دولتهای ایران هنگامی که جریان درامد صادرات نفت روبه راه است با چیزی کارندارمد و به شهروندان گیر نمی دهند که هیچ بلکه برای تحبیب قلوب به همه قشرها وگروهها یارانه هم می دهند اما هنگامی که درامد نفت کاهش می یابد به جان شهروندان می افتندو می خواهند همه مردم سختی بکشند تا آنها خودرا موفق بدانند. اگر مردم اطاعت نکنند باید نقره داغ شوند. تقره داغ کردن یعن یعتی جریمه و تاوان سخت (پولی) که فراموش نشود.
آیا وظیفه دولت‌ها نقره‌داغ کردن فعالان اقتصادی است یا اینکه وظیفه دارند راه را برای فعالیت بیشتر و غیررانتی و سالم برای شهروندان باز کنند؟ به نظر می‌رسد عقل و خرد انسانی و تجربه جامعه سالم به این رای نمی‌دهند که کار دولت نقره‌داغ کردن است.دولت سیزدهم اما به نظر می‌رسد وظیفه اصلی خود را نقره‌داغ کردن شهروندان به ویژه فعالان اقتصادی در بخش‌های گوناگون تعریف کرده است. تازه‌ترین فعالیتی که نقره‌داغ شده‌اند دارندگان شرکت‌های هواپیمایی از سوی دولت است. بهانه نقره‌داغ کردن نیز افزایش قیمت بلیت هواپیما بیشتر از میزانی است که دولت تعیین کرده است. مدیران و سهامداران شرکت‌های هواپیمایی می‌گویند یارانه نمی‌خواهیم و تنها چیزی که از دولت می‌خواهند این است که قیمت سوخت تحویلی به آنها به اندازه سوخت تحویلی به شرکت‌های هواپیمایی خارجی باشد. آیا این درخواست زیاده‌خواهی است؟
دولت سیزدهم در بهار امسال تولیدکنندگان مرغ، گوشت قرمز، فرآورده‌های لبنی، عرضه‌کنندگان نهاده‌های دامی، صادرکنندگان و واردکنندگان و… را نیز نقره‌داغ کرده و در حال اجرای این سیاست است.راهبرد نقره‌داغ کردن دولت چیست و می‌خواهد به چه هدفی برسد؟ دولت سیزدهم می‌خواهد با نقره‌داغ کردن عرضه‌کنندگان هر نوع کالا و خدمات قیمت‌ها را تثبیت و به شهروندان کمک کند. اما واقعیت این است که دولت به مصرف‌کنندگان هیچ کمکی نمی‌کند بلکه آنها را به دردسر می‌اندازد. این داوری مستنداتی دارد؟ بله و بهترین مستندات نرخ تورم دو ماه فروردین و اردیبهشت در مواد غذایی است. نقره داغ کردن تا جای جواب می دهد و شهروندان پس از اینکه به نقطه پایان تاب اوری برسند رفتاری ناشناس خواهند داشت که ممکن است زیان آن قابل جبران نباشد.
منبع: ساعت 24
