به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دیلیمیل، دههها پس از پرتاب نخستین ماهوارههای بشر به مدار، تنها چهار تصادف شناختهشده میان دو ماهواره در فضا وجود داشته است اما متخصصان معتقدند در آینده، تصادفات ماهوارهای، متداولتر خواهند شد.
برای درک بهتر برخورد ماهوارهها در فضا، پژوهشگران "آژانس فضایی اروپا"(ESA)، این تصادفات را شبیهسازی کردهاند.
شاید این آزمایشها بتوانند بینش مفیدی در مورد عواقب بعدی تصادف در فضا ارائه دهند و به دانشمندان در برنامهریزی برای میزان بقایای احتمالی کمک کنند.
"تیزیانا کاردون"(Tiziana Cardone)، مهندس ساختاری آژانس فضایی اروپا میگوید: ما میخواهیم بفهمیم که هنگام تصادف دو ماهواره چه اتفاقی رخ میدهد. تاکنون، فرضهای بسیاری در مورد بالا بودن میزان انرژی حاصل از تصادف وجود داشتهاند اما ما درک قابل اطمینانی از آن نداریم. هدف ما، تجسم کامل چگونگی شکستن ماهوارهها در تصادف و بقایای به جا مانده از آنها به منظور بهبود کیفیت مدلها و پیشبینیهایمان است. در هر حال، میتوان گفت انرژی کلی ناشی از تصادف، بسیار بیشتر از موقعیتهای معمولی است.
پژوهشگران، در حال انجام دو شبیهسازی هستند که یکی در "موسسه پویاییشناسی پر سرعت فرانهوفر" آلمان و دیگری در گروهی به سرپرستی "مرکز مطالعات و فعالیتهای فضایی" (CISAS) "دانشگاه پاودا"(University of Padua) در ایتالیا صورت میگیرد.
در نخستین شبیهسازی، یک روش عددی برای شبیهسازی تغییرشکل و تکهتکه شدن ماهوارهها در تصادف مورد استفاده قرار میگیرد و اشیا به عنوان شبکه محدودی از عناصر، مدلسازی و پس از آن، به اجزایی تبدیل میشوند که بخشهای ماهواره را نشان میدهند.
روش دوم، عناصر بزرگتر فضاپیما از جمله پنلها، بار مفید و مخازن سوخت را در نظر میگیرد و چگونگی شکستن این اتصالات در تصادف را بررسی میکند.
هدف پژوهشگران، ترکیب شبیهسازیها برای داشتن درک بهتر در مورد چگونگی رخ دادن یک تصادف واقعی است.
"هولدر کرگ" (Holder Krag)، از دفتر بقایای فضایی آژانس فضایی اروپا گفت: ما باید به این درک برسیم زیرا در حال حاضر، روی راهبردهای پرهزینه کاهش بقایا مبتنی بر درک خود از آنها کار میکنیم.
پژوهشگران، شبیهسازیها را تا زمان تکرار موقعیتهای واقعی، انجام خواهند داد. سپس، تاثیرات کلی ماهوارههای 500 کیلوگرمی را بازسازی خواهند کرد.
کرگ ادامه داد: ما امیدواریم با درک آنچه در تصادفات واقعی رخ میدهد، انواع گوناگونی از تصادف فضایی را اجرا و مدلهای خود را اثبات کنیم.