به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از وزارت نفت، غلامرضا منوچهری بر اساس مطالعات میدانی که اکنون از شرکت‌های نفتی بین‌المللی (حدود 30 گزارش) دریافت کرده‌ایم، بسیاری از میدان‌های نفت و گاز ایران، شامل میدان‌های توسعه یافته و توسعه نیافته، ذخایر و ظرفیت تولید بیشتری نسبت به تصورات گذشته ما دارند.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت در گفت و گو با نشریه «نفت و گاز سال» (The Oil & Gas Year) با تشریح فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش بالادست صنعت نفت ایران، گفت: گمان می‌کنم شرکت ملی نفت باید به زودی ارقام مربوط به ذخایر نفت ایران را روزآمد کند که جایگاه ما را در اوپک و دیگر نهادهای بین‌المللی تغییر می‌دهد.
منوچهری با بیان اینکه ایران در کنار عراق بهترین فرصت‌ها را برای شرکت‌های نفتی بین‌المللی ارائه می‌کند، ادامه داد: حوزه‌های نفتی نامتعارف زیادی در جهان، همچون میدان‌های نفت و گاز شیل در آمریکای شمالی، وجود دارند، اما در زمینه میدان‌های متعارف، ایران اکنون بهترین ظرفیت را دارد.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت تصریح کرد: الگوی جدید قراردادهای نفتی ما مستحکم است و شرکت‌های نفتی بین‌المللی درک می‌کنند که این الگو چهارچوبی مطلوب برای مشارکت بلند مدت و برد - برد فراهم می‌کند.
منوچهری خاطرنشان کرد: اگرچه ما همچنان در ارتباط با تحریم‌ها و آمریکا چالش‌هایی را تجربه می‌کنیم، اما از شرکت‌های اروپایی، روسی، چینی، کره ای، ژاپنی، سنگاپوری، هندی، مالزیایی و اندونزیایی، ابراز تمایل زیادی دریافت می‌کنیم.
وی با بیان اینکه الگوی قرارداد نهایی شده است، افزود: متن اصلی و 14 تا 15 الحاقیه نهایی شده است، بنابراین برای شرکت‌های خارجی علاقه مند به ورود به بازار، هیچ ابهامی وجود ندارد؛ ما این اطلاعات را از طریق توافق‌های محرمانگی به آنها ارائه می‌کنیم.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ادامه داد: آنها برای بررسی اطلاعات مربوط به مخزن، تأسیسات خدماتی و دیگر مسائل، فرصت دارند و ما به آنها اجازه می‌دهیم در طول مدت تفاهم‌نامه، از موقعیت بازدید کنند.
منوچهری گفت: پس از این، گروه‌های مذاکراتی ما درباره جنبه‌های حقوقی، حوزه کار، جنبه‌های مالی و دیگر مسائل بحث می‌کنند؛ پس از نهایی کردن حوزه کار برای 20 سال، ما درباره الگوی مالی، شرایط تجاری و جنبه‌های حقوقی بحث می‌کنیم.
وی با بیان اینکه بر اساس مقررات ما، دیگر نهادها بر این مذاکرات نظارت می‌کنند و ما با آنها در ارتباط هستیم تا تضمین شود که پس از امضای قرارداد، دیگر هیچ دغدغه یا مسئله‌ای وجود نخواهد داشت، افزود: این همان کاری است که برای توتال انجام دادیم. پس از امضای توسعه فاز 11 پارس جنوبی، بحث‌های زیادی وجود داشت، اما حل و فصل شد.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت اضافه کرد: با توجه به اینکه 10 میدان نفتی مورد بحث، پروژههای بزرگی هستند، شرکت‌های نفتی بین‌المللی لازم است با شریکان ایرانی کنسرسیوم تشکیل دهند.
منوچهری ادامه داد: هر قرارداد باید از سوی یک شرکت ایرانی و دو شرکت بین‌المللی یا بیشتر، امضا شود. ما به طور معمول مذاکره خود را با شرکت اصلی آغاز می‌کنیم که ممکن است در آینده، بهره بردار میدان باشد؛ آنها در یک مرحله بعدی، شریک خود را وارد مذاکره می‌کنند.
وی با بیان اینکه میدان‌های مشترک آزادگان و یادآوران برای دولت اولویت دارند، گفت: همچنین میدان پایدار غرب، آذر، چشمه خوش، سومار، چنگوله، یاران، دهلران، سهراب، اروند و لایه نفتی پارس جنوبی را داریم.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت افزود: آزادگان پروژه اصلی است که به مناقصه گذاشته شده اما جذاب‌ترین پروژه از نظر کمیت و کیفیت، یادآوران است.
وی اضافه کرد: برای میدان آزادگان، ظرفیت میدان 34 میلیارد بشکه است و انتظار داریم در طرح توسعه 20 ساله، ضریب بازیافت این میدان افزایش یابد.
منوچهری ادامه داد: یادآوران تقریباً مشابه است اما با کیفیت مخزن بهتر و می‌توانیم انتظار تولید بالاتری را داشته باشیم. انتظار می‌رود تولید هر یک از این میدان‌ها 600 هزار بشکه در روز و مجموع تولید آنها یک میلیون و 200 هزار بشکه در روز باشد.
**تامین مالی 100 درصدی قراردادهای جدید توسط اعضای کنسرسیوم ها
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت درباره تامین مالی قرادادهای جدید نفتی، گفت: همه پروژههای جدید به طور 100 درصد از سوی اعضای کنسرسیوم تأمین مالی می‌شوند. شرکت‌های توتال، سی.ان.پی.سی و پتروپارس به نسبت سهم خود سرمایه‌گذاری می‌کنند.
**افزایش 3 میلیون بشکه ای تولید نفت ایران در مدت 10 سال
منوچهری اظهار داشت: بر اساس بررسی‌هایی که در 15 ماه گذشته انجام داده‌ایم، برآورد می‌کنیم که در مدت 10 سال می‌توانیم روزانه سه میلیون بشکه ظرفیت اضافی تولید از این میدان‌ها به دست بیاوریم.
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت افزود: ما در دهه 1970 میلادی چنین رکوردی را به جا گذاشته بودیم و می‌توانیم به این رقم باز گردیم و روزانه یک میلیون بشکه تولید میعانات نفتی را نیز اضافه کنیم. این مسئله به این بستگی دارد که چقدر سرمایه می‌تواند جذب شود و چند شرکت می‌آیند.
وی خاطر نشان کرد: اگر بتوانیم بر چالش‌های سرمایه‌گذاری و فناوری چیره شویم، ایران بهترین جای دنیا برای توسعه میدان‌های جدید نفت و گاز متعارف است. در یک برنامه توسعه 20 ساله، حتی دستیابی به رقم تولید روزانه 9 میلیون بشکه نیز ممکن است.
ایران با معرفی مدل جدید قراردادهای نفتی قصد دارد ضمن جذب سرمایه گذاری های جدید از فناوری های جدید نیز در توسعه میادین نفت و گاز خود استفاده کند.
میزان کنونی تولید نفت در ایران روزانه حدود 3.9 میلیون بشکه در روز است.
