به گزارش ایران اکونومیست: ایران را می توان یکی از کهن ترین کشور هایی که اقدام به اخذ مالیات کرده است، دانست.
در عصر حکومت سلوکیان و بعد از آن سیستم پرداخت مالیات به صورت مستقیم و غیر مستقیم دسته بندی شد. مالیات بر زمین ها و سپس مالیاتی که هر شخص بدون در نظر گرفتن مقدار در آمدی که کسب می کند
و یا میزان دارایی خود باید پرداخت کند، از با اهمیت ترین مالیات های مستقیم به شمار می آمدند.
نا گفته نماند که در این دوره هم چنان هدیه ها و اجناس مختلف به عنوان مالیات گرفته می شدند. مالیات های غیر مستقیم هم فقط به حقوق گمرکی ختم می شد.
در دوره ی هخامنشیان وجه مالیات میان همه ی نقاط کشور توزیع می شد.
در زمان پادشاهان ساسانی مالیات به این صورت دریافت می شد که هر چقدر محصول زمین های یک خانوار خوب یا بد بود به همان نسبت مبلغی بابت مالیات پرداخت می کردند. مالیاتی با عنوان مالیات سرانه هم از کسانی که زرتشتی نبودند دریافت می شد که این مالیات را از ۲۰ ساله ها تا کسانی که ۵۰ سال سن داشتند می گرفتند و بانوان و کودکان هم معاف از دادن مالیات بودند.
با آمدن اسلام به ایران منابع دریافت مالیات گسترش و تنوع بیشتری پیدا کرد. علاوه بر مالیات هایی که قبلا دریافت می شد، مالیات های همچون مالیات املاک و دارایی های جاری، مالیات زر آب خانه، کشتیرانی، معدن ها و همه ی صنعت کاران به شمار مالیات ها اضافه شد. هم چنین زکات و خمس از مالیات های اسلامی و شرعی اضافه شده بر مالیات های سابق بودند.
بعد از انقلاب نیز با توجه به نقصانی که در قوانین مالیاتی کشور وجود داشت و با توجه به اوضاع و احوال کشور تغییرات و قوانین بسیاری در مورد قانون مالیات های مستقیم و غیر مستقیم به تصویب رسید.
اکنون سازمان امور مالیاتی کشور یکی از سازمان‌های وابسته به وزارت امور اقتصادی و دارایی است که از جمله وظایف این سازمان اصلاح و دگرگونی نظام مالیاتی و مکانیزه نمودن سیستم مالیاتی ایران و اجرای مالیات بر ارزش افزوده است.
گفتنی است بعد از گذشت سال ها هیات عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام 2 ایراد به طرح مالیات بر سوداگری و سفته بازی وارد کرده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد در صورت اعمال این ایرادات در متن طرح، آثار مثبت این طرح که موجب کنترل سوداگری و دلالی در بازار ارز، طلا، املاک و خودرو می‌شود تا حدود زیادی از بین خواهد رفت.
