به گزارش ایران اکونومیست به نقل از نیویورک پست، در مطالعه دانشگاه «تولین لوییزیانا» آمده است تنهایی طولانی‌مدت به اندازه افسردگی، سیگار، فعالیت جسمی و برنامه غذایی نامناسب بر سلامت افراد مبتلا به دیابت تاثیر سوء دارد.
متخصصان همچنین متذکر شدند افراد منزوی مبتلا به دیابت بیشتر احتمال دارد به بیماری‌های قلبی‌عروقی دچار شوند.
دکتر «لو چی»، استاد دانشگاه تولین و نویسنده این مطالعه می‌گوید: همچنین به نظر می‌رسد کیفیت روابط اجتماعی برای سلامت قلبِ افراد مبتلا به دیابت از تعداد روابط مهم‌تر است.
متخصصان در این مطالعه ۱۸ هزار و ۵۰۹ بزرگسال ۳۷ تا ۷۳ ساله را که دیابت داشتند اما به بیماری‌های قلبی‌عروقی مبتلا نبودند بررسی کردند و یافته‌ها نشان داد افراد تنهاتر بین ۱۱ تا ۲۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی قرار داشتند.
دکتر چی در ادامه می‌افزاید: ما همچنین دریافتیم در بیماران دیابتی که تنها زندگی می‌کنند، اثر عوامل خطرزای جسمی مانند قند خون کنترل‌نشده، فشار خون بالا، کلسترول بالا، سیگار کشیدن و عملکرد بد کلیه‌ها به مراتب شدیدتر بوده است.
او توصیه می‌کند سوال از بیماران دیابتی در مورد تنهایی باید در روند استاندارد ارزیابی بیمار گنجانده شود و افراد تنها به بخش خدمات سلامت روان ارجاع داده شوند.
دکتر چی معتقد است اهمیت تاثیر تنهایی بر سلامت جسم و روان نباید دست‌کم گرفته شود و می‌گوید: به بیماران دیابتی که احساس تنهایی می‌کنند توصیه می‌کنم عضو گروه‌های خانوادگی و آشنایان بشوند یا کلاس بروند و سعی کنند با افرادی که علایق مشترک دارند دوست شوند.
