نگرانی کیانوش عیاری برای یک فاجعه‌ قریب‌الوقوع

به گزارش ایران اکونومیست، کارگردان فیلم «کاناپه» که آخرین روزهای فیلمبرداری اثر جدیدش را پشت سر می‌گذارد، سال 1383 همزمان با وقوع زلزله مهیب بم، ساخت سریال «روزگار قریب»‌اش را نیمه کاره رها کرد و به بم رفت تا فیلمی را بسازد که «بیدار شو آرزو» نام گرفت؛ فیلمی که به دلیل تلخی زیاد، خود عیاری هم در آن‌ سال‌ها دل به اکرانش نبست و بارها  تاکید کرد که این فیلم را برای جشنواره‌ها یا اکران عمومی نساخته است، بلکه نیت‌اش از ساخت «بیدار شو آرزو» این بوده که آب خوش از گلوی هیچ یک از مسئولین مرتبط با زلزله پایین نرود.

او چند سال قبل با اشاره به اینکه «سال‌ها است وظیفه‌ی خود می‌دانم که به دلیل تلخی و ناخوشایند بودن این فیلم از بینندگان آن معذرت‌خواهی کنم» گفته بود:‌ «بیدار شو آرزو» به نیت جلب توجه مسئولان ساخته شد چون ما در کشوری هستیم که می‌دانیم روی گسل است و سال‌هاست اطلاع داریم که احتمالا روزی در تهران هم چنین اتفاقی خواهد افتاد.

حالا پس از گذشت 13 سال از ساخت این فیلم و به بهانه‌ی سالروز وقوع زلزله بم، کیانوش عیاری با بیان اینکه «بیدار شو آرزو» لااقل در گروه «هنر و تجربه» می‌تواند اکران شود،  در پاسخ به اینکه آیا به هدفی که از ساخت این فیلم داشته رسیده و مسئولان توجهی را که انتظار داشت، به مقوله زلزله داشته‌اند؟ اظهار کرد: سال گذشته هشداری خیلی جدی را از آقای دکتر عکاشه در روزنامه شرق خواندم مبنی بر اینکه گسل‌های تهران و شمال تبریز فعال‌ترین و خطرناک‌ترین گسل‌های ایران هستند و جالب است که این مطلب را به عنوان یک خبر بسیار کوچک در حد یک قوطی کبریت در صفحه آخر روزنامه خواندم و الان می‌بینم که هنوز اتفاق خاصی درباره خطری که بیخ گوش کشور ماست رخ نداده است.

کارگردان فیلم «خانه پدری» افزود: تصور من این بود که پس از گزارشی که حدود چند سال قبل درباره احتمال زلزله‌ی تهران به ژاپنی‌ها داده شد و آن‌ها هم هشدار ترسناکی دادند، دست کم اتفاق خاصی بیفتد، چون آن موقع صحبت از انتقال 260 هزار کارمند به خارج از تهران بود که به همراه خانواده‌هایشان ممکن بود به جمعیت یک میلیون نفری برسند ولی نه این اتفاق افتاد و نه اتفاق دیگری را شاهد بودیم.

عیاری ادامه داد: من همیشه فکر می‌کنم مهمترین اتفاقی که در تهران می‌تواند بیفتد کنار گذاشتن گاز است چون در زلزله‌ی تهران، کشنده‌تر، مرگبارتر و خطرناک‌تر از خود زلزله انفجارهای ناشی از گاز است. بنابراین به جای هر کاری می‌شد تهران را به سمت و سوی جایگزینی گاز  با برق برد و این ممکن است زمان و هزینه ببرد اما به هر حال از هر موقعی شروع شود به سود این شهر است.

وی گفت:‌ آرزوی من همیشه این است که گاز به روی تهران بسته و برق جایگزین آن شود. گرچه کاری هزینه‌بر، پرزحمت و وقت‌گیر خواهد بود اما بسیار لازم است که هر چه زودتر این اتفاق شروع شود؛ چون به سود آینده‌ی محتوم تهران است.

این کارگردان سینما با اشاره به اینکه چند سال پس از زلزله‌ی بم بار دیگر به آن شهر رفته و مردم را دیده که با وجود برخی اقدامات انجام شده هنوز در کانکس زندگی می‌کنند، درباره‌ی اکران فیلم «بیدار شو آرزو» بیان کرد:‌ مخالفتی با اکران عمومی این فیلم ندارم، چون فیلم در اختیار بنیاد سینمایی فارابی است و اگر حداقل در گروه هنر و تجربه اکران شود، دست کم چند هزار نفری هم که آن را ببینند باز بهتر از دیده نشدن آن است و شاید سرسوزنی توجه را به فاجعه‌ی قریب الوقوع تاریخ بشر جلب کند.

 فیلم «بیدارشو آرزو» که در سال 82 پس از زلزله بم ساخته شد، درباره معلم جوانی است که در یکی از روستاهای نزدیک بم زندگی می‌کند، صبح زلزله خود را از زیر آوار بیرون می‌کشد و می‌بیند همه اهالی روستا زیر آوار مانده‌اند، پس پای پیاده به سمت بم راه می‌افتد، اما در بم با صحنه‌های مهیب‌تری برخورد می‌کند و ناچار برای کمک در شهر می‌ماند.

«بیدار شو آرزو» که یکی از فیلمهای تاثیرگذاری بود که در آن بازیگرانی چون مهران رجبی و بهناز جعفری حضور داشتند، در جشنواره فجر چند سال قبل به نمایش درآمد و توانست برای عیاری سیمرغ بهترین دستاوردهای فنی و هنری را به ارمغان آورد.