کاهش مرجعیت رسانه‌های داخلی سبب افزایش تهدید منافع ملی می‌شود

به گزارش ایران اکونومیست؛ این مطلب را سید عباس صالحی در دیدار با ااعضای مدیره و هیات موسس انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران عنوان کرد.

وی در این دیدار با استقبال از تشکیل و تقویت نهادهای صنفی افزود: به نظر من هر چقدر بدنه دولت کوچکتر شود و نهادهای مدنی تقویت شوند به نفع کشور است و نهادهای صنفی مقتدر کمک کننده دولت هستند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه تقویت بیشتر نهادهای مدنی احتیاج به تغییر نگرش دارد، گفت: در این راه هر دو طرف دولت و نهادهای مدنی باید بر اساس این فهم مشترک حرکت کنند.

صالحی ادامه داد: آن طور که باید و شاید مفهوم دولت ملت شکل نگرفته و هرچقدر بتوانیم از یک طرف نگاه دولت ستیزانه و از طرف دیگر نگاه دولت سالارانه را تعدیل کنیم، گسل دولت ملت کاهش می‌یابد و بخش عمده وظیفه کاهش این فاصله بر عهده رسانه‌ها است.

وی از آمادگی کامل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای همکاری با انجمن صنفی خبر داد و گفت: انجمن باید در امور صنفی باید با معاونت مطبوعاتی جلسات مشترکی برگزار کند.

در ابتدای این دیدار نیز رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران با اشاره به روند تشکیل انجمن صنفی تصریح کرد: اتفاقات اخیر نشان داد که به لحاظ سیاست رسانه‌ای در ضعف مفرط هستیم. شاید آنچه کشور کوچک قطر را در برابر دشمنانش تا حدی قدرتمند کرد همان داشتن شبکه تلویزیونی الجزیره بود.

عباس عبدی افزود: تقویت صنف روزنامه‌نگار و اهل رسانه موجب تقویت امنیت ملی کشور خواهد بود. سرمایه گذاری در این حوزه در جهان رو به افزایش و با سودآوری زیاد است.

وی گفت: امیدواریم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شخص آقای وزیر که در حسن نیت و خیرخواهی ایشان تردیدی نیست در این زمینه اقدام کنند بلکه توجه مجموعه نظام را به این مهم جلب کنند.

نایب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران نیز در این نشست گفت: در دهه گذشته رابطه دولت با نهادهای صنفی روزنامه نگاری تنزل کرد و این شیب همچنان ادامه دارد.

این مساله باعث شده است حقوق حرفه ای مطبوعات به تدریج نادیده گرفته شود و روزنامه نگاری کشور تضعیف شود این عامل در کنار ضعف رعایت اصول حرفه ای، جامعه روزنامه نگاری را از توان تغذیه افکار عمومی محروم کرده است.

کامبیز نوروزی به دو لایحه قانون مطبوعات و لایحه جامع رسانه‌ها اشاره کرد و افزود: این دو لایحه در فضایی نگاشته شده که توجهی به واقعیات روز ندارد. علاوه بر این نظری درباره این دولایحه از جامعه مطبوعاتی اخذ نشده است. نه شرایط روز ارتباطات و نیازهای جامعه و نه موازین حقوق اساسی در این لوایح به ویژه در لایحه سازمان نظام رسانه مراعات نشده است.