به گزارش ایران اکونومیست، تیم ملی کشتی فرنگی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا که 30 و 31 فروردین در اولانباتور برگزار شد، به عنوان نایب قهرمانی آسیا بسنده کرد.
در این تیم، محمدرضا مختاری در وزن 72 کیلوگرم، رسول گرمسیری در وزن 82 کیلوگرم، ناصر علیزاده در وزن 87 کیلوگرم و مهدی بالی در وزن 97 کیلوگرم به مدال طلا رسیدند.
مهدی محسن نژاد در وزن 60 کیلوگرم نقره‌ای شد و ایمان محمدی در وزن 63 کیلوگرم و عارف حبیب اللهی در وزن 77 کیلوگرم صاحب نشان برنز شدند. تیم کشورمان با 176 امتیاز به عنوان نایب قهرمانی آسیا رسید.
تیم قزاقستان که در 10 وزن 9 مدال گرفته بود، با 2 مدال طلا، 5 مدال نقره و 2 مدال برنز و 190 امتیاز قهرمان آسیا شد. بعد از تیم ایران نیز، قرقیزها با 3 مدال طلا، 3 برنز و 148 امتیاز سوم شدند.
تیمی که با نظر محمد بنا راهی مغولستان شد را نفرات برتر مسابقات جام تختی -جز وزن 67 کیلوگرم- تشکیل می‌دادند. البته محمد بنا پیش و پس از برگزاری جام تختی که سومین مرحله از چرخه انتخابی تیم ملی بود، برخلاف کشتی آزاد عنوان نکرد که حتما نفرات برتر جام تختی روانه قهرمانی آسیا خواهند شد، اما درنهایت انتخاب او، همان نفرات برتر مسابقاتی بود که 4 تا 6 اسفند ماه در اهواز به انجام رسید.
تیم فرنگی کشورمان درحالی در مسابقات قهرمانی آسیا با اختلاف 14 امتیاز با تیم اول (قزاقستان) نایب قهرمان قاره شد که مهر ماه سال گذشته در اسلو با اختلاف تنها 6 امتیاز در مقایسه با روسیه، نایب قهرمان جهان شده بود.
تیم محمد بنا، در اسلو بیشتر از روس‌ها طلا گرفت. این تیم رکورد تاریخی 4 طلا و دو برنز را در اسلو به نام خود ثبت کرد و بهترین کارنامه ممکن در قهرمانی جهان را به نام کشورمان رقم زد. از آن تیم تنها محمدرضا مختاری در 72 کیلوگرم در ترکیب تیم اعزامی به آسیا قرار داشت که عنوان قهرمانی را هم از آن خود کرد.
تیم ملی فرنگی ایران در سال 2022 با توجه به محرومیت روس‌ها شانس اول قهرمانی جهان است. هرچند که با توجه به اتمام جهانی 2021 با امتیاز 146 برای ایران و 152 برای روسیه، با وجود روس‌ها نیز این شانس برای تیم محمد بنا وجود داشت که روسیه را کنار زده و قهرمان جهان شود. این تیم حالا در آسیا، نایب قهرمان شده است، جایی که کشتی‌گیران چین در آن حضور نداشته و اغلب حریفان مستقیم نیز در قاره اروپا حضور دارند؛ با این توصیف آیا نایب قهرمانی آسیا نگران کننده به نظر می‌رسد؟
هرچند از بین میثم دلخانی، محمدرضا گرایی، محمدهادی ساروی، علی‌اکبر یوسفی 4 طلایی ایران در جهانی نروژ، امین میرزازاده طلایی ایران در امیدهای جهان، محمدعلی گرایی و پژمان پشتام دو مرد برنزی کشتی فرنگی در اسلو، هیچ کدام در ترکیب تیم ملی اعزامی به مغولستان نبودند، اما تیمی هم که به آسیایی رفت را نفرات برتر آخرین مسابقه چرخه انتخابی تیم ملی تشکیل دادند، خصوصا اینکه در چند وزن به نظر می‌رسد همین نفرات، مدعیان جهانی هم باشند مثل 55، 60، 72 و 87 کیلوگرم.
اتفاق خوب، احترام به نتایج جام تختی و آخرین مسابقه برگزار شده بود، اما این موضوع نیز باید مورد بررسی قرار گیرد که چرا نفر دوم برخی اوزان، شکست‌های سنگین و غیرقابل انتظاری را در آسیا تجربه کردند.
در مسابقات امتیازی در سطح قاره، با توجه به فاصله نزدیک تیم‌ها و اینکه مدعی اصلی قهرمانی که تیم ایران بود با همه داشته‌ها و ظرفیتش در قهرمانی آسیا شرکت نکرد، اگر تنها در یکی دو وزن نتیجه غیر از آن چیزی شود که انتظار می‌رود، به لحاظ امتیازی عقب افتاده و این عقب افتادگی جبران ناپذیر به نظر می‌رسد.
تیم کشورمان در دو وزن دیگر از جمله سنگین وزن که کشتی‌گیر باتجربه‌ای چون امیر قاسمی منجزی که در اهواز با وجود حضور کشتی‌گیر ارمنی که مدعی جهانی هم هست، قهرمان شده بود، انتظار مدال داشت که این اتفاق رخ نداد و به لحاظ امتیازی از قزاق‌ها که در 9 وزن روی سکو رفتند، عقب افتادیم. همان‌طور که تیم کشورمان در فصل آمادگی نبود، حریفان نیز در همین وضعیت به قهرمانی آسیا آمدند، برخی هم مثل چین نیامدند.
چیزی که هست، حتی اگر بااقتدار نیز قهرمان آسیا می‌شدیم، تفاوتی برای‌مان قطعا نداشت و این یک مسابقه در مسیر اصلی برای کشتی ایران بود. هدف نهایی در سال 2022 برای کشتی ایران قطعا مسابقات قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی خواهد بود.
در سالی که بازی‌های آسیایی برگزار می‌شود قطعا نگاه آسیایی‌ها این رقابت است، نه قهرمانی آسیا. هرچند که باید ضعف‌هایی که در هر مسابقه‌ای مشهود می‌شود را برای رقابت بعدی برطرف کرد، اما قطعا نایب قهرمانی آسیا نمی‌تواند ملاک خوبی برای ارزیابی تیمی که خود را برای قهرمانی جهان آماده می‌کند و اکنون نیز در فصل آمادگی به سر نبرده و خیلی از مهره‌های اصلی‌اش هم هنوز به چرخه انتخابی وارد نشده‌اند، باشد.
