به گزارش ایران اکونومیست؛ دو کشور به طور همزمان در دهلی نو و اسلام آباد از طریق کانالهای دیپلماتیک فهرستی از سایت های هسته ای خود را در اختیار یکدیگر قرار دادند.
این اقدام بر اساس توافقنامه منع حمله به تاسیسات هسته ای صورت می گیرد که میان دو کشور امضا شده است.
این توافقنامه در 31 دسامبر سال 1988 امضا شد و در 21 ژانویه 1991 به اجرا درآمد.
بر اساس این توافقنامه، دو کشور در اول ماه ژانویه هر سال اطلاعاتی درباره تاسیسات و سایت های هسته ای خود را در اختیار یکدیگر قرار می دهند.
این بیست و هفتمین بار است که هند و پاکستان چنین اطلاعاتی را رد و بدل می کنند.
هند و پاکستان سال گذشته ، همچنین توافقنامه امضا شده میان دو کشور برای کاهش خطر استفاده تصادفی از سلاح های هسته ای را به مدت پنج سال دیگر تمدید کردند.
براساس این توافقنامه در صورت بروز هر سانحه ای مربوط به سلاح های هسته ای، دو کشور در اولین فرصت یکدیگر را برای کاهش خطر رادیو اکتیو، مطلع می کنند.
این توافقنامه با هدف کاهش خطر سوانح هسته ای در فوریه سال 2007 از سوی هند و پاکستان امضا شده است.
هند، پاکستان، رژیم صهیونیستی و کره شمالی از جمله کشورهایی هستند که تاکنون پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (ان.پی.تی) را امضا نکرده اند.
براساس گزارش موسسه مطالعات و تحقیقات بین المللی صلح استکهلم، هند بین90 تا 100 کلاهک هسته ای، پاکستان 100 تا 120 کلاهک هسته ای و رژیم صهیونیستی دستکم 80 کلاهک هسته ای دارد.
هند و پاکستان همچنان در حال افزایش تعداد کلاهک های هسته ای خود هستند.
این دو کشور بارها اعلام کرده اند که قصد پیوستن به پیمان منع گسترش سلاح های هسته‌ای را ندارند.
هند با آزمایش هسته ای درسال 1974 در صحرای راجستان به باشگاه کشورهای هسته ای پیوست.
