به گزارش ایران اکونومیست، دکتر سپیده هزاری با اشاره به تولید زخم‌پوش‌ها با ترکیبات گیاهی و خاصیت آنتی‌باکتریال با تاکید بر اینکه زخم‌پوش تولیدشده در این تحقیق، قابلیت استفاده عمومی برای انواع مختلف زخم را دارد، گفت: پوست بزرگترین ارگان بدن انسان نقش مهمی در هموستاز و جلوگیری از تهاجم میکروارگانیسم‌ها دارد؛ بنابراین، پانسمان زخم پوستی غیرسمی، غیرحساسیت‌زا و غیر چسبنده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
وی ترمیم زخم را نتیجه حرکت، تکثیر، تقسیم و تولید مواد داخل و خارج سلولی دانست و اظهار کرد: تلاش‌های زیادی برای استفاده از روش‌های درمانی جدید انجام شده که با کمک آنها بتوان به اهدافی چون تسریع روند التیام زخم، جلوگیری از عفونی‌شدن زخم، افزایش قدرت کشش بستر زخم، کاهش بافت اسکار محل زخم و جلوگیری از ناتوانی بیمار دست پیدا کرد.
مجری طرح با اشاره به پوشش‌های زخم سنتی شامل پشم، پنبه، باند طبیعی و مصنوعی و گاز، یادآور شد: معمولاً این موارد، پانسمان‌های زخم خشک هستند و باعث تبخیر رطوبت و کم‌آبی محیط زخم می‌شوند. همین کم‌آبی زخم موجب می‌شود گازها محل زخم را چسبنده‌تر و دردناک‌تر کنند؛ بنابراین از پوشش‌های زخم جدید برای درمان استفاده می‌شود چرا که این پوشش‌ها باعث ایجاد رطوبت کافی در زخم نیز می‌شوند.
وی اضافه کرد: باتوجه‌به اهمیت ترمیم زخم و اینکه عدم درمان زخم‌های باز به عفونت منجر می‌شود، پژوهش‌های مختلفی روی ترمیم زخم انجام شده و مواد مختلفی برای بهبود زخم‌ها تهیه و معرفی شده‌اند. در این میان، هیدروژل‌ها را می‌توان به‌عنوان ماده پلیمری تعریف کرد که درعین‌حال که توانایی تورم در آب و حفظ آب درون ساختار خود را دارند، اما در آب حل نمی‌شوند. این مواد، به دلیل ظرفیت بالای نگه‌داشتن آب، در زمینه‌های پزشکی با موفقیت مورداستفاده قرار گرفته‌اند و هیدروژل را می‌توان به‌عنوان ژل یا فیلم استفاده کرد.
هزاری تأکید کرد: بر همین اساس در این طرح، اقدام به تولید زخم‌پوش‌های هیدروژلی کردیم که حاوی عصاره گیاهان دارویی است و در آن از نانوذرات چارچوب آلی فلزی برای افزایش بهبود خواص زخم‌پوش هیدروژلی استفاده شده است. ازآنجاکه پلیمر نقش مهمی در زخم‌پوش دارد، استفاده از پلیمری طبیعی، ارزان و سازگار با پوست در محصول، اهمیت زیادی داشت. براین‌اساس از پلیمری استفاده کردیم که دارای ویژگی‌های زیست‌تخریب‌پذیری، زیست‌سازگاری، سمی نبودن و قابلیت تورم است.
به نقل از ستاد نانو، این محقق خاطرنشان کرد: باتوجه به قیمت ارزان، قابلیت تولید آسان و دردسترس‌بودن مواد اولیه، تولید این زخم‌پوش هیدروژلی از لحاظ اقتصادی به‌صرفه است. همچنین، استفاده راحت و عدم نیاز به تعویض مکرر زخم‌پوش می‌تواند نقش مهمی در راحتی بیمار و کاهش هزینه‌های درمان نیز داشته باشد. به همین دلیل اگر از این طرح برای انجام تست‌های بالینی حمایت شود، می‌توان به تجاری‌سازی یک محصول باکیفیت و کم‌خطر برای بیماران، امیدوار بود.
این طرح با راهنمایی دکتر علی اولاد قره گوز و با حمایت بنیاد ملی علم ایران انجام شده است.
