به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از آی‌ای، بر اساس یک مطالعه منتشر شده در مجله Lancet، انتظار می‌رود تعداد افراد دیابتی از ۵۲۹ میلیون در سال ۲۰۲۱ به ۱.۳ میلیارد تا سال ۲۰۵۰ برسد و در واقع دو برابر شود.
این وضعیت به سرعت در حال پیشی گرفتن از دیگر بیماری‌ها در سطح جهانی است تا به تهدیدی قابل توجه برای مردم و سیستم‌های بهداشتی تبدیل شود.
بر اساس داده‌های سازمان بهداشت جهانی(WHO) بیماری‌های قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند، در حالی که دیابت نهمین مورد در این فهرست است. با این حال، با افزایش جمعیت جهان به نزدیک به ۱۰ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰، انتظار می‌رود که بروز دیابت به شدت افزایش یابد و از هر هفت نفر یک نفر تحت تاثیر این بیماری قرار گیرد، مسئله‌ای که فشار شدیدی بر سیستم مراقبت‌های بهداشتی وارد می‌کند.
دیابت نوع ۲ که اکثریت موارد ابتلا به دیابت را تشکیل می‌دهد، یک بیماری قابل پیشگیری است و حتی در صورت تشخیص زودهنگام می‌تواند معکوس شود. با این حال، در این گزارش آمده است که وضعیت فعلی سیستم‌های بهداشتی ما بعید است که به بیماران در تشخیص و درمان زودهنگام کمک کند و حتی ممکن است وضعیت را برای افراد در جوامع حاشیه‌نشین هستند، بدتر کند.
تجربیاتی از بیماری همه‌گیر
همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ منجر به آشکار شدن نابرابری‌ها در سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی در سطح جهان شد. دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به شدت بر اساس محل زندگی فرد و برای افرادی که در جوامع حاشیه‌نشین هستند، بد باشد. دسترسی به داروهای ضروری مانند انسولین ممکن است دشوار شود که منجر به کنترل بدتر سطح گلوکز خون و کاهش کیفیت زندگی و همچنین امید به آن می‌شود.
کرونا همچنین نشان داد که شرایطی مانند دیابت، خطرات را چندین برابر افزایش می‌دهد و در مقایسه با افراد سالم می‌تواند منجر به عوارض شدیدتر و حتی مرگ شود.
حتی در جوامع پیشرفته نیز موقعیت افراد در دسترسی به غذای سالم و مراقبت‌های بهداشتی تأثیر داشت. بنابراین کارشناسان توصیه می‌کنند هنگام ابداع استراتژی‌هایی برای جلوگیری از افزایش موارد دیابت، تأثیر عوامل اجتماعی و اقتصادی را در نظر بگیرید.
مقصر کیست؟
بر اساس اعداد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها(CDC) در سال ۲۰۲۲ حدود ۳۷.۳ میلیون نفر در ایالات متحده به دیابت مبتلا هستند. این یعنی بیش از ۱۱ درصد از جمعیت این کشور به دیابت مبتلا هستند. این در حالی است که در سال ۲۰۱۷ هزینه تخمینی دیابت تنها در ایالات متحده ۳۲۷ میلیارد دلار تخمین زده شد.
عوامل خطر ابتلا به دیابت، چندگانه و پیچیده هستند، اما سن، سابقه خانوادگی بیمار و قومیت در آن نقش دارند. چاقی یا اضافه وزن در افراد نیز منجر به افزایش تعداد موارد دیابت می‌شود.
در سال‌های اخیر، افزایش شدیدی در بروز دیابت در بزرگسالان ۴۰ ساله یا کمتر مشاهده شده است. علاوه بر این موارد، بروز این بیماری در مناطقی که سطح محرومیت بالاتری دارند نیز افزایش یافته است.
همچنین مشخص شده است که شرایط ساختاری مکان‌هایی که مردم در آن زندگی و کار می‌کنند، تأثیرات گسترده‌ای بر پیامدهای دیابت دارد و پیامدهای بدتری برای گروه‌های قومی مانند سیاه پوستان، اسپانیایی تبارها و بومیان دارد.
کارشناسان این پیش‌بینی‌ها را هشدار دهنده خوانده‌اند و از دولت‌ها خواسته‌اند تا برای اجتناب از تلفات ناشی از ابتلا به دیابت، به نابرابری‌ها در شیوع دیابت و همچنین شرایطی که منجر به بیماری‌های بهداشتی می‌شود، رسیدگی کنند.
آنها می‌گویند اگر شکست بخوریم، دیابت به یک چالش بزرگ بهداشتی در هر کشور و در گروه‌های سنی مختلف در دهه‌های آینده تبدیل خواهد شد.
