به گزارش ایران اکونومیست؛ ایران بعد از هند دومین تولید کننده آهن در جهان است که به روش میدرکس و در اندک مواردی به روش «sl/rn » و ... به تولید می رسد. تمامی تولید کنندگان آهن اسفنجی از سنگ آهن پرعیار هماتیتی به شکل گندله به عنوان ماده اولیه و گاز با کک در برخی روش های دیگر به عنوان ماده احیا کننده استفاده می کنند.
اما با در نظر گرفتن افزایش قیمت و کاهش منابع سنگ پرعیار هماتیتی و گاز در آینده ای نه چندان دور پر هزینه بودن فرایند های گندله سازی و کک سازی و حتی افزایش بحران آب تولید کنندگان مجبور به استفاده از تکنولوژی و مواد اولیه جایگزین خواهند شد.
از این رو محققان پارک علم و فناوری خراسان شمالی موفق شدند با هزینه ای کمتر آهن های اسفنجی را به تولید برسانند. این آهن ها با سنگ های آهن هماتیتی کم عیار و زغال سنگ کک نشو که در ایران به فور وجود دارند می توانند جایگزین مناسبی برای تولید آهن اسفنجی باشند.
این محققان در پروژه ای با استفاده از هماتیت کم عیار و زغال سنگ کک نشو آهن های اسفنجی را در راستای بومی سازی آن در ایران تولید کردند که به بازار عرضه شده است.این تکنولوژی برای اولین بار در کشور به نتیجه رسیده است.
طرح «تولید آهن اسفنجی از هماتیت کم عیار با زغال سنگ کک نشو به روش احیای مستقیم» توسط نقد علی علوی فرد در یک شرکت دانش بنیان در پارک علم و فناوری خراسان شمالی به نتیجه رسیده است.
آهن اسفنجی، محصول حاصل از احیای مستقیم سنگ آهن است که در عملیات احیای مستقیم، بدون نیاز به ذوب سنگ آهن، اکسیژن آن حذف می شود. شکل ظاهری آهن اسفنجی بصورت قطعات کروی (گندله) متخلخل یا اسفنج گونه است.
آهن اسفنجی دارای عیار بالای آهن بوده و یکی از دلایل رواج آهن اسفنجی، کمبود ضایعات آهن و افزایش قیمت آن و مشکلات زیست محیطی است. آهن اسفنجی جایگزین مناسبی برای ضایعات آهن بوده بنابراین می توان درصد بالایی از مواد اولیه جهت تامین ذوب مورد نیاز واحدهای فولادسازی را بجای استفاده از ضایعات، از طریق آهن اسفنجی تامین کرد.
آهن های اسفنجی در ساخت /آهن های فراوری شده به کار می رود و از آن می توان به عنوان یک منبع انرژی کارآمد برای سازندگان فولاد یاد کرد.
