به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ساینس، گراس که یکی از محققان دانشگاه گوته واقع در فرانکفورت است، ایده‌ای را مطرح کرده است که بر اساس آن می‌توان اولین کاوشگر میان‌ستاره‌ای را به‌گونه‌ای تغییر داد که سرعت آن برای گردش به دور یکی از سیارات خارج از منظومه شمسی کافی باشد و زمینه را برای ساخت سیاره‌ای مانند زمین آماده کند.
پیشنهاد گراس یک طرح بلندپروازانه برای ارسال اولین کاوشگر میان‌سیاره‌ای به مدار نزدیک‌ترین ستاره به منظومه شمسی یعنی آلفا قنطروس با استفاده از یک سیستم نیرو محرکه لیزری است.
با استفاده از این سیستم اگر کاوشگری به وزن تنها یک گرم با یک پنجم سرعت نور معادل 160 میلیون کیلومتر در ساعت حرکت کند حدود 20 سال بعد به آلفا قنطروس می‌رسد. این کاوشگر فاقد سیستم ترمز بوده و چند ساعت پس از رسیدن به مدار ستاره از بین می‌رود، اما این مدت برای ارسال تصاویری از آن به زمین کافی خواهد بود.
بر اساس طرح گراس می‌توان با استفاده از شیوه مشابهی یک فضاپیمای 1.5 تنی را با سرعتی بسیار کمتر از این به مدار یکی از سیارات خارج از منظومه شمسی فرستاد تا در یکی از مدارهای پایدار آن قرار گیرد و فرصت کافی را برای کشت سلول‌ها و ژن‌ها در لابراتوارهای موجود در فضاپیما فراهم کند. سیاره TRAPPIST-1 و سیاره تازه کشف شده Ross 128b گزینه‌های مناسبی برای این منظور هستند.
به اعتقاد گراس با توجه به حجم بالای آلودگی‌های زیستی و افزایش جمعیت دائمی انسان‌ها در زمین، حداقل انتقال بخشی از حیات به سیارات دیگر دارای اهمیت زیادی است. همچنین به اعتقاد وی پیشرفت‌های فنی امروز بشر امکان کاشت بذر حیات در سایر سیارات جهان هستی را در اختیار او می‌گذارد.
گزارش کامل طرح گراس و نحوه اجرای آن در نشریه Journal of Physics Communications منتشر شده است.
