به گزارش ایران اکونومیست به نقل از آناتولی، اما این روزها این خیابان و شاید بسیاری دیگر از خیابان‌های به اصطلاح لوکس این شهر، تصویری تلخ از بحرانی با ابعادی در حال گسترش در سرتاسر انگلیس ارائه می‌دهند: بی‌خانمانی.
هر شب، تعداد زیادی از افراد روبرو و کنار ده‌ها مغازه‌ای که در شلوغ‌ترین خیابان تجاری اروپا قرار دارند، روی تشک‌های موقت دراز می‌کشند و از جعبه‌های مقوایی یا چرخ دستی‌های خرید برای حفظ حریم خصوصی خود استفاده می‌کنند.
همین صحنه‌ها را می‌توان در پارک‌ها و ساختمان‌های متروکه در سراسر لندن هم دید، زیرا آخرین داده‌های آماری نشان می‌دهد که افزایش هزینه‌های زندگی و کمبود مسکن ارزان‌قیمت، هزاران نفر را از خانه‌های شخصی و سرپناه‌های ایمن آواره و مجبور به زندگی در خیابان‌های پایتخت انگلیس کرده است.
بر اساس آمارهای رسمی، از آوریل تا ژوئن سال جاری میلادی (۲۰۲۳)، دست‌کم ۳۲۷۲ نفر در لندن بی‌خانمان بوده‌اند که جهش ۹ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته را نشان می‌دهد.
در این میان ۱۶۱۴ نفر بودند که برای اولین بار شب‌های خود را در خیابان سپری می‌کردند که این آمار نیز ۱۲ درصد بیشتر از سال گذشته است.
گفته می‌شود که این افزایش تعداد افراد بی‌خانمان در لندن در درجه اول به دلیل هزینه‌های سرسام آور زندگی و کمبود خانه‌های مقرون به صرفه بوده است. در همین حال، بحران رو به رشد بی‌خانمانی در لندن «فاجعه مسکن» نامیده شده است.
تحقیقات نشان می‌دهد که تقریباً از هر ۵۰ شهروند لندن یک نفر اکنون بی‌خانمان است و در خوابگاه‌ها یا سایر محل‌های اقامت موقت زندگی می‌کند.
همچنین تخمین زده شده در حال حاضر تقریباً ۱۷۰ هزار بی‌خانمان در لندن وجود دارد که شامل ۸۳ هزار و ۵۰۰ کودک می‌شود. به این معنی است که به طور متوسط حداقل یک کودک در هر کلاس درس در لندن بی‌خانمان است.
تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۴۸ درصد از بی‌خانمان‌ها در لندن اتباع انگلیس بوده‌اند در حالی که مردم کشورهای اروپایی نزدیک به ۳۰ درصد از تعداد بی‌خانمان‌ها در آمار ارائه شده در بازه آوریل تا ژوئن را تشکیل می‌دهند.
در میان ده‌ها نفری که در خیابان آکسفورد زندگی می‌کنند، «لیویو راویکا»، مردی ۲۶ ساله از رومانی است، کشوری که بیشترین تعداد افراد بی‌خانمان را در لندن در بین کشورهای اروپایی به خود اختصاص داده است.
او کمتر از دو هفته پیش با امید زیادی برای یافتن شغل وارد انگلیس شد و اکنون چاره‌ای جز خوابیدن در خیابان‌ها ندارد.
راویکا که دو فرزند هم دارد در این باره می‌گوید: چگونه قبض و اجاره را پرداخت کنم؟ من به مردم التماس می‌کنم زیرا برای غذا به پول نیاز دارم.
او گفت که حداقل ۵۰ تا ۶۰ رومانیایی دیگر در خیابان آکسفورد بی‌خانمان هستند و تعداد بیشتری نیز در دیگر نقاط لندن و انگلیس هستند.
راویکا اظهار کرد: این زندگی آسان نیست. من دوست ندارم اینگونه زندگی کنم اما فقط می‌خواهم به خانواده‌ام کمک کنم.
داده‌ها همچنین به نیازهای حمایتی هزاران نفری که در خیابان‌های لندن زندگی می‌کنند، پرداخته و نشان می‌دهد که تقریباً نیمی – ۴۹ درصد - از آنها نیازهای مرتبط با سلامت روان دارند.
برای «تامی»، یک مرد بی‌خانمان ایرلندی ۶۰ ساله که خود را «بخشی از نسل گمشده» توصیف می‌کند، دریافت مراقبت های مرتبط با بهداشت روان «مشکلی عظیم» است.
او به خبرگزاری آناتولی گفت که بسیاری از جوانان به ویژه آنهایی که خانواده‌های فقیری دارند، امروزه نمی‌توانند با استرس و اضطراب زندگی کنار بیایند.
تامی که فقط نام کوچک خود را ذکر کرده، گفت: آنها نمی توانند در دنیای مدرن، این دنیای به اصطلاح مدرن، از خود مراقبت کنند.
او سیاست‌های دولت انگلیس را عامل افزایش شمار بی‌خانمان‌ها دانسته و صداقت آنها را در رسیدگی به این موضوع زیر سوال برده است.
از سوی دیگر روند رو به افزایش دما باعث شده است نهادهای خیریه بین‌المللی، عواقب آن را برای همه ساکنان زمین به ویژه بی‌خانمان‌ها «نگران‌کننده» توصیف کنند.
به گزارش یورونیوز، در حالی که در فصل گرما میلیون‌ها نفر از ساکنان زمین تلاش می‌کنند تا با استفاده از تجهیزات سرمایشی، محیط زندگی خود را در برابر گرمای شدید خنک نگه دارند اما بی‌خانمان‌ها برای دسترسی به سرپناه، آب سرد و وسائل خنک‌کننده با مشکلات جدی مواجه هستند.
بنابراین تأثیر دمای بالا برای این گروه از ساکنان زمین که در خیابان زندگی می‌کنند، بسیار جدی‌تر است.
سازمان‌های خیریه با فرارسیدن فصل گرما و با به صدا درآوردن زنگ خطر اعلام کردند که گرمای شدید یک تهدید جدی برای سلامت بی‌خانمان‌ها است.
بنا به گفته متخصصان سلامت، به طور میانگین در هر سال، گرما عامل اصلی مرگ و میر مرتبط با آب و هوا بوده است.
کارشناسان می‌گویند که گرمای شدید به طور بالقوه میلیون‌ها نفر را در معرض گرمازدگی کشنده قرار می‌دهد که بی‌خانمان‌ها و بی‌سرپناهان بخش قابل توجهی از آنها را تشکیل می‌دهند.
اگرچه دستیابی به آمار دقیق بی‌خانمان‌ها به دلیل نوع زندگی آنها و همچنین تعاریف متعدد از این پدیده بسیار دشوار است اما یک تحقیق انجام شده در ژانویه نشان می‌دهد که در یک شب مشخص در انگلیس ۲۴۰۰ نفر سرپناه مناسبی نداشته‌اند.
همچنین مؤسسه خیریه «Shelter» از ثبت دست‌کم ۲۷۱ هزار بی‌خانمان در ماه ژانویه در انگلیس خبر داده است.
برخی از مدیران سازمان‌های خیریه در انگلیس از مقام‌های محلی این کشور خواستند تا با ایجاد سرپناه‌های اضطراری، از افراد بی‌خانمان حفاظت کنند.
