به گزارش ایران اکونومیست؛ محصولات کشاورزی از مرحله اتمام تولید تا مصرف نهایی تحت تاثیر عوامل مختلف، قیمت های متفاوتی پیدا میکند که اصطلاحا قیمت سرخرمن، قیمت عمدهفروشی… و قیمت خُردهفروشی نامیده میشود.
به منظور دستیابی به قیمتی که صرفا ناشی از فعالیت کشاورزی باشد لازم است تاثیر عواملی نظیر هزینههای حمل و نقل و انبارداری، سود واسطهها و … حذف شود. این گزارش به ارائه قیمت تولید کننده «سرخرمن» محصولات کشاورزی پرداخته شده که از مقایسه اطلاعات حاصل از این گزارش با نتایج طرح های خُردهفروشی می توان به بررسی نقش واسطهها و دیگر عوامل مؤثر در شکلگیری سایر قیمت ها تا رسیدن محصول به دست مصرف کننده نهایی پرداخت.
آمارگیری از قیمت فروش محصولات کشاورزی در سال ١٣٥٣ آغاز شده و تاکنون به جز در چند مقطع زمانی به طور مرتب انجام شده است. محاسبه شاخص قیمت تولید کننده زراعت، باغداری و دامداری سنتی بر اساس سال پایه ١٣٩٠ در سال ١٣٩١ شروع شده است.
گزارش حاضر به شاخص مذکور در سال ١٣٩٦ اختصاص دارد. بر این اساس شاخص قیمت تولید کننده زراعت، باغداری و دامداری سنتی (برمبنای ١٠٠=١٣٩٠) در سال ١٣٩٦ برابر است با ۴.۲۵۵ که نسبت به سال قبل (نرخ تورم سالانه) ١٥.٥ درصد افزایش یافته است.
شاخص زراعت و باغداری
شاخص دامداری سنتی