سيدرضا اکرمي در سرمقاله مردم سالاری نوشت:
1-
در ايران سه تقويم مشهور وجود دارد: شمسي و قمري و ميلادي، که هر کدام
زمان خاص همراه با آداب خاص دارند، که سال قمري با «محرم» آغاز ميشود و
بزرگداشت عاشورا، ورود سال جديد را برجسته مينمايد.
در
مفاتيح الجنان مرحوم «محدث قمي» دعاي ويژه براي ورود سال جديد آمده که
بايد به متن و محتواي آن اهتمام ورزيم: حضرت رضا «ولي نعمت ما در ايران» از
حضرت رسول نقل ميکند که حضرت با ورود ماه محرم دو رکعت نماز ميخواند و
پس از آن دستها را بلند ميکرد و اين دعا را سه بار ميخواند«اللهم انت
اله القديم و هذه سنه جديده فاسئلک فيها العصمه منالشيطان و القوه علي هذه
النفس الاماره بالسوء والاشتغال بما يقربني اليک» بار الها تو آفريدگار
سابقهدار و قديمميباشي و اينک سال جديد فرا رسيد، از تو ميخواهم:
مصونيت از شيطان را، توانمندي بر نفس اماره بر بديها را و اشتغال به آنچه
مرا به تو نزديک ميسازد و آن گاه خداوند را با صفات نيکو معرفي مينمايد و
سپس از آفريدگار ميخواهد تا وي و ديگران را از دارندگان گمان نيک قرار
دهد «اللهم اجعلنا خيرا ممايظنون و اغفرلنا ما لا يعلمون» و براي اظهارات
آنان مورد مواخذه و سرزنش و ملامت و تنبيه قرار ندهد و در نهايت اعلام
ميدارد «ربنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا وهب لنا من لدنک رحمه انک انت
الوهاب» پروردگارا، دلها و انديشههاي ما را پس از هدايت و يافتن مسير
هدايت، به انحراف و اعوجاج و کجانديشي، سوق نده و مبر و رحمت خود را در هر
حال شامل ما گردان که تو بخشندهاي
2- با عنايت
به کار رسول خدا در آغاز سال محرم«نماز و دعا» و توجه به خواستههاي وي از
پروردگار قديم، اهتمام به مطالب طرح شده، ضرورت دارد و بدانيم که «محرم»
يک فرصت است و هر فرصتي يک غنيمت است و بايد از فرصت و غنيمت بهره گرفت و
غفلت از آن، ندامت و تاسف ويژه دارد که «اشدالغصص، فوتالفرص» شديدترين
اندوهها از دست دادن فرصت ميباشد. رسول خدا، خداوند را «الا لهالقديم»
معبود قديم و سابقهدار، ياد ميکند که با هيچ معبودي قابل قياس نيست،
خداوند اصل است و الباقي فرع، خداوند تواناي مطلق است و ديگران توانمند
ضعيف، خداوند مستقل است و ديگران وابسته، خداوند بر همه چيز و همه جا و همه
زمان حاکم است و عالم است و قادر و الباقي، صفرند و ضعيفاند و عاريهاي.
3-
حضرت رسول اعظم از خداوند در آغاز سال جديد«براي طول سال جديد» سه موضوع
کليدي و اصلي و ساختاري را از خداوند دائمي و هميشگي «مصونيت از شيطان و
مهار کردن نفس اماره و تمايلات تخريبگر انساني و تقرب به وي» را ميخواهد.
معلوم ميشود اين سه موضوع جنبه اثباتي و سلبي دارند. جنبه بيروني و دروني
دارند، حالت هشدار و هوشياري دارند. ابليس و شيطان، دشمن بيروني است و
خداوند او را «انالشيطان للانسان عدو مبين» دشمن آشکار معرفي مينمايد و
ميخواهد که بندگان خدا، وي را دشمن «فاتخذوه عدوا» بدانند و از او فاصله
بگيرند.
موضوع «نفس اماره» که به هربدي «صوتي،
سيمائي، پنداري، گفتاري، کاريکاتوري، جنسي و لذتي، زور و زر و تزوير و
غيره» فرمان ميدهد «الا ما رحم ربي» مگر اينکه بتوانيم در «نور رحمت
مصونيت بخش خداوندي قرار گيريم»، موضوعي محکم و مستحکم و جدي و قطعي
ميباشد، که برخي تمايلات انسان، همه موجودي و هستي انسان را بر باد ميدهد
و انسان را «شرالبريه» بدترين مخلوق و پديده ميسازد و «اولئک کالانعام،
بل هم اضل» ميشود و چهره بدترين حيوان «گرگ، پلنگ، عقرب، مار سمي» را در
کارنامه وي ثبت نموده است «توليد کننده بمب اتم و مصرف کننده در هيروشيا و
ناکازاکي، سلاح شيميايي در حلبچه و سردشت، کشتار داعش در سوريه و عراق،
داروهاي آزمايشي آمريکا در آفريقا» بايد «نفس اماره» را مهار کرد و از
تمايلات موجود، به صورت هدايت شده و کنترل شده، بهره گرفت.
سومين دعا «الاشتغال بما يقربني اليک» با خداوند و دستورات وي، به خداوند نزديک شد و لباس «خليفه الهي»بر اندام خود پوشاند.
خدايا انصاف و صداقت را به مردم ما برگردان
خدايا سلامتي را به مردم ما فزوني ده
خدايا شادي را به مردم ما فزوني ده
«با سابقه» لفظ شایسته تر و بهتری است.
البته همان کلمه «قدیم» که در فارسی هم به خوبی جا افتاده، استفاده می شد، باز از سابقه دار بهتر بود
اله القديم و سنه جديده = خدای قدیم (با قدمت) و سال جدید
در پناه خدا موفق باشید.