آنچه یاتا و دیگر کارشناسان هوایی تخمین می زنند ، این بازگشت حدودا در 2024 اتفاق می افتد ولی سوال مهم تر و عمیق تر مطرح این است که مفهوم صنعت برای رسیدن به دوران پیش از کرونا دقیقا چیست ؟
خبرگان اتاق فکر هواپیمایی باور دارند که نماد بیرونی صنعت با توجه به بازنشستگی هواپیماها و کارمندان کوچک شدن است ولی واقعیت درونی آن ، یافتن جایگاه جدید صنعت حمل و نقل هوایی و ایجاد یک مسیر رشد پایدار پس از همه گیری است .
ویلی والش مدیر اجرایی آی.ای.جی در اوایل ماه اوت گفت : هر کس معتقد است این یک بحران موقتی است و می توان با اقدامات موقتی آن را حل کرد ، گمراه است . وی افزود ، تأمین نقدینگی کافی تنها بخشی از استراتژی زنده ماندن است. تغییرات ساختاری در حال انجام است و تمام شرکت های هواپیمایی را تحت تاثیر قرار می دهد .
والش معتقد است که تغییر عادت های مسافران مثل میل به سفرهای کوتاه تر و عوارض ناشی از این تغییر ذائقه نیز جزو تغییرات ساختاری است که باید به آن توجه کرد . وی در ادامه می گوید ، در چند سال آینده بدهکاری خطوط هوایی از بین می رود ولی آنهایی برنده میدان خواهند بود که بر ایجاد نقدینگی تمرکز نخواهند کرد .
مدیر اجرایی آی.ای.جی پایداری در تصمیمات استراتژیک مانند طرح نجات اروپا که با اهداف زیست محیطی گره خورده را نیز از جمله تغییرات ساختاری می داند . والش باور دارد که در این گذار ، شرکتهای هواپیمایی که بازار داخلی خوبی دارند و نقطه اتکا آنها به مرزهای بین المللی کمتر است ، شانس بیشتری برای خروج از بحران را دارند .
والش تاکید دارد که وقتی صنعت به روزهای پر تقاضا و درآمد 2019 بازگردد ، موفقیت به احتمال زیاد با شرایط متفاوتی نسبت به آنچه چند ماه پیش تصور می شد ، اندازه گیری می شود. بنابراین باید بپذیریم که تغییرات ساختاری همیشه بد نیستند. به عبارتی به جای اینکه بگوییم"چه زمانی به شرایط 2019 باز خواهیم گشت؟" ، بهتر است بگوییم : " وقتی به آن شرایط رسیدیم ، صنعت حمل و نقل هوایی چگونه خواهد بود؟"
