بخشهایی از این بیانیه به شرح زیر است:
برای هیات کشتی استان مسجل شده که از سکوتش تعبیراتی می شود که در شان و منزلت مردم مازندران نیست. هنوز صبرمان پابرجاست و همچنان بر این باوریم که قصد و غرضی از پیش تعیین شده در کار نیست تا فضای کشتی را در آستانه المپیک بر هم نزنند اما احساس کردیم که سکوت بیش از این شاید فرض بر تایید گمانه های اشتباه باشد که صحت و سلامت آشکار فدراسیون کشتی را با عدم آگاهی و بر اساس نقل قول های شخصی زیر سوال می برد.
در تعاریفی که از مازندران دارند و خصلتهایی که از مازنیها برمی شمارند هم مهر ورزی و مهربانی جای دارد و هم کشتی و روحیه پهلوانی. برای اهالی این خطه که عاشقانه کشتی را دوست دارند، حال و هوای این روزهای کشتی و بحث و جدلهای دون شان آن زیبا نیست و ژ مثل روز برایشان روشن است که کمیل قاسمی با صلاحیت و صلابت فنی خود پیروز یک کارزار تعیین کننده و شرافتمندانه شده است.
مردم مازندران کشتی را دوست دارند اما نه بیش از شرافت و وجدان خود و لحظه ای حاضر نیستند از حق عدول کنند و نابحق زحمت جبین کشتی گیر دیگری را از آن پهلوان خود نمایند.
چگونه دلتان می آید محجوبیت ناتمام کمیل و مظلومیت همیشگی کشتی مازندران را با وجود همه اثربخشی در ورزش اول، مقدس و اجدادی کشورمان نادیده گرفته و با الفاظی که در مقام کشتی نمی گنجد، از یک رویداد فنی به عنوان یک تبعیض حقیقی یاد کنید؟
امروز وقتی دیدیم و باور کردیم، درد کشیدیم که به ساحت پهلوانی چون ابراهیم جوادی عضو محترم شورای فنی کشتی آزاد با پنج نشان تاریخی جهان و المپیک با آنهمه عظمت و شکوه و با سپیدی دل و روی و موی، بواسطه یک اظهار نظر منطقی واکنشی عصبی صورت گرفته و با بداخلاقی هر چه تمامتر به عمری مجاهدت و پایداری‌اش برای غرور ایرانیان توهین شده، تاب نیاوردیم و با وجود آنکه برای حصول آرامش در کشتی ایران زبان در برابر انواع تهمت ها و جملات ناپسند به قهرمان این خطه و ایران فرو بسته بودیم، مجبور به پاسخگویی شدیم.
برادران ارجمند، نمایندگان شریف مردم غیور آذربایجان در مجلس شورای اسلامی؛ نیک می دانید و تصدیق می کنید که مردمان مازندران هم خونشان به همان رنگینی آذربایجانی های عزیز است و نمایندگانش در مجلس نیز تردیدی در دفاع از حقانیت استان و همولایتی خود ندارند، اما سکوت اختیار کردند بلکه جوی احساسی که به راه انداخته شده فروکش یافته و برای لزوم حفظ آرامش در ورزش اول که امید یک کشور به آن بسته شده، کلام مقابلهای از نیام برنداشته اند اما هر چه صبر اختیار شده، صحبت های یکسویه و جهت داری بر زبان آورده شده که کم کم درون همیشه مهربان، آرام و بی آلایش مازنی ها را آزرده و حال می پرسند که چرا پاسخی محکم به داستان سرایی های عجیب و مبهم بر علیه فدراسیون کشتی و با طعنه و کنایه و بعضا توهین به کشتی مازندران داده نمی شود؟
کشتی مازندران خود در ادوار گذشته از تصمیماتی که در قبالش در آوردگاههای المپیک گرفته شده، زخمی است که در حافظه تاریخی همگان ثبت شده است اما کدام زمان سعی شده با بیان جملات احساسی و حمله های لفظی و برهم ریختن تمرکز و تدبیر فدراسیون کشتی در پی اعاده حق خود باشد؟
مردم اینجا با کشتی زندگی می کنند و در قبالش صدها هزاران برایش بیش از هر نقطه دیگری از کشور احترام قائل هستند اما لزوم تبعیت از تصمیم فدراسیون محترم کشتی که خود باید پاسخگوی ایده ها و نظراتش در خصوص تعیین نفرات المپیک ریو باشد، آنقدر روشن و واضح است که دامن زدن به یک شکست مشخص و مبرهن از سوی کسانی که باید در چنین مواردی به صلاح نظام با رجوع به منطق خود عمل کنند بعید است.
انگار فراموش شده که همین کمیل قاسمی سه سال پیش به پهلوان پرویز هادی در مسابقات قزوین باخت که زمین و زمان اشتباهات داوری را دیدند، اما در هنگامه مسابقات جهانی دم نزدیم و هیچ نگفتیم. سال پیش هم کمیل قاسمی برابر پهلوان هادی شکست خورد، کسی حرفی یا اقدامی از جانب هیات کشتی مازندران به یاد دارد؟ برای پرویز هادی عزیز دست زدیم و برای پیروزی‌اش دست به دعا برداشتیم.
در یک میدان با شرایط برابر که همگان پیروزی را به پهلوان هادی نسبت می دادند، کمیل شرافتمندانه پیروز و با شایستگی هر چه تمامتر برگزیده شد. کدام فعل و انفعال فنی و یا داوری در حق پهلوان هادی تضییع شده که در پی حقوقش هستید؟
باورکردنی نیست که در این ماجرای کاملا فنی و ورزشی و در شرایطی که در چند سال گذشته این دو پهلوان جایشان را مدام در تیم ملی کشتی آزاد عوض کردند و حرفی از قوم گرایی و سهم خواهی جغرافیایی نبود، به یکباره فدراسیون کشتی در مظان اتهامی سخیف قرار می گیرد که به گوش هر که می رسد سرش را به نشانه تاسف تکان می دهد.
تردید نداریم ورزشدوستان آذری هم خدشه وارد شدن به حریم پهلوانی را نمی پسندند و از اینکه برخی آگاهانه و ناآگاهانه به کشتی آنهم در حساس ترین روزهای عمرش که المپیک ریو ۲۰۱۶ است، لطمه می زنند ناراحت هستند.
امروز وقت از هم گسیختگی نیست، این برهه تنها همان وحدت و یکدلی را می طلبد تا تیم های ملی کشتی با آسودگی خاطر و بدون تنش و تشنج سرگرم آماده سازی خود باشند. خواهش مان ایستادن در یک صف است و فریاد زدن نام ایران و اطمینان بخشیدن با دل و جان به سربازان مان که فرقی نمی کند از کدام مهد هستند، مهم این است بر یک عهد ایستاده اند.
چو ایران نباشد؛ تن من مباد.
