با شروع لیگ برتر و نگاه به لیست بازیکنان تیمهای مدعی، انتظار میرفت تا شاهد بازیهای جذاب و پرگل حداقل از این تیمها باشیم اما نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه لیگ برتر کشورمان در حال حاضر در دیگر جهات هم در وضعیت بسیار نامطلوبی قرار دارد.
بازیهای کسلکننده و بیکیفیت
یکی از فاکتورهای بالا بودن کیفیت فنی و میزان جذابیت لیگها در دنیای فوتبال، تعداد گل و یا همان میانگین گل زده در هر بازی است. میانگین گلزنی در لیگ برتر فوتبال ایران با چیزی که در فوتبال آسیا، اروپا و جهان میبینیم فاصله محسوسی دارد. ما در حال حاضر شاهد آمار میانگین زیر ۲ گل هستیم که برای هر لیگی در هر کشوری یک آمار ضعیف به حساب میآید و وقتی شاهد استمرار این تعداد گل و این معدل باشیم باید بگوییم با یک بحران طرف هستیم.
فدراسیونی که خودش حاشیه میسازد
در جدیدترین حاشیه فوتبال ایران، دیدار تیمهای پرسولیس و نفت مسجد سلیمان که قرار بود عصر دوشنبه از ساعت ۱۸ در ورزشگاه آزادی آغاز شود، به دلیل دعوای بین سازمان لیگ و شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی با ۳۰ دقیقه تاخیز آغاز شد تا متوجه شویم فدراسیوننشینان و مسوولان فوتبالی کشورمان همیشه ترفند جدیدی برای سورپرایز کردن علاقمندان به فوتبال را دارند.
در این دعوا شرکت توسعه، سازمان لیگ را مقصر میدانست و سازمان لیگ هم حرفهای این شرکت را فرافکنی خواند تا باز متوجه نشویم که مقصر اصلی این اتفاق چه کسی است. البته این دیدار در نهایت با دستور مستقیم وزیر ورزش انجام شد اما حق علاقمندان است که بدانند تا چه زمانی باید منتظر این اتفاقات در فوتبال ایران باشیم.
داوری ضعیف و اعتراض همیشگی تیمها
بدون شک یکی از بزرگترین مشکلات داوری فوتبال ایران در یکی دو ساله اخیر، عملکرد ضعیف داوران است. کمیته داوران در فصل جدید و با مدیریت جدید قول این را دادند داوران به خوبی گزینش شده و دیگر شاهد اشتباهات بسیار زیاد داوران در لیگهای فوتبال نیستیم اما تنها کافی بود تا هفته لیگ شروع شود تا دوباره شاهد صحنههای بحثبرانگیز باشیم.
داوری ضعیف داوران فوتبال کشورمان در لیگ برتر در حال حاضر باعث شده تا تیمها هر هفته اعتراضهای رسمی خود را تقدیم فدراسیون فوتبال کنند تا بلکه کمی عملکردها بهتر شود.
چمنهای بیکیفیت، آفت فوتبال روی زمین
یکی از دیگر مشکلات تیمها برای ارائه فوتبال روی زمین، چمنهای برخی از تیمها در لیگ برتر است که کیفیت لازم را برای برگزاری بازی فوتبال ندارند و این در حالی است که وجود زمین مناسب جزو اولیهترین نیازهای یک لیگ، آن هم با پسوند برتر است.
سازمان لیگ پس از پایان فصل گذشته، تیمهای نساجی مازندران و مس رفسنجان را مجبور کرد تا در زمینهایی با چمن طبیعی از میهمانان خود میزبانی کنند. این اتفاق مثبتی برای لیگ بود اما همین سازمان هیچ استانداردی برای چمنهای طبیعی تیمهای لیگ برتری تعریف نکرده است. کیفیت بسیار پایین برخی از زمینها حتی از قاب تلویزیون هم مشخص اشت چه برسد که یک تیم بخواهد بازی روی زمین را در آن در دستور کار قرار دهد.
مشکلات مالی شدید تیمهای لیگ برتری؛ مقصر چه کسی است؟
در هفته دوم لیگ برتر همین امسال اتفاقی رخ داد که شاید اگر کسی آن را به چشم نمیدید، باور نمیکرد. تیم فوتبال پدیده مشهد که در رفسنجان با تیم مس بازی داشت، به دلیل مشکلات مالی به این شهر سفر نکرد و در بازی حاضر نشد. این دیدار در نهایت با اعلام کمیته انضباطی سه بر صفر به سود مس اعلام شد.
در یک دیدار دیگر تیم پدیده برای تمرین توپ نداشت و دروازهبان این تیم با توپ فرضی تمرین میکرد. در نگاه اول این اتفاق خندهدار به نظر میرسد اما با نگاهی عمیقتر به این موضوع متوجه میشویم که لیگ برتر فوتبال ما در وخیمترین شرایط اقتصادی خود در این چند ساله قرار دارد.
پرداخت نشدن حق پخش تلویزیونی، عدم پرداخت سود از تبلیغات محیطی، نبود قانون کپیرایت و به واسطه آن، سود نکردن باشگاهها از فروش پیراهن و بسیاری دیگر از این قبیل مشکلات باعث شده تا باشگاهها هیچ سودی از تیمداری در فوتبال نداشته باشند و حتی ضرر و زیان زیادی به بار آورند.
در حال حاضر اکثر تیمهای لیگ برتری مشکل اقتصادی دارند در حدی که حتی برخی مواقع در تامین آب معدنی هم دچار مشکل میشوند و تنها چند تیم صنعتی هستند که مشکل مالی نداشته و امکانات قابل قبولی در اختیار دارند.
حالا میخواهیم از شما علاقمندان و بینندگان فوتبال ایران بپرسیم که آیا با این مشکلات و زشتیهای فوتبال کشورمان، این لیگ ارزش وقت گذاشتن و دیدن دارد یا نه؟
سیدمهدی خادمنبی
ایرنا