رشد ورزش بانوان چشمگیر اما توزیع امکانات برابر نیست

ایران اکونومیست-  «تاتسیانا ایلیوشچانکا» یا «لیلا رجبی» زاده بلاروس که در سال 86 پس از ازدواج با پیمان رجبی دونده کشورمان، نام ایرانی برای خود انتخاب کرده است،  اظهار داشت: از 14 سالگی ورزش را آغاز کردم و در بلاروس عضو تیم ملی دوومیدانی بودم اما پس از ازدواج مسلمان شدم و سال 87 به عضویت تیم ملی ایران در آمدم.
دارنده نخستین مدال طلای بازی های آسیایی 2009 داخل سالن ویتنام ادامه داد: پس از آن در رقابت های قهرمانی دوومیدانی 2009 آسیا گوانگ‌ژو هم مدال برنز و در رقابت های قهرمانی دو و میدانی داخل سالن آسیا 2010 تهران، مدال طلا را برای تیم ایران به ‌دست آوردم.
رجبی که در سال 2016 سهمیه المپیک ریو را کسب کرده بود، افزود: پس از حضور در بازی های المپیک ریو از عرصه ورزش خداحافظی کردم و اکنون در رشته بدنسازی مربیگری می کنم.
این بانوی مدال آور ایران درباره ورزش زنان پس از انقلاب اظهار داشت: طی 11 سال اخیر شاهد توسعه ورزش زنان هستم که توانستند در رقابت های جهانی و المپیکی به مدال دست یابند و به نوعی توجه به ورزش زنان بیشتر شده است.
رجبی گفت: اما در دوومیدانی زنان، رشد چندانی حاصل نشد و این رشته در مقایسه با سایر رشته ها پیشرفتی نکرده است و این در حالی است که در این سال ها استعدادهای خوبی در دوومیدانی زنان وجود داشتند.
وی که «زهرا نعمتی» را به عنوان یک الگوی زن موفق یاد می کند، معتقد است: اتفاقی که در زندگی وی رخ داد بسیار سخت بود و شاید اگر ما بودیم تسلیم می شدیم اما نعمتی با این وضعیت بهتر از قبل عمل کرد و در زمره پرافتخارترین زنان ایران قرار گرفت.
دونده سابق تیم ملی دوومیدانی گفت: در برخی رشته ها امکانات زنان و مردان یکسان نیست به ویژه در دوومیدانی در بخش زنان تفاوت معنا داری وجود دارد و کمبود مربی حرف نخست را در این رشته می زند.
رجبی روز گذشته مدال طلای بازی های آسیایی 2009 هانوی را به موزه ملی ورزش اهدا کرد.