حالا راحت‌تر می‌شود در مورد زلزله نوشت. دو روز از زمین لرزه تهران گذشته
است و تقریبا پایتخت حالت عادی به خود گرفته است. مردم از زلزله حرف
می‌زنند اما دیگر ترس ساعت‌های اولیه و روز بعد از زلزله را ندارند.
زمین لرزه 5 ریشتری که مرکز آن در کرج بود نشان داد که اوضاع پایتخت ایران خراب تر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم.
بسیاری از مردم بعد از وقوع زمین لرزه چند ثانیه‌ای به خیابان ریختند. آنهایی که ماشین داشتند، سوار خودروهای خود شدند و دل به خیابان زدند تا به جای امنی برسند و آنهایی هم که ماشین نداشتند از خانه بیرون زدند تا به فضای آزادی برسند.
ماشین‌های بیرون زده از خانه باعث شد شب چهارشنبه تهران مانند شنبه‌های پایتخت شد. شلوغ و پرترافیک. نقشه‌هایی راهنمایی و رانندگی نشان می‌داد در بسیاری از خیابان‌های تهران راه‌بندان است. قرمز جگری رنگی بود که به خیابان‌های تهران در نقشه ترافیک زده شده بود.
خدا رو شکر که این زمین لرزه تلفات جانی و مصدوم نداشت. تصور کنید آمبولانس‌ها و ماشین‌های آتش نشانی می‌خواستند خود را به خانه‌های زلزله زده برسانند. این خودروهای امدادی چگونه می‌خواستند خود را از این ترافیک ایجاد شده رها کنند و به مصدومان برسانند.
به نظر می‌رسد اگر شرایط بحرانی شود کمک به مصدومان تقریبا محال به نظر می‌رسد.
ناگفته نماند در روزهای بدون زمین لرزه هم ماشین‌های آتش نشانی در حالت عادی هم نمی‌توانند وارد بسیاری از کوچه‌های جنوب شهر تهران شوند.
بسیاری از مردم هم که ماشین نداشتند به دنبال فضای باز بودند. تهران و فضای باز؟ این سوالی است که شهرداران تهران در این سال‌ها باید به آن پاسخ دهند. چرا تهران فضای باز ندارد؟ مردم بعد از زمین لرزه باید به کجا پناه ببرند؟
بسیاری از مردم کنار درخت‌های تنومند و تیرهای برق پناه گرفته بودند. در زمین لرزه تیربرق و درخت هم خواهند افتاد.
مگر در مدارس و ورزشگاه‌های چند نفر آدم جا می‌شوند؟ محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران می‌گوید:« حدود 120 سوله مدیریت بحران باید برای شهر تهران ساخته شود که در حال حاضر نیز 105 سوله ساخته شده است، اما این تعداد فقط برای حجم زخمی در حد 300 هزار نفر است.»
به این مسائل بحران گاز و آب را هم اضافه کنید. زلزله‌ای شدید می‌تواند تهران را به شهری آتش گرفته و سیل زده دچار کند.
زمین لرزه 5 ریشتری چهارشنبه شب نشان داد که اوضاع تهران چقدر خراب است. واقعا زلزله‌ای مثلا 7 ریشتری می‌تواند پایانی برای تهران باشد.
مسؤولان به صورت سریع باید فکری به حال پایتخت ایران کنند. از همین امروز دولت، مجلس، شورای شهر، شهرداری تهران و تمام آنهایی که مسئولیت دارند باید طرح‌های خود را برای نجات تهران آماده کنند.
بحران بیخ گوش تهران است و سوالی که مطرح می‌شود با این اوضاع وحشتناک چه کسی قرار است ما را نجات دهد؟
عصرایران
