نقش "درمان مکمل" در بهبود و ارتقای کیفیت زندگی بیماران سرطانی

به گزارش ایران اکونومیست؛ سمپوزیوم درمان یکپارچه در سرطان (Integrative Therapy In Oncology) با هدف ارائه رویکردهای جامع در درمان بیماری سرطان برگزار شد. در این سمپوزیوم دکتر مامک طهماسبی - متخصص طب تسکینی گفت: آنچه که بهداشت جهانی روی آن تاکید دارد، ارتقا و آموزش بیماران و خانواده‌های بیماران سرطانی برای کاهش درد و اندوه ایام بیماری است. به عبارتی هدف از مکمل‌های درمانی سرطان، افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان است تا مبتلایان به فاز نهایی این بیماری، روزهای باقیمانده عمر خود را به دور از درد و رنج و استرس و همراه نزدیکان خود طی کنند.

وی با تاکید بر اینکه مراقبت تسکینی وظیفه هر پزشکی است و آموزش به متخصصان این حوزه باید افزایش یابد، گفت: سیاستگزاری نظام سلامت کشور باید به سمت آموزش رود. در کشور ما مهم‌ترین موانع برای بیماران نبود آموزش، نداشتن دانش و نگرش درست نسبت به بیماری خود است. ما باید به خانواده‌های بیماران آموزش دهیم تا به گونه‌ای با فرد برخورد کنند تا با درد و رنج کمتری به زندگی خود ادامه دهند.

همچنین دکتر یعقوبی جویباری - رادیوتراپ و آنکولوژیست درخصوص نبود مهارت لازم در طب مکمل درمان سرطان گفت: یک متخصص آنکولوژی باید در درمان بیمار به درمان مکمل اعتقاد داشته باشد؛ به عبارتی در طول درمان متخصص باید به لحاظ روانشناسی و تغذیه‌ای بیمار خود را درمان کند. برای مثال مصرف برخی غذاها در انواع سرطان‌ها آسیب جدی به بافت‌های بدن از جمله کبد وارد می‌کند. مشکل فرهنگی مردم ما این است که به غلط فکر می‌کنیم هر نوع طب طبیعی و گیاهی مناسب و هر طب شیمیایی مضر است.

یعقوبی جویباری تاکید کرد : تصور غلطی است که فکر کنیم محصولات گیاهی همیشه کمک کننده است. در طب سنتی تمام درمان‌ها مثل طب چینی، انرژی درمانی و امثال آن در درمان انواع سرطان کاربرد ندارد.

وی با بیان اینکه ما باید مزایا و معایب طب مکمل را بدانیم، گفت: ما در حوزه سلامت سه بخش فیزیکال، سوشال و روحی و روانی را داریم. در طب مکمل ما بیشتر به جنبه روحی و روانی بیماران کمک می‌کنیم.

همچنین دکتر عباسعلی اللهیاری - رییس سازمان نظام روانشناسی در این سمپوزیوم گفت: سلامت ابعاد مختلفی دارد؛ طبق تعریف سلامت جهانی از ۱۰۰ درصد افراد تنها ۲۰ درصد سلامت کامل دارند و ۸۰ درصد به لحاظ روانی در رویایی با اولین بحران و مشکلی دچار انواع بیماری‌ها چون زخم معده، مشکلات قلبی و عروقی و پوست و مو می‌شوند که غالب آن ریشه روانی دارد.

وی با تاکید بر اینکه مکانیسم آموزش روانی در کشور ما نادیده گرفته شده، گفت: استرس‌های شدید مثل درگیری و اختلافات خانوادگی و ترس از زلزله موجب اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و ممکن است با علایمی چون زخم معده سال‌ها فرد را درگیر کند.

وی تاکید کرد : خانواده‌های ما باید آموزش روانی ببینند و بیاموزند در مواقع بحران تفکر منطقی داشته باشند. غالب افراد در جامعه ما با اولین شکست، پرخاشگری از خود نشان می‌دهند.

وی با بیان اینکه ما به علت زندگی در جامعه پراسترسی چون ایران ناگزیریم آموزش مواجهه منطقی با بحران‌ها را ببینیم و در بحث سرطان و درمان روانشناختی به خانواده‌ها نیز با آموزش تا ۷۰ درصد اثر بخشی درمان را بالاتر ببریم.

بنابر اعلام روابط عمومی برگزاری این سمپوزیوم، وی با تاکید بر اینکه در درمان سرطان ما باید به پزشکان آموزش بدهیم تا درمانگری را بالا برند و به این ترتیب بتوان توجه و تمرکز بیمار را به سمت توانمندی‌هایش سوق داد و طول عمر کیفیت بیمار را افزایش قابل توجهی داد.

در این سمپوزیوم یک روزه موارد مانع در درمان گروهی و یکپارچه بیماران پیچیده سرطانی بررسی شد.