پیرچشمی به عنوان از دست دادن تدریجی توانایی چشمان شما برای تمرکز بر روی اجسام نزدیک تعریف می‌شود. برخی از علائم اولیه که باید مراقب آن‌ها باشید، چیست؟
این عارضه ناشی از عدم افزایش خاصیت ارتجاعی عدسی چشم با افزایش سن است. پیرچشمی از دست دادن تدریجی توانایی چشم برای تمرکز بر روی اشیاء نزدیک به دلیل افزایش عدم انعطاف پذیری در عدسی چشم با افزایش سن است.
با افزایش سن، عدسی چشم سفت‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌شود و وقتی این اتفاق می‌افتد، دیگر نمی‌تواند شکل خود را برای تمرکز روی تصاویر نزدیک تغییر دهد. در نتیجه، تصاویر، متن یا صفحه نمایش خارج از فوکوس ظاهر می‌شوند. این عارضه معمولاً در افراد بالای ۴۰ سال ظاهر می‌شود و تا زمانی که فرد به اواسط دهه شصت خود می‌رسد، رو به وخامت است.
اغلب اولین علامت پیرچشمی زمانی است که کتاب، روزنامه یا گوشی هوشمند خود را در فاصله دورتری در دست بگیرید تا واضح‌تر بخوانید. برخی دیگر از علائم رایج دیگر عبارتند از دشواری در خواندن حروف کوچک یا تمرکز بر روی اشیاء نزدیک، نیاز به نور روشن‌تر هنگام مطالعه، خستگی چشم یا سردرد هنگام مطالعه یا انجام کار‌های نزدیک.
پیرچشمی همیشه باید با لنز درمان شود؛ چه در عینک و چه به صورت تماسی برای جبران ناتوانی چشم در تمرکز روی اشیاء نزدیک، اما در ابتدا انجام یک معاینه جامع چشم برای تایید پیرچشمی مهم است.
سایر گزینه‌های درمانی عبارتند از:
• عینک مطالعه
• عینک دو کانونی
• سه کانونی
• لنز‌های داخلی
• لنز‌های تماسی
• عمل جراحی
منبع: اکسپرس
