به گزارش ایران اکونومیست، ناسا با انتشار یک ویدیو که در انتهای خبر قابل مشاهده است، نوشت: سحابی خرچنگ بقایای در حال گسترش حاصل انفجار ابرنواختر (انفجار عظیم و درخشان ستاره‌ای) یک ستاره هستند. این رشته‌های نارنجی که در فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از ما قرار دارند، بقایای تکه تکه شده آن ستاره هستند و بیشتر نیز از هیدروژن تشکیل شده‌اند.
مانند یک فانوس دریایی، این ستاره نوترونی که در مرکز این سحابی قرار دارد، پرتوهای دوگانه تابشی تولید می‌کند.پژوهش‌ها نشان می‌دهند که جرم این ستاره نوترونی، مشابه جرم خورشید است. این ستاره نوترونی که سرعت گردش آن ۳۰ بار در ثانیه است، پرتوهای قابل مشاهده انرژی را به بیرون پرتاب می‌کند و همین موضوع موجب می‌شود که مانند یک ستاره چشمک‌زن به نظر برسد.
"هابل" قوی‌ترین تلسکوپ جهان است و در سه دهه مشاهدات فضا، این تلسکوپ نگاه ما را به جهان تغییر داده است. این تلسکوپ یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های کیهانی ناسا تاکنون بوده که به مدت ۳۲ سال در حال فعالیت است و ناسا امیدوار است سال‌های بیشتری نیز فعالیت کند. این تلسکوپ سیارات فراخورشیدی، کهکشان‌های دور و ماده تاریک را مورد مطالعه قرار داد.
۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ناسا تلسکوپ قدرتمند دیگری موسوم به "جیمز وب" را که اغلب به عنوان جانشین "هابل" از آن یاد می‌شود، پرتاب کرد. "وب" اغلب به عنوان جانشین یا جایگزین "هابل" توصیف می‌شود، اما به رغم تعداد انگشت شماری مشکل در طول این سال‌ها، ابزارهای علمی "هابل" همچنان قوی هستند.
نمی‌توان گفت "وب" جایگزین "هابل" خواهد شد، چرا که "هابل" همچنان در حال رصد کیهان است و ناسا امیدوار است تا چند سال دیگر، احتمالا تا دهه ۲۰۳۰ نیز بتواند از آن استفاده کند. "هابل" می‌تواند نورهای محدوده طول موج حدود ۲۰۰ نانومتر(nm) تا ۲.۴ میکرون را ببیند، در حالی که برد "وب" از حدود ۶۰۰ نانومتر تا ۲۸ میکرون است.
گفتنی است "وب" گرچه برای کاوش در طیف نور مادون قرمز طراحی شده، اما همچنان قادر خواهد بود قسمت قرمز/نارنجی طیف نور مرئی را نیز مشاهده کند.
