به گزارش ایران اکونومیست؛ در علم مالی، فروش استقراضی عمل فروختن دارایی و معمولا اوراق بهاداری است که از یک کارگزار قرض گرفته می شود؛ تا در آینده نزدیک بعد از خریدن مشابه همان دارایی آن را به قرض دهنده پس بدهد، فروشندگان استقراضی امیدوارند که از کاهش قیمت آن دارایی پس از فروش و تا قبل از خرید مجدد آن سود کنند.
این امر به عنوان ساز و کاری رایج در بازارهای مالی دنیا است که در آن سرمایه‌گذار اقدام به قرض گرفتن سهام و فروش آن در بازار می‌کند به این امید که در آینده آن سهم را با قیمت پایین‌تری خریداری نماید و بازگرداند اما اینکه در این میان چه کسانی متضرر می شوند و چه کسانی سود می کنند جای سوال است.
با این حال، پیش بینی می شود فروش استقراضی برای تازه واردان به بارزار سرمایه پیامدهایی را به دنبال داشته باشد. آیا این نوع راهکار باعث افزایش سطح بدهی و افت شخصیت اعتباری فرد می‌شود؟ آیا ممکن است باعث افزایش نوسانات بازار و یا سبب ایجاد مشکلاتی برای سایر سرمایه‌گذاران شود؟
شاید در ابتدا و آشنایی با این اصطلاح چنین تصور شود که شبیه وام دار شدن و همان که قدیمی های ما می گفتند باعث می شود تا خرخره زیر قرض برویم، باید گفت این تفکر در بازار سنتی قدیم بود و اکنون این نوع فروش استقراضی به عنوان یک تکنیک رواج دارد.
در وضعیت فروش استقراضی، معامله‌کننده پیش‌بینی می‌کند که قیمت از نقطه موردنظر او کاهش خواهد یافته پس فوری معامله‌گر وارد وضعیت فروش استقراضی می شود و ارز دیجیتال خود را می فروشد.
تکنیک فروش استقراضی از یک اصل کلی پیروی می کند شما شرط می‌بندید که ارزش یک ارز کاهش می‌یابد و اگر این کاهش رخ دهد، با استفاده از این فرایند کسب سود خواهید کرد.
به فروش استقراضی شورت سل به انگلیسی (Sell Short) نیز گفته می شود که فرایند پیچیده ای به نظر می رسد به عبارت دیگر پوزیشن شورت گرفتن یا فروش استقراضی به این معناست که شما بر روی پایین آمدن قیمت یک ارز شرط می‌بندید؛ و اگر این اتفاق رخ داد شما سود کسب می‌کنید اما به همین راحتی هم نیست.
گفته شد این فرایند پیچیده است. دلیل این پیچیدگی این است که ارزها در مثلا بازار فارکس همیشه به صورت جفت معامله می‌شوند؛ هر تراکنش شامل یک پوزیشن شورت در یک ارز و یک پوزیشن خرید در ارز دیگر است. پس این کار نیاز به مسلط بودن به اوضاع بازا را می طلبد و در مفهوم دیگر نیازمند ریسک است.
عملیات شورت سل با سه هدف عمده کسب سود در صورت کاهش قیمت، پوشش ریسک کاهش قیمت سهام و افزایش نقدشوندگی بازار از طریق بازارگردانی انجام می‌شود.
این تکنیک به همن جا ختم نمی شود قصه دیگر آن ودیعه گذاشتن است به این صورت که سرمایه‌گذار تعداد سهمی را که از کارگزاری قرض کرده، بنا به دانشی که گفتیم می فروشد و پس از مدتی به همان تعدادی که قرض کرده بود، سهام را خریده بازپس می‌دهد، اینجاست که سرمایه‌گذار مبلغی را به عنوان ودیعه در اختیار کارگزار قرار می دهد تا در صورت عدم تحقق پیش‌بینی او مبنی بر کاهش قیمت یا در صورتی که به هر دلیل نتواند سهام را برگرداند، کارگزار بتواند از محل حساب ودیعه برداشت کند.
در ایران چند سالی است که این مهم وارد شده است البته فروش استقراضی در کشورهای دیگر نیز وجود دارد. در واقع، فروش استقراضی به عنوان یکی از روش‌های تامین مالی در بسیاری از کشورها به کار گرفته می‌شود. هر چند که جزئیات و شرایط فروش استقراضی در هر کشور ممکن است متفاوت باشد و البته فروش تعهدی یا استقراضی ریسک های خود را هم دارد و باید با بررسی کامل از این ابزار مالی استفاده کرد.
