آسوشیتدپرس مدعی شده این سند را از دیپلماتی که نخواسته نامش فاش شود و بیش از 10 سال روی برنامه هسته ای ایران کار کرده، گرفته است.
بر اساس این گزارش ، این سند انتشار نیافته اما مقامات آمریکایی گفته اند آن را به کنگره این کشور ارایه کرده اند.
به
گفته دیپلمات ارایه دهنده این سند، این سند با وجودی که جدا از توافق
برجام است اما در جریان مذاکرات هسته ای به تایید دولت های 1+5 و ایران
رسیده و عملا بخشی از برجام قلمداد می شود.
بر اساس این سند از
ژانویه سال 2027 – 11 سال پس از اجرای توافق برجام – ایران می تواند
سانتریفیوژ های خود را با مدل های پیشرفته تری جایگزین کند.
این مدت زمانی، 4 سال کمتر از مدت زمان 15 ساله محدودیت برنامه های هسته ای بر اساس توافق برجام است.
بر
اساس این سند ایران قادر خواهد بود از سال های مابین 2027 تا 2029
سانتریفیوژهای جدیدی که تا سقف 5 برابر کارآمدتر از 5060 سانتریفیوژ موجود
خود است، نصب و راه اندازی کند.
تعداد این سانتریفیوژهای جدید بر اساس این سند باید رقمی بین 2500 تا 3500 دستگاه باشد.
با
این حال به نوشته آسوشیتدپرس سانتریفیوژهای جدید به دلیل کارآمدتر بودن ،
می توانند ظرفیت غنی سازی اورانیوم ایران را به میزان دو برابر کنونی
برساند.
با این حال بر اساس توافق هسته ای میزان اورانیوم غنی شده ایران در طی مدت زمانی توافق برجام نباید بیش از 300 کیلوگرم باشد.
آسوشیتدپرس
از سند تازه چنین برداشت می کند : سند کشف شده نمی گوید پس از 13 سال از
آغاز اجرای توافق سرنوشت برنامه غنی سازی اورانیوم ایران چه خواهد شد . این
بدان معناست که محدودیت شمار و نوع سانتریفیوژ های ایران با وجود باقی
ماندن دیگر محدودیت های غنی سازی ایران، دو سال زودتر از مدت 15 ساله توافق
برجام ، برداشته خواهد شد.