به گزارش ایران اکونومیست؛ آزمایشات در زمینه بارور کردن ابرها نشان می‌دهد که ممکن است بتوان به صورت مصنوعی بارندگی ایجاد کرد.
بارش زمانی رخ می‌دهد که قطره‌های فوق العاده سرد آب، آنهایی که هنوز مایع هستند اما در دمای کمتر از نقطه انجماد معمول صفر درجه سانتیگراد هستند، بلور(کریستال) یخ را تشکیل می‌دهند.
در این هنگام برای معلق ماندن در هوا بسیار سنگین شده‌اند، سپس سقوط می‌کنند و اغلب در راه خود ذوب شده و به شکل باران به زمین می‌ریزند.
بلورهای یخ در ابرهای سرد (بیشتر حجم ابر در دمای زیر صفر درجه سلسیوس است) و رشد قطره‌های درون ابرهای گرم (بیشتر حجم ابر دارای دمای بالای صفر درجه سلسیوس است) و در نتیجه افزایش بارش برف یا باران می‌باشد.
به عبارت دیگر باروری ابرها روشی جدید برای تاثیرگذاری بر روی ابرهای طبیعی است که در آن با استفاده از مواد شیمیایی، آب بیشتری از ابر به شکل باران یا برف گرفته می‌شود.
بیشترین عواملی که در باروری ابرها برای تولید باران سرد و طرح‌های باروری ابرها برای تقویت بارش برف به کار می‌روند یدید نقره و یخ خشک(دی‌اکسید کربن منجمد) هستند.
عواملی دیگر مانند گازهای مایع، به عنوان مثال نیتروژن مایع نیز می‌توانند برای بارور کردن ابرها در این دسته مورد استفاده قرار گیرند.
حتی در مناطق خشک، هوا معمولا دارای مقداری آب است. می‌توان از این مورد استفاده کرد و کریستال یخ را توسط بارور کردن جو با مواد شیمیایی نظیر یدید(آنیون عنصر ید) نقره یا یخ خشک، تشکیل داد.
آنها برای افزایش میزان بارندگی، هسته را تحریک می‌کنند که مقدار آب درون هوا در اطراف ذرات تحریک شده کریستال شود و به شکل یخ درآید.
بارور کردن می‌تواند توسط هواپیما یا به سادگی با اسپری کردن از زمین انجام شود. اما آیا در از بین بردن خشکسالی یا افزایش مداوم بارندگی موثر است؟
سخت است که راجع به این موضوع با قطعیت نظر بدهیم. از آنجایی که اغلب این موارد مربوط به آب و هوا و شرایط اقلیمی است، انجام یک آزمایش کنترل شده غیرممکن است. بنابراین، در مناطقی که بارش افزایش پیدا کرده است، نمی‌توانیم بدانیم که اگر ابرها بارور نشده بودند هم باران می‌آمد یا خیر.
بارور کردن ابرها با موفقیت در کشورهای استرالیا، فرانسه، اسپانیا و ایالات متحده آمریکا انجام شده است.
در امارات متحده عربی، این تکنیک با ایجاد 52 توفان در صحرای ابوظبی انجام شد، در حالی که چین از این تکنولوژی به طور معکوس استفاده کرد تا بازی‌های المپیک پکن در سال 2008 تحت تاثیر شرایط بارانی قرار نگیرد.
با این حال تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این کار به حدی که قبلا تصور می‌شد، موثر نیست.
