بدن انسان دارای سازو کار‌های پیچیده‌ای است که به بقای آن کمک می‌کند. یکی از این سازو کار‌ها مقابله با جراحت است.
به طور معمول زمانی که بدن دچار جراحت می‌شود، پروتئین‌های انعقاد خون در محل خونریزی تجمع کرده و باعث تشکیل لخته و جلوگیری از ادامه خونریزی می‌شود. دانشمندان آمریکایی در پژوهشی کوشیدند چگونگی عمل این ساز و کار را کشف کنند.
بیشتر متخصصان بر این باورند پروتئین‌های دخیل در انعقاد خون به طور تخصصی از کبد نشات می‌گیرند. در این موضوع ترومبین که یک آنزیم در خون است نقش اساسی را ایفا می‌کند. این آنزیم دومینوی روند انعقاد خون را کلید می‌زند.
در تحقیقات جدید دانشمندان دانشگاه رایس مشخص شد یک پروتئین به نام فاکتور انعقادی ایکس (X) در فرآیند انعقاد خون نقش اساسی را دارد. این تحقیقات ثابت کرد سلول‌های انعقادی باعث تسهیل سایر روند‌های کارکرد هورمون ترومبین در لخته شدن خون بدون کمک پروتئین‌های ناشی از کبد می‌شود.
در حقیقت دیواره رگ‌ها و سلول‌های انعقادی اصلی‌ترین نقش را در روند لخته شدن خون ایفا می‌کنند. این تحقیقات باعث روشن شدن بیشتر فرآیند انعقاد خون شد. حال محققان می‌گویند در گام بعدی به دنبال یافتن پاسخ این سوال خواهند بود که چگونه استروژن درمانی منجر به افزایش خطر انعقاد خون در زنان می‌شود؟
استروژن درمانی در زنان خطر لخته شدن خون را بالا می‌برد، ولی تاکنون دلیل این موضوع کشف نشده است. حال دانشمندان می‌گویند با کشف ساز و کار چگونگی انعقاد خون راه برای کشف ارتباط میان درمان با استروژن و لخته شدن خون هموار می‌شود.
