به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیلی میل، شرکت "سینکرون"(Synchron) که رقیبی برای فناوری موسوم به "نورالینک"(Neuralink) متعلق به "ایلان ماسک"(Elon Musk) به شمار می‌رود، آزمایش‌های انسانی ایمپلنت مغزی خود را آغاز کرده است که به کاربر امکان می‌دهد تا رایانه را تنها با استفاده از فکر خود کنترل کند.
ایمپلنت مغزی موسوم به " استنترود"(Stentrode) که به اندازه یک گیره کاغذ است، در مغز شش بیمار اهل نیویورک و پیتسبرگ که به فلج شدید مبتلا هستند، کاشته خواهد شد.
استنترود به بیماران امکان می‌دهد که دستگاه‌های دیجیتال را فقط با فکر کردن کنترل کنند. همچنین این ایمپلنت، توانایی انجام دادن کارهای روزانه از جمله ارسال پیامک، ایمیل و خرید آنلاین را به آنها باز می‌گرداند.
اگرچه این ایمپلنت پیشتر در مغز بیماران استرالیایی کاشته و آزمایش شده است اما این آزمایش بالینی جدید نخستین بار است که در آمریکا انجام می‌شود. این آزمایش بالینی موسوم به "کامند" (Command)، تحت نظر "سازمان غذا و داروی آمریکا"(FDA) انجام خواهد شد.
ایمپلنت مغزی استنترود در صورت موفقیت می‌تواند به عنوان یک محصول تجاری با هدف درمان بیماران فلج فروخته شود تا آنها بتوانند استقلال و کیفیت زندگی خود را دوباره به دست آورند.
به نظر می‌رسد که شرکت "سینکرون" نسبت به نورالینک که رقیب او در این زمینه و متعلق به ایلان ماسک است، با سرعت بیشتری پیش می‌رود.
"تام آکسلی"(Tom Oxley)، مدیرعامل و موسس سینکرون گفت: آزمایش کامند، توسعه این فناوری را از طریق مرحله امکان‌سنجی پیش می‌برد و ما برای آزمایش اصلی خود آماده می‌شویم. این آزمایش رابط مغز و رایانه، نقطه عطفی بزرگ برای کل این حوزه است زیرا ما راه حل خود را برای پنج میلیون نفر در آمریکا پیش می‌بریم که به فلج اندام مبتلا هستند.
آکسلی از معرفی بیمار یا ارائه جزئیات خودداری کرد.
این شرکت گفت که بیماران نیویورکی در بیمارستان "مانت ساینای"(Mount Sinai) در منهتن مستقر خواهند شد؛ در حالی که بیماران پیتسبرگ در "مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبرگ"(UPMC) خواهند بود.
رابط مغز و رایانه استنترود، از یک چارچوب ساخته شده از آلیاژی انعطاف‌پذیر به نام "نیتینول"(nitinol) تشکیل شده است. این چارچوب با الکترودهایی پر شده است که می‌توانند سیگنال‌های عصبی مغز را ثبت کنند.
این دستگاه را می‌توان در رگ خونی کاشت که روی قشر حرکتی مغز قرار می‌گیرد. کاشت به یک روش کمتر تهاجمی نیاز دارد که شامل یک برش کوچک به اندازه سوراخ کلید در گردن است. این کار، به قرار دادن استنت در قلب شباهت دارد.
هنگامی که ایمپلنت در جای خود قرار بگیرد، منبسط می‌شود تا الکترودها را روی دیواره عروق نزدیک به مغز فشار دهد؛ جایی که می‌تواند سیگنال‌های عصبی را ثبت کند. این سیگنال‌ها از مغز مستقیما به نواحی مورد نظر در واحدی که زیر پوست و در قفسه سینه کاشته می‌شود، منتقل می‌شوند. سیگنال‌ها به واسطه شبکه الکترود و در امتداد سیمی که آن را به دستگاه در قفسه سینه متصل می‌کند، منتقل می‌شوند.
سینکرون در مورد فناوری خود گفت: این واحد کاشته شده در قفسه سینه طوری برنامه‌ریزی شده است که سیگنال‌های مغز را به طور مداوم دریافت کند و از آنجا که به گیرنده بیرونی متصل است، می‌تواند سیگنال‌ها را به رایانه ارسال کند. در نهایت، این بدان معناست که بیمار می‌تواند آنچه را که روی صفحه رایانه است، کنترل کند. به گفته این شرکت، مرکز فرماندهی مغز مستقیما به نرم‌افزار متصل می‌شود و بیمار سعی می‌کند تا مغز خود را برای کنترل مستقیم سیستم عامل آموزش دهد.
نتایج آزمایش بالینی موسوم به "سوئیچ"(SWITCH) شرکت سینکرون که در ماه گذشته در "آکادمی نورولوژی آمریکا" رونمایی شدند، ایمن بودن فناوری را در چهار بیمار نشان داده‌اند.
پژوهشگران، شرکت‌کنندگان را به مدت یک سال تحت نظر گرفتند و دریافتند که دستگاه بی‌خطر است و هیچ‌گونه عوارض جانبی که منجر به ناتوانی یا مرگ شود، به همراه ندارد.
پس از کاشت استنترود طی آزمایش بالینی سوئیچ، بیماران توانستند از این دستگاه، بدون نظارت و در خانه خود برای ارسال پیامک، خرید آنلاین و موارد دیگر استفاده کنند.
پیش از این، استنترود در دو مرد استرالیایی مبتلا به "اسکلروز جانبی آمیوتروفیک"(ALS) که یک بیماری پیش‌رونده سیستم عصبی است، کاشته شد و نتایج آن در سال ۲۰۲۰ در "Journal of NeuroInterventional Surgery" به چاپ رسید.
