به گزارش ایران اکونومیست، مسعود درستی در نشست خبری امروز چهارشنبه خود در تشریح روند فعالیت پلههای برقی در ایستگاههای مترو تهران، گفت: حسب فرمایش شهردار تهران برای بازدید از وضعیت پله برقیهای شرکت متروی تهران امروز این نشست به همراه بازدید برای خبرنگاران تدارک دیده شد.
وی با تأکید بر اینکه از سوی شرکت بهره برداری متروی تهران ۱۱۸۹ پله برقی در خطوط هفت گانه توزیع شده که به صورت روزانه سرویس دهی به مسافران را بر عهده دارد، اظهار کرد: شرکت مترو نیز برای روشن بودن و فعال بودن این پلهها تلاش بسیاری را انجام میدهد، اما در حال حاضر تنها یک پله برقی از حدود ۱۲ روز قبل خاموش است که پله برقی مربوط به ایستگاه دروازه دولت است که به جهت اورهال اساسی تا ۲۹ اردیبهشت ماه خاموش خواهد بود و پس از آن به سرویس دهی باز میگردد.
مدیرعامل شرکت بهره برداری متروی تهران افزود: برخی پلههای ما به لحاظ شرایط کاری برای اورهال اساسی برنامه ریزی میشوند که امیدواریم تا پایان سال جاری چند پله را بتوانیم اورهال اساسی کنیم. تا روز گذشته چند پله برقی خاموش داشتیم اما امروز همه آنها به جز ایستگاه دروازه دولت روشن و در حال فعالیت هستند.
وی ادامه داد: برخی از پله برقیها را بنا به تدبیر خود خاموش میکنیم. در حقیقت این موضوع به این شکل است که در جایی که سه پله برقی مشغول فعالیت هستند و دو خط به صورت موازی خدمت رسانی میکند در ساعتهای غیر پیک یکی از دو پله موازی برای صرفه جویی در مصرف برق خاموش میشود اما این به معنای خاموشی و خرابی پله برقی نیست و به صورت برنامه ریزی شده این کار انجام میشود.
به گفته درستی، البته امروز صبح یکی از پله برقیهای ایستگاه نبرد خراب شد که تا ساعت ۱۵ امروز به مدار خدمت رسانی باز میگردد. لذا اگر خاموشی کمتر از ۲۴ ساعت باشد جزو آمار خرابی و خاموشی نمیآید و اگر بیش از ۲۴ ساعت پله برقی به مدار خدمت بر نگردد در آمار پلههای خراب قرار میگیرد.
مدیرعامل شرکت بهره برداری متروی تهران تاکید کرد: در متروی تهران ۱۰ برند مختلف پله برقی داریم که این تعداد برندها کار نگهداری پله برقیها را سخت کرده، باید به این نکته توجه کنیم که این پله برقیها پس از مدتی نیاز به تعویض روغن دارند و این در حالیست که پلهها در پایان سال گذشته دو الی سه سال از تاریخ تعویض روغن آنها گذشته بود و اقدامی در این خصوص انجام نشده بود که خوشبختانه برای همه پله برقیها این تعویض روغن انجام شد و تلاش ما این است که دیگر این اتفاق نیفتد.
به گفته وی، از بهمن ماه سال گذشته ۱۰۰ میلیارد تومان تأمین قطعات انجام شده که بخشی از این قطعات وارد انبارها شده و بخشی دیگر نیز در حال ورود است. با توجه ویژه به پله برقیها در صدد هستیم درصد خاموشی و خرابیها را پایین بیاوریم. از سوی دیگر یک سری از پله برقیها در دست مطالعه قرار گرفته که ممکن است نوسازی اساسی شوند و یا برخی که جانمایی مناسب نشدند پس از مطالعات در صورت نیاز در دستور تعویض قرار بگیرند.
وی یادآور شد: امروز به لحاظ پله برقی علی رغم اینکه یک سری از پله برقیها حدود ۲۵ سال است در حال سرویس دهی هستند تلاش میکنیم آنها را سرپا و فعال نگهداریم تا مردم از خدمت آنها استفاده کنند.
درستی در خصوص موضوع استاندارد آسانسورهای ایستگاههای مترو نیز گفت: به لحاظ استاندارد آسانسورها با مفاهیم سازمان استاندارد مغایرتهایی داریم؛ البته هدفگذاری آنها تحقق ایمنی است و ما نیز برای پلهها و آسانسورها به دنبال تضمین ایمنی مردم هستیم. با توجه به همکاریهایی که داشتیم به نظر میآید به تفاهم کلی رسیدیم تا بتوانیم همه آسانسورها را فعال کنیم.
به گفته وی، در حال حاضر ۱۵۵ آسانسور فعال در مترو داریم که امروز سه مورد از آنها در خطوط ۱، ۲ و ۴ و ۵ خراب هستند. بی تردید اگر در حوزه پله برقیها همه پله برقیها فعال باشند از بابت جابجایی مسافر مشکلی نداریم و آسانسورها به عنوان مکمل مورد استفاده قرار میگیرند. باید به این نکته توجه کنیم که در ابتدای راه اندازی مترو آسانسور ویژه معلولین بود که تعریف آن امروز کمی متفاوت شده ولی اگر پله برقیها سرپا باشند در مترو کمبودی نداریم.
درستی ادامه داد: در ایستگاههایی که آسانسورها خارج از مدار هستند بعضا خراب نیستند؛ بلکه به دلیل مشکل استاندارد از آنها استفاده نمیشود ولی به هر روی اگر آسانسورها به دلیل فنی و یا استاندارد خاموش باشند مشکلی برای جابجایی مسافر نداری؛ البته در مورد معلولین و همین طور نابینایان بزرگترین مشکل را برای این قشر داریم که امیدواریم تا چند ماه آینده مشکل استاندارد آسانسورها حل و فصل شود. ۸۷ آسانسور در متروی تهران نصب شده ولی به دلیل مشکل استاندارد کار نمیکند.
مدیرعامل شرکت بهره برداری متروی تهران در خصوص نبود پله برقی در برخی ایستگاههای مترو نیز گفت: ایستگاههایی که پله برقی ندارند به دو دسته تقسیم میشوند یکی همانند ایستگاه محمدیه که در نقشهها پله برقی دیده شده و باید میداشته اما هنوز نصب نشده و دسته دوم نیز برخی ایستگاههایی است که در دهه ۷۰ احداث شده که در آن موقع مثل امروز ضرورت وجود پله برقی نبود و برخی به لحاظ سازهای امکان نصب پله برقی در آنها وجود ندارد. یعنی اگر حتی اراده مدیریت شهری نصب پله برقی در مترو باشد به لحاظ ساختاری با مشکل مواجه هستیم.
ادامه دارد...