به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از «ساینس‌دیلی»، «راب شپرد» استادیار مهندسی مکانیک و هوافضای دانشکده مهندسی کورنل در نیویورک گفت: این پمپ‌های نرم تا حد زیادی مانند قلب و شریان‌های انسان عمل می‌کنند که خون از طریق آنها منتقل می‌شود. ما در گذشته خون ربات داشتیم و اکنون قلب ربات داریم و ترکیب این دو می‌تواند ماشین‌هایی مشابه حیات بسازد.
آزمایشگاه رباتیک‌های ارگانیک «شپرد» در گذشته از مواد نرم برای طراحی چیزهای مختلفی از حسگرهای کِش آمدنی «پوستی» تا نمایشگرهای «خط بریل» و لباس‌های نظارت کننده بر عملکرد ورزشکاران ساخته است. این آزمایشگاه همچنین ربات‌هایی ساخته که قادر به راه رفتن و خزیدن و شنا کردن و عرق کردن هستند. بسیاری از تولیدات این آزمایشگاه می‌تواند کاربردهای عملی در زمینه‌هایی مانند مراقبت از بیماران داشته باشد.
ربات‌های نرم هم مانند حیوانات نیازمند یک سیستم گردش (خون) هستند تا انرژی را ذخیره‌سازی کرده و نیروی لازم برای حرکات آنها را تامین کند.
این پمپ جدید از پلمیر لاستیک مانند (elastomeric ) از لوله‌های نرم سیلیکونی تشکیل شده و طوری طراحی شده که امکان انقباض و انبساط را فراهم می‌سازد. در داخل لوله یک آهن ربای محکم مرکزی و یک مایع سیال رئومغناطیسی (magnetorheological ) قرار دارد.
این محققان آزمایشی انجام دادند تا نشان دهند این سیستم می‌تواند عملکرد مداوم خود را تحت شرایط تغییر شکل زیاد حفظ کند تا از این طریق بتوانند آن را برای انواع مختلف ربات‌ها طراحی کنند.
