يکشنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 05 - ۲۵ شوال ۱۴۴۵
۰۴ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۱۵

بوروکراسی اداری و مالی دانشجو را در مسیر فعالیت داوطلبانه مستهلک می‌کند

عضو شورای حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی وزارت علوم، بوروکراسی اداری مالی را مانع از فعالیت‌های داوطلبانه دانشجویان دانست و خاطر نشان کرد: این بوروکراسی اداری و مالی، دانشجو را در مسیر فعالیت داوطلبانه مستهلک می‌کند. درواقع نداشتن هویت اقتصادی چالش بزرگی برای انجمن‌های علمی است.
کد خبر: ۶۳۸۱۶۶

روشنک مرادی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، در مورد ماموریت شورای حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی کشور، توضیح داد: این شورای حمایت و نظارت بر فعالیت‌های انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی، متشکل از سه عضو دانشجویی است که دو نفر از آن‌ها نماینده اتحادیه‌های علمی دانشجویی کشور و یک نفر نماینده مجامع انجمن‌های علمی دانشگاه‌ها است.

وی به نقش این شورا در حمایت از اتحادیه‌ها و انجمن‌ها پرداخت و گفت: طبق آیین‌نامه‌ها، اساسنامه‌ها و دستورالعمل‌هایی که تدوین شده، در این شورا حمایت از اتحادیه‌ها، انجمن‌ها، رویدادهایی که می‌خواهند برگزار کنند و مجوزها و بودجه‌ای که می‌خواهند به آن‌ها بدهند، باید تجمیع نظر صورت پذیرد. مساله دیگر که اساسی‌تر هم است، تدوین دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌ها است که امروز به آن ورود کرده و با همکاری بقیه اعضای شورا شامل معاون فرهنگی وزارت علوم، مدیرکل پشتیبانی فرهنگی وزارت علوم، معاون پژوهشی و یک نماینده از اساتید دانشگاه‌ها و نمایندگانی از بدنه وزارت علوم مشغول همفکری درباره آن هستیم.

وی افزود: کار دیگر این روزهای ما برنامه‌ریزی درخصوص زمان برگزاری انتخابات اتحادیه‌ها، انجمن‌ها و فرآیندهایی است که باید طی کنند. البته پیش از این، فعالیت‌های شورا به دلیل شیوع بیماری کرونا در کشور به پررنگی امروز نبوده و این مساله باعث شد تا زمان انتخابات اتحادیه‌ها جابه‌جا شده و به صورت مجازی برگزار شوند. با این حال در این دوره با حمایت‌هایی که از طرف معاونت فرهنگی وزارت علوم انجام می‌شود، ان‌شاءالله شاهد نقش پررنگ‌تر شورا خواهیم بود.

عضو شورای حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی وزارت علوم در مورد نقش فعالان انجمن‌ها در ناشناخته بودن فعایت‌های این شورا، گفت: آسیب‌شناسی این قضیه آن است که خود انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی متاسفانه به نسبت باقی تشکل‌ها به علت نوع فعالیتی که دارند، خیلی شناخته‌شده نبودند. برای مثال به شخصه ابتدا دبیر انجمن بودم و بعد دبیر اتحادیه شدم و الان چهار سال است که در این فضا هستم. وقتی شروع کردیم حتی انجمن علمی دانشگاه‌های خودمان را تعدادی از اساتید نمی‌شناختند و در اکثر جلساتی که با نهادهای خصوصی و دولتی می‌گذاشتیم، عدم شناخت درست وجود داشت.

وی با بیان این‌که بیشتر وقت و انرژی این شورا صرف شناساندن ظرفیت‌ها، تعداد انجمن‌ها و … به نهادهای خصوصی و دولتی می‌شد، گفت: این مرحله اولی بود که پشت‌سر گذاشتیم و اکنون که با رای اعتماد دیگر دبیران وارد شورا شدیم، بنا داریم که ماهیت و ظرفیت انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی را تا جای ممکن و به صورت گسترده‌تر به باقی نهادها نیز معرفی کنیم تا جایی که بتوانیم از این ظرفیت در راستای توسعه فضای علمی و دانشجویی کشور استفاده کنیم.

مرادی درباره مسیر آینده شورا برای حمایت از انجمن‌ها و اتحادیه‌ها، گفت: مشابه تشکل‌های علمی- دانشجویی ما داخل ایران، تا حدی در دانشگاه‌های خارج از ایران هم وجود دارد. هدف از فعالیت‌ ما این است که بتوانیم به این تشکل‌ها نزدیک شویم، چون گاهی اوقات میان دو دانشگاه و نهادهای بالادستی تفاهم‌نامه بسته می‌شود و شرایط مهیاست، ولی قشر دانشجو ورود نمی‌کند یا اینکه اطلاع ندارد که می‌تواند از این ظرفیت استفاده کند.

وی در مورد نقش حمایت‌های مالی در این زمینه، گفت: مسائل مالی با توجه به وضعیت فعلی که دانشجویان در کشورمان دارند، قابل نادیده ‌گرفتن نیست. دانشجویان گرچه با دیدگاه کار داوطلبانه، کسب تجربه و ... ورود می‌کنند، اما وقتی فضای فعالیت از لحاظ مالی تامین‌کننده نباشد، دافعه ایجاد می‌شود و از این فعالیت‌ها فاصله می‌گیرند.

عضو شورای حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی وزارت علوم با اشاره به دغدغه‌های مالی دانشجویان، افزود: گاهی دانشجویان دغدغه‌مند، دغدغه‌شان به دغدغه مالی تغییر می‌کند و اگر امکان حمایت مالی از آن‌ها وجود داشته باشد، در این فضا می‌مانند و حتی در حوزه‌های تخصصی خودشان و در طرح‌هایی که می‌دهند هم فعالیت و پویایی فضای دانشجویی را حفظ می‌کنند. منظور من دانشجوی ارشد یا دکتری نیست؛ چراکه حتی دانشجوی دوره لیسانس هم احتمالا در ترم پنج، نیاز به درآمدزایی پیدا کند و مجبور شود از فضاهای دانشجویی به این شکل فاصله بگیرد.

وی در مورد حمایت‌های فعلی انجام شده، اظهار کرد: حمایت‌هایی که الان صورت می‌گیرد، یکی درمورد طرح‌ها و رویدادها و دیگری فعالیت انجمن‌ها است. این نکته‌ای را که می‌خواهم بگویم، از زبان چند انجمن علمی می‌گویم. دانشگاه‌ها متاسفانه در این زمینه ماموریت تسهیلگری خود را انجام نمی‌دهند، به‌عنوان مثال در یک طرح یا رویداد وقتی دانشجویان جلب حمایت مالی می‌کنند، به آنها می‌گویند که این اعتبار باید به حساب دانشگاه بیاید و بعد اگر خواستید آن را در جایی استفاده کنید، دانشگاه آن را به‌عنوان بودجه به شما می‌دهد.

مرادی، بوروکراسی اداری و مالی را مانع از فعالیت‌های داوطلبانه دانشجویان دانست و خاطر نشان کرد: این بوروکراسی اداری و مالی، دانشجو را در مسیر فعالیت داوطلبانه مستهلک می‌کند. درواقع نداشتن هویت اقتصادی چالش بزرگی برای انجمن‌های علمی است.

وی  ادامه داد: این کار باعث می‌شود حتی برای رویدادهای معمولی دست دانشجویان بسته بماند و نتوانند کار مجزایی را انجام دهند؛ درحالی‌که فعالان این بخش خیلی ظرفیت دارند و می‌توانند برای رویدادی که برگزار می‌کنند، اسپانسر بیاورند یا از خود دانشجویان مبلغی را بگیرند و خرج رویداد و مجموعه فعالیت‌های دانشجویی‌شان کنند.

عضو شورای حمایت و نظارت بر انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی وزارت علوم به ارائه پیشنهاداتی برای حل مشکل مالی انجمن‌ها و اتحادیه‌های علمی دانشجویی پرداخت و گفت: درمورد اتحادیه‌ها ما پیشنهادی به معاونت فرهنگی دادیم که خوشبختانه در جلسه آخر شورای وزارت علوم تصویب شد و آن هم این بود که بودجه‌ای را به‌صورت مجزا به اتحادیه‌ها تخصیص دهند. به این ترتیب اتحادیه‌های تازه‌تاسیس می‌توانند فعالیت‌های خود را آغاز کنند و اتحادیه‌های پیشین نیز سنگ بنای رویدادها یا طرح‌های خود را با استفاده از این بودجه بگذارند.

وی افزود: همچنین در حال حاضر وزارت علوم از طرح‌ها و رویدادهایی که ظرفیت خوبی دارند، حمایت کرده و به همین دلیل شاهد برگزاری برنامه‌های خوبی از سمت اتحادیه‌ها و انجمن‌های علمی هستیم. 

مرادی خطاب به دانشجویان، گفت: ناامیدی قرار نیست چیزی به ما اضافه کند. ناامیدی هرقدر که بیشتر می‌شود، دارایی خودمان را کمتر می‌کند. همچنین فرار کردن هم چیزی را درست نمی‌کند. پس امید داشته باشیم و فعالیت کنیم. هرکسی در خانه خودش بتواند حتی یک زندگی معمولی داشته باشد، بسیار ارزشمندتر از آن است که در جای دیگری زندگی عالی داشته باشد، چون با رفتن بخشی از وجودمان را جا می‌گذاریم.

وی به مسئولان توصیه کرد که دانشجویان را ارزشمندتر ببینند و ادامه داد: به یاد بیاورند که این‌ها قرار است بعد از ما باشند و فرزندانی را تربیت کنند. با ناامیدکردن نسل جوان و ازبین‌بردن ‌انگیزه‌ها و فراری‌ دادن‌شان چیزی به این خاک اضافه نمی‌شود. آنچه مهم است اینکه فکر کنیم فرزندان ما قرار است کجا و چطور زندگی کنند؛ این مساله باید دغدغه هر دو طرف باشد.

 

نظر شما در این رابطه چیست
آخرین اخبار