ارزش‌هایی که با وعده‌های انتخاباتی بی ارزش می شوند

به گزارش ایران اکونومیست؛ تبلیغات و وعده‌های انتخاباتی برخی نامزدهای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر موضوعی را در جامعه مطرح کرد که پیش تر نیز در دولت گذشته سر و صداهای زیادی را مطرح کرده بود؛ وعده هایی که می تواند سبک زندگی و نگرش جامعه ایرانی به تلاش و موفقیت را به صورت جدی تغییر دهد.
پیش از این نیز در انتخابات گذشته وعده های این چنینی یک نامزد انتخابات به چالش و نگرانی مبدل شده بود و شاید دلیل این نگرانی را باید در ایجاد توقع در مردم دانست که ورای آن، نه تنها توسعه سیاسی و اقتصادی وجود نداشت، بلکه راهکاری بود که در درازمدت دردی از مردم دوا نمی کرد.
حربه پرکردن ذهن مردم با وعده افزایش یارانه و هدف جمع آوری رای در تبلیغات دوره یازدهم انتخابات ریاست جمهوری نیز در حالی به عنوان یک رکن پیگیری شده که به باور کارشناسان اقتصادی نه تنها چاره ساز مشکلات اقتصادی کشور نیست، که امکان پذیر نیز نخواهد بود.
بر اساس نظر کارشناسان در شرایط فعلی که کشور در مدار اقتصاد مقاومتی در حرکت است، صرفا این وعده ها موجب فرسودگی و تنبلی نیروی کار در کشور می شود و توجه آنها را از تلاش و پشتکار به سوی بی تحرکی و حرکت به سمت مطالبه صرف از دولت و حاکمیت تنزل می دهد.
دستاورد تجربه یارانه نقدی برای جامعه ایرانی تورم و ورشکستگی کارخانه ها و مراکز تولیدی بوده است و بنابر این در فقدان نیروی کار با انگیزه و خموده نباید انتظار داشت تولید داخلی و اقتصاد کشور توسعه پیدا کند.
مهدی ملک محمد با عنوان روانشناس، با اشاره به شعار و وعده انتخاباتی برخی از نامزدهای انتخاباتی درباره افزایش یارانه ها گفت:‌ چنین نگاهی سبب بی معنی شدن ارزشی هایی مانند کار و تلاش در جامعه می شود.
وی با تاکید بر این که اصل یادگیری در بین افراد هیچ وقت از بین نمی رود،‌ گفت: ممکن است سرعت یادگیری در افراد مسن مانند کودکان نباشد ولی توانایی یادگیری، پایانی ندارد؛ اگر مردم یاد بگیرند که همواره وابسته به درآمد یارانه باشند و برای کسب درآمد تلاش و کوشش نکنند، این نگرش در جامعه مسری و دردسرساز می شود.
او با اشاره به وجود منابع نفتی در تاریخ یک صد ساله کشور گفت: در طول این مدت حتی در دوره‌هایی که خودمان امکان استخراج نفت نداشتیم و دولت های غربی انحصار آن را در اختیار گرفته بودند، این مفهوم در ناخودآگاه ذهن افراد وجود داشت که همواره پولی بدون تلاش و کار کردن به خزانه کشور سرازیز خواهد شد، در نتیجه از گرسنگی نخواهیم مرد و دولت وظیفه پخش پول نفت را در میان افراد جامعه بر عهده دارد.
این روانشناس با بیان اینکه دلیل این نوع نگرش، به خاطر فقر، تنبلی و توانایی و مهارت نداشتن افراد نیست، ادامه داد: این نوع نگرش در دولت نهم و دهم به شدت تقویت شد؛ مثلا اگر خانواده 10 نفره در شهرستان ماهیانه 450 هزار تومان یارانه دریافت کند و در کنار آن یک کشاورزی کوچک نیز داشته باشد دیگر نیاز به تلاش، کار و زحمت بیشتر ندارد.
وی تصریح کرد: همه می دانند توسعه اقتصادی نیازمند ایجاد شغل است و مهمترین رکن در توسعه کشور منابع انسانی است، در حالی که وعده‌های «پوپولیستی» تنها انتظارات مردم از دولت ها برای تقسیم پول را به شدت تقویت می کند.
او ادامه داد: تزریق مستقیم پول به جامعه علاوه بر تبعات اقتصادی که در درازمدت به دنبال دارد، این باور را در میان مردم تقویت می کند که توانایی کسب درآمد ندارند و حتما نیازمند کمک دولت هستند؛ والدین هنگامی که کودکشان آماده است که راه رفتن بیاموزد، تمام مدت دست او را نمی گیرند و اجازه می دهند کودک برخی مواقع برای یادگرفتن زمین بخورد.
ملک محمد گفت:‌ وعده های بی ارزش و نادرست متاسفانه به مرور به مفاهیم ارزشمند در جامعه تبدیل و پایه تفکرات افراد جامعه می شود و در چنین جامعه ای، به جز فقر مالی و ناامیدی، ناتوانی نیز مسری می شود.