پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ - 2024 December 12 - ۹ جمادی الثانی ۱۴۴۶
۱۵ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۲:۳۷

از تیم ملی صعود به دور دوم جام جهانی را بخواهیم؟

در ایران همه از تیم ملی انتظار صعود به مرحله دوم جام جهانی را دارند. از گزارشگران و کارشناسان ورزشی بگیر تا پیشکسوتان فوتبال و مسوولان ورزش و مسوولان دولتی و غیردولتی. اما هر کدام چقدر به تیم ملی کمک می کنند؟ از همین امروز تا اولین بازی احتمالی ایران تا جام جهانی ۴۳۰ روز فرصت هست. تیم ملی نه زمین دارد، نه اردو و نه بازی تدارکاتی. هرکسی انتظار دارد الان وقت کمک کردن است.
کد خبر: ۱۵۲۱۹۱
به گزارش ایران اکونومیست؛ «هنوز ایران سه امتیاز مورد نیازش در مسابقات مقدماتی جام جهانی را به دست نیاورده، ترجیع‌بند همه مطالبی که در مورد تیم ملی نوشته می‌شود و حرف‌هایی که زده می شود حضور در مرحله دوم جام جهانی است. یعنی همه کسانی که در مورد تیم ملی حرف می زنند به این نتیجه رسیده اند که تیم ملی ایران به جایگاهی رسیده که می تواند به راحتی به مرحله حذفی جام جهانی برسد.

اما وقتی از صعود به مرحله جام جهانی حرف می زنیم دقیقا از چه چیزی صحبت می کنیم؟ تیم ملی ایران برای صعود به مرحله دوم جام جهانی باید در گروهش نتیجه ای به دست بیاورد که به عنوان تیم دوم گروه چهار تیمی در پایان سه بازی قرار بگیرد. مرور مسابقات جام جهانی در ۱۰ دوره اخیر نشان می دهد که تیم ملی ایران برای صعود قطعی به مرحله دوم نیاز به ۵ امتیاز دارد.

یعنی هر چند تیم‌هایی هستند که با ۴ امتیاز هم موفق شده اند به مرحله دوم برسند اما در همان مسابقات تیم هایی با ۴ امتیاز به مرحله بعدی نرسیده اند. یعنی صعود با ۴ امتیاز اول نیاز به تفاضل خوب دارد و دوم به این که تیم های دیگر گروه بد نتیجه بگیرند. اما تیمی که ۵ امتیاز به دست بیاورد صعودش قطعی شده. کسب ۵ امتیاز هم یعنی ایران در مقابل دو تیم برتر گروه خود تساوی به دست بیاورد و تیم سوم گروهش را حذف کند.

سیدبندی تیم های جام جهانی در ۲۰۱۴ براساس رنکینگ فیفا انجام شد و این اتفاق دوباره هم تکرار می شود. یعنی تیم های برتر رنکینگ فیفا در سید یک قرار می گیرند و تیم های درجه دو ، درجه سه و درجه چهارم در سیدهای جداگانه. ایران در این سیدبندنی در کنار تیم های آسیایی و احتمالا آمریکای شمالی قرار خواهد گرفت به این معنی که با هم رو در رو نخواهند شد. به طور مثال اگر قرار باشد گروه ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ تکرار شود که قرعه سختی هم نبود، برای صعود باید با آرژانتین و بوسنی مساوی کند و نیجریه را شکست دهد.

بر اساس آخرین رنکینگ اعلامی فیفا که البته پنج شنبه تغییر می‌کند، آرژانتین تیم اول است، بوسنی تیم بیست‌ونهم و نیجریه تیم چهل و یکم. (با پایان مسابقات مقدماتی آفریقا تیم‌های آفریقایی هم بالاتر از ایران قرار خواهند گرفت)، ایران هم تیم سی‌وسوم حالا برای این که تیم ایران صعود کند باید از کی‌روش و تیمش انتظار کاری را داشته باشیم که در دوره قبل از پس‌اش برنیامدند؛ یعنی برابر تیم هایی نتیجه بگیرد که در رنکینگ بالاتر از خودش قرار دارند.

در جام جهانی گذشته ایران در مقابل آرژانتین جانانه دفاع کرد و روی خلاقیت مسی گل خورد و یک امتیاز را نگرفت اما در برابر بوسنی برای تساوی گرفتن حرفی برای گفتن نداشت و البته در مقابل نیجریه برنامه‌ای برای پیروز شدن نداشت چون زورش به این تیم نمی رسید. حقیقت این است که نتیجه گرفتن در آسیا یک چیز است و نتیجه گرفتن در جام جهانی و مقابل غول ها یک چیز دیگر.

حالا باید یک بار دیگر سوال را تکرار کنیم: «آیا حق داریم از تیم ملی و کی روش صعود به مرحله دوم جام جهانی را بخواهیم؟» باید برای پاسخ به این سوال اول پرسید که برای رسیدن به نتیجه دلخواه به تیم ملی و کی‌روش چه چیزی را تحویل داده‌ایم که این نتیجه گیری را می خواهیم؟

تیم ملی ایران همچنان زمین تمرین مناسب ندارد. یعنی در این کشور بزرگ و پر از منابع مالی و زمین حاصل خیز و کارشناس کشاورزی محض رضای خدا یک زمین تمرین چمن درست و درمان برای آماده سازی تیم ملی وجود ندارد. در نتیجه برای برگزاری اردوی تیم ملی در تهران سرمربی تیم ملی مجبور است برای تمرین کردن در یک زمین خوب با مدیر ورزشگاه آزادی بر سر تمرین کردن در ورزشگاه شماره یک بحث و مجادله کند.

موضوع اردوهای تدارکاتی تیم ملی همچنان مهم‌ترین دغدغه سرمربی تیم ملی برای رودررو شدن با تیم های لیگ برتری است. برای فهمیدن این ماجرا کافی است خواننده ها کمی از علائق رنگی شان کم کنند و به این فکر کنند که اگر کل فوتبال ایران تصمیم گرفته که برای رسیدن به مرحله دوم جام جهانی تلاش کند چطور منافع یک باشگاه گیریم با ۲۰ میلیون طرفدار باید بالاتر از تیم ملی با ۸۰ میلیون طرفدار در نظر گرفته شود؟

موضوع فقط پرسپولیس و یا استقلال نیست. تیم ملی امسال را با هر بدبختی ای بوده با آماده سازی نصفه و نیمه به نتیجه رسیده اما سال بعد که سال جام جهانی است چطور؟ باز هم سرمربی تیم ملی باید با سرمربی فلان باشگاه بر سر اردوی تدارکاتی بلندمدت تیم ملی وارد مجادله شود؟ بعد قرار است این اردو کجا برگزار شود؟ کمپ ایرانیان دوبی؟ آن هم مجانی؟ اگر نه با کدام پول؟ با کدام اعتبار؟ کجا؟

راستی به نظر شما برای کسب پیروزی برابر یکی از تیم هایی که در رنکینگ فیفا از ایران بالاتر است باید چطور بازی های تدارکاتی ای انجام داد؟ فکر می کنید برگزاری چند بازی تدارکاتی برای نتیجه گیری تیم ملی کافی است؟

جواب منطقی به این سوال برگزاری ده‌ها بازی تدارکاتی در طی یک روند است. یعنی تیم ملی ایران اگر بخواهد برای نتیجه گرفتن برابر تیم های جهانی به یک خودباوری در حد نتیجه گیری اش در آسیا برسد باید حتما به همان تعداد مسابقه برگزار کند.

همان کاری که کره و ژاپن از سال های گذشته کرده و با همه تیم های بزرگ جهان بازی کرده و بازیکنانشان را به خودباوری رسانده اند. حالا ده‌ها بازی تدارکاتی با تیم های مطرح جهان پیشکش. فکر می کنید ایران برای آماده سازی برای جام جهانی با ۹ تیم بالاتر از خودش تا جام جهانی بازی خواهد کرد؟ ۹ بازی هم هیچ یعنی ایران به اندازه انگشتان یک دست بازی تدارکاتی خوب خواهد داشت؟

در ایران همه از تیم ملی انتظار صعود به مرحله دوم جام جهانی را دارند. از گزارشگران و کارشناسان ورزشی بگیر تا پیشکسوتان فوتبال و مسوولان ورزش و مسوولان دولتی و غیردولتی. اما هر کدام چقدر به تیم ملی کمک می کنند؟ از همین امروز تا اولین بازی احتمالی ایران تا جام جهانی ۴۳۰ روز فرصت هست. تیم ملی نه زمین دارد، نه اردو و نه بازی تدارکاتی. هرکسی انتظار دارد الان وقت کمک کردن است.

تیم ملی ایران به هیچ وجه شرایط حضور در مرحله دوم جام جهانی را ندارد و همین مقداری که با کی روش پیشرفت کرده هم در حد معجزه بوده. با امکاناتی که فوتبال ایران دارد حضور در جام جهانی به عنوان تیم آخر هم یک معجزه است. چه برسد به صعود به عنوان تیم اول آسیا به جام جهانی چه برسد به صعود به مرحله دوم حذفی جام جهانی.»

انتهای پیام
آخرین اخبار