به گزارش ایران اکونومیست به نقل از «شبکه فناوری»، این تحقیق که در نشریه «بیولوژی مولکولی» منتشر شده است، نگرش‌های تازه‌ای درباره واکنش‌های مولکولی فراهم می‌سازد که می‌توانند به کاهش آسیب‌پذیری انسان در برابر سرطان کمک کند.
سلول‌ها بطور معمول تکثیر می‌شوند و سلول‌های تازه جای سلول‌های قدیمی را می‌گیرند و هر سلول جدیدی حاوی کپی‌های تازه‌ای از دی‌ان‌ای هستند. این سلول‌های تازه باید دقیقا مشابه سلول‌های قدیمی‌تر باشند اما چنانچه پروتئین‌ها در رونوشت‌برداری از دی‌ان‌ای دچار اشتباه بشوند، جهش‌هایی روی خواهد داد. بسیاری از اشتباهات بطور فوری توسط سلول اصلاح می‌شود اما تعداد جهش‌ها و کیفیت اصلاحات تحت تاثیر عواملی مانند ژنتیک و نیز شرایط خارجی/زندگی قرار دارد.
ترکیبات سمی، استرس، شرایط نامناسب زندگی و بالا رفتن سن می‌توانند میزان جهش‌ها را افزایش دهد. خطر ایجاد تومورها در نتیجه تجمع این جهش‌های ژنی با بالا رفتن سن بیشتر می‌شود اما بر خلاف انسان‌ها، به نظر می‌رسد که فیل‌ها در برابر این فرایند مقاومت می‌کنند.
بر خلاف اندازه جسمانی بزرگ فیل‌ها و عمر مورد انتظار مشابه انسان‌ها، اما مرگ و میر ناشی از سرطان در فیل‌ها کمتر از پنج درصد برآورد شده است در حالی که این میزان در انسان‌ها تا حد ۲۵ درصد است.
دانشمندان مقاومت بالای فیل‌ها در برابر سرطان را مرتبط با ۲۰ کپی آنها از ژن P۵۳ - «نگاهبان ژنوم» - در مقایسه با ژن یگانه P۵۳ در سایر پستانداران می‌دانند.
پروفسور «فریتس وولرا» از بخش بیولوژی دانشگاه آکسفورد و از دست اندر کاران این تحقیق می‌گوید: این تحقیق پیچیده و جالب ثابت می‌کند که فیل‌ها علاوه بر اندازه جسمانی جنبه‌های جالب دیگری هم دارند و بسیار مهم است که ما این حیوانات منحصر به فرد را بطور دقیق مورد مطالعه قرار دهیم.
وی خاطرنشان کرد: ژنتیک و فیزیولوژی آنها ناشی از تاریخچه تکاملی و نیز اکولوژی، رژیم غذایی و رفتار امروز آنها است.
پی-۵۳ (p۵۳) نقشی کلیدی در مکانیسم‌های تنظیم و ترمیم دی‌ان‌ای دارد و رشد کنترل نشده سلول‌ها را سرکوب می‌کند.
فیل‌ها ممکن است به نظر برسد که با داشتن ۴۰ دگره (alleles) از ۲۰ ژن پی-۵۳ از یک موهبت ژنتیکی برخوردار هستند اما مساله اینجاست که این دگره‌ها بطور ساختاری تفاوت اندکی دارند و به فیل گستره وسیع‌تری از واکنش‌های مولکولی ضد سرطان را می‌دهند. این در حالی است که انسان تنها دو دگره از یک ژن واحد دارد.
پژوهشگران با استفاده از تحلیل بیوشیمیایی و شبیه‌سازی رایانه‌ای تفاوت‌های کلیدی در واکنش‌های مولکولی انواع مختلف پروتئین پی-۵۳ پیدا کردند. پروفسور «روبین فاریوس» از موسسه INSERM پاریس گفت: این یک تحول هیجان‌انگیز دربیاره شناخت ما از چگونگی کمک پی-۵۳ به جلوگیری از ایجاد سرطان است.
شناخت و آگاهی بیشتر درباره مولکول‌های پی-۵۳ چشم‌انداز جالب و مهمی برای تحقیقات بیشتر در زمینه درمان‌های دارویی در انسان‌های می‌گشاید.
