به گزارش ایران اکونومیست، محمدتقی صابری - سفیر جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان - در یادداشتی به بررسی روز جهانی قدس پرداخت. در این یادداشت آمده است:
«روز جهانی قدس، یادگار امام خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است. ایشان در روز ۱۶ مرداد ۱۳۵۸ که مصادف با ۱۳ رمضان ۱۳۹۹ هجری قمری بود و با تجدید حملات رژیم اشغالگر صهیونیستی به جنوب لبنان همزمان شده بود، پیامی در حمایت از ملّت فلسطین و آرمان قدس شریف صادر کردند و آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را روز جهانی قدس نام نهادند.
حداقل سه عامل اصلی باعث شده تا قدس شریف، اولین قبله مسلمانان به عنوان مهمترین مسأله جهان اسلام در صدر قرار گیرد: نخست، ماهیت سرزمین فلسطین، تقدس و جایگاه آن نزد پیروان دین اسلام؛ دوم، ماهیت دشمن صهیونیستی و ادعاهای مذهبی و تاریخی و روحیه توسعه طلبانه و اشغالگری آن (تلاش برای مالکیت بر سرزمین فلسطین و اماکن مقدس اسلامی)؛ سوم، ماهیت ائتلاف غربی - صهیونیستی که به دنبال تفرقه و دودستگی میان کشورهای اسلامی و تضعیف آنها است تا همچنان وابسته به قدرت‌های بزرگ باقی بمانند.
طی هفت دهه گذشته، فلسطین جنایات بی شماری را از قتل عام، پاکسازی قومی، تغییر بافت جمعیت، شکنجه نظامند، قتل خودسرانه، بازداشت و تمام اشکال جنایات جنگی، نسل کشی و جنایت علیه بشریت را درحالی تحمل کرده که این مساله به شگرد و شیوه عمل اسرائیل از ابتدای اشغال فلسطین تبدیل شده است.
در سال‌های اخیر رژیم آپارتاید و اشغالگر صهیونیستی اقدامات جنون‌آمیز خود را علیه فلسطینیان شدت بخشیده است. از جمله این اقدامات می‌توان به «تنبیهات دسته جمعی» که مهمترین عامل نقض «اصل تعیین سرنوشت» توسط فلسطینیان است، محاصره غزه، تکمیل دیوار حائل، اخراج و کوچ اجباری فلسطینیان از وطن اصلی‌شان و در مقابل اعزام و اسکان اسرائیلی‌ها به مناطق حاصلخیز، ترور فرماندهان و مجاهدین فلسطینی و سایر کشورهای عربی و اسلامی، نابودی اراضی کشاورزی در نوار غزه، اجرای طرح یهودی سازی قدس با تداوم شهرک‌سازی‌ها، تخریب منازل فلسطینی‌ها، افزایش حضور و نظارت نظامی-امنیتی بر شرق بیت‌المقدس، منع رفت و آمد شهروندان فلسطینی ساکن قدس و ابطال کارت شناسایی ایشان و لغو مجوز اقامت دائم فلسطینی‌های ساکن در قدس، که در تضاد با قوانین و توافقنامه‌های بین‌المللی بویژه ماده ۴۳ کنوانسیون لاهه و کنوانسیون چهارم ژنو است، تصویب قانون «دولت - ملت قوم یهود» در کنست رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۸؛ ترویج شهرک‌نشینی به عنوان «ارزش ملّی» در اسرائیل؛ جداسازی فلسطینیان کرانه باختری و غزه؛ و یهودی‌سازی قدس، جولان و نقب، محاکمه فلسطینیان در دادگاه‌های نظامی و ... است.
رژیم صهیونیستی هر روزه مرتکب «نقضِ فاحش، مستمر و سیستماتیک حقوق بشر» از جمله حقوق کودک می‌شود. رژیم آپارتاید اسرائیل به شکل خودسرانه و بی دلیل صدها هزار بازداشت موقت و مدت دار صورت داده است. از سال ۱۹۶۷ میلادی تاکنون بیش از یک میلیون فلسطینی مسأله تلخ بازداشت را تجربه کرده‌اند.
رژیم اسرائیل باید به خاطر نقض حقوق بشر بین‌المللی و حقوق بشردوستانه در سرزمین اشغالی فلسطین پاسخگو باشد. چنین جنایاتی نباید بدون مجازات بماند. حل بحران فلسطین تنها در صورتی امکان پذیر است که حقوق مسلم مردم فلسطین اشغالی به طور کامل به رسمیت شناخته شده، احیا و برقرار شود.
ملت فلسطین در چارچوب قوانین بین‌الملل به حق مشروع خود در مبارزه با رژیم اشغالگر عمل می‌کند و همواره نشان داده که به رغم جنایات وحشیانه دشمن صهیونیستی علیه زنان و کودکان فلسطینی و حتی قتل عام کامل برخی خانواده‌ها در غزه، از هدف قرار دادن غیرنظامیان اجتناب می‌کند.
جنایت علیه بشریت و آزار و اذیت بنا به تعریف اساسنامه رم و حقوق بین‌الملل عرفی، شامل محرومیت شدید از حقوق اساسی برای یک گروه نژادی، قومی، یا غیره با اهداف تبعیض‌آمیز است. عناصر این جنایات به عنوان بخشی از یک سیاست واحد رژیم اسرائیل در اراضی اشغالی حضور دارند. این سیاست در راستای تداوم سلطه صهیونیست بر فلسطینیان در سراسر اراضی اشغالی است. این سیاست در این اراضی با سرکوب سیستماتیک و اقدامات غیرانسانی علیه فلسطینی‌های ساکن این مناطق همراه شده است.
حمایت جمهوری اسلامی ایران از مردم تحت ظلم و ستمدیده فلسطین یک سیاست کوتاه مدت و تاکتیکی نیست و این امر نه تنها ریشه در اعتقادات دینی دارد، بلکه از همه مهمتر، وظیفه‌ای انسانی و بشردوستانه است که بنیان آن به فطرت و ذات هر انسان آزاده از هر دین و نژاد باز می-گردد.
جمهوری اسلامی ایران در راستای حل و فصل بحران فلسطین طرحی دموکراتیک و عادلانه تحت عنوان «برگزاری همه پرسی ملی در فلسطین» ارائه داده که در دبیرخانه سازمان ملل نیز به ثبت رسیده است. به اعتقاد جمهوری اسلامی ایران بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین اصلی خود و برگزاری همه پرسی در میان مردمان اصیل این سرزمین برای تعیین سرنوشت و نوع نظام سیاسی مورد نظر، مؤثرترین راهکار برای حل این مناقشه است. بر اساس این طرح، مسلمانان، یهودیان و مسیحیان فلسطینی الاصل قادر خواهند بود نوع نظام قانونی حاکم بر خویش را برگزیده و بصورت آزاد و برابر از حقوق آن منتفع گردند. طرح جمهوری اسلامی ایران براساس اصول دموکراتیک و حقوق بین‌الملل تدوین و ارائه شده است. این طرح جایگزین مناسبی در برابر طرح‌های شکست‌خورده قبلی خواهد بود.»
