به گزارش ایران اکونومیست، جریان وجوه از پس اندازکنندگان به سرمایه گذاران در بازارهای واقعی به طور مستقیم و در بازارهای مالی به شکل غیرمستقیم است.
در یک طبقه بندی کلی، نهادهای مالی را می توان به دو دسته نهادهای سپرده‌پذیر «فعال در بازار پول» و غیر سپرده پذیر «فعال در بازار سرمایه و بیمه» طبقه‌بندی کرد.
نهادهای سپرده پذیر واسطه های مالی هستند که از طریق دریافت کارمزد خدمات مالی و حاشیه سود حاصل از تفاوت نرخ اعطای وام و پذیرش سپرده، فعالیت می کنند؛ نظیر بانک های تجاری، موسسات اعتباری و موارد مشابه هستند.
اما نهادهای غیرسپرده پذیر از طریق به کارگیری یا ارایه خدمات تخصصی درآمد کسب می کنند، نظیر شرکت های بیمه، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، شرکت های تامین سرمایه «بانک‌های سرمایه‌گذاری» و... هستند. خدماتی که واسطه مالی ارائه می کند عبارت است از:
تبدیل دارایی های مالی بدست آمده از طریق بازار به نوعی متفاوت از دارایی که ارجحیت بیش تر دارد.
مبادله دارایی های مالی به نیابت از سوی مشتریان
مبادله دارایی های مالی به حساب خود
کمک به ایجاد دارایی های مالی برای مشتریان و زمان فروش آن دارایی ها به دیگر مشارکت کنندگان در بازار سرمایه
ارائه مشورت درباره سرمایه گذاری به دیگر مشارکت کنندگان در بازار
