به گزارش ایران اکونومیست به نقل از آسوشیتدپرس، این سازمان همچنین نسبت به آینده رسانه های افغانستان ابراز نگرانی کرده است.
بسیاری از خبرنگاران پس از تسلط طالبان در اوت ۲۰۲۱، با بسته شدن رسانه ها به دلیل کمبود بودجه یا به دلیل ترک کشور، شغل خود را از دست دادند. زنان روزنامه نگار به دلیل ممنوعیت های کاری و محدودیت های سفر با مشکلات بیشتری روبرو هستند.
طالبان در دوران حکومت قبلی خود در اواخر دهه ۱۹۹۰، اکثر تلویزیون، رادیو و روزنامه ها را در کشور ممنوع کردند.
رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان، گفت که این روز لحظه ای برای نشان دادن همبستگی با خبرنگاران افغان است که تلاش می کنند گزارش مستقل را حفظ کنند.
اوتونبایوا گفت: "خبرنگاران مجبور به اتخاذ تصمیمات بر اساس ترس و نه منافع عمومی می شوند." "ارعاب، تهدید و حمله مداوم بر روزنامه نگاران غیرقابل قبول است. ما از طالبان می خواهیم که در عمل آزادی و استقلال کشور ، رسانه‌ها و ایمنی خبرنگاران، زنان و مردان به طور یکسان را تضمین کنند.»
مهجار فراهی معاون وزیر صدا و سیما طالبان با رد این که خبرنگاران در افغانستان با موانع روبرو هستند، گفت که رسانه ها فعالیت های خود را به صورت عادی انجام می دهند.
فراهی به آسوشیتدپرس گفت: "مطبوعات افغانستان نسبت به گذشته پیشرفت کرده اند و ما همچنان در تلاش هستیم تا مشکلات رسانه ها را حل کنیم." ما خود را موظف به پاسخگویی به هر تبلیغاتی نمی‌دانیم.»
گزارشگران بدون مرز، در آخرین فهرست جهانی آزادی مطبوعات که روز چهارشنبه منتشر شد، افغانستان را از میان ۱۸۰ کشور در رتبه ۱۵۲ قرار داده است. این سازمان گفت که محیط برای خبرنگاران همچنان بدتر می شود و زنان روزنامه نگار "به معنای واقعی کلمه از زندگی عمومی حذف شده اند."
در این گزارش همچنین آمده است که فعالیت ۴۳ درصد از رسانه‌های افغانستان پس از تسلط طالبان در آگوست ۲۰۲۱ متوقف شده و از ۱۰ هزار و ۷۸۰ نفری که پیش از اشغال کابل به دست طالبان در اتاق‌های خبر افغانستان کار می‌کردند (۸۲۹۰ مرد و ۲۴۹۰ زن)، تنها ۴۳۶۰ نفر تا دسامبر ۲۰۲۲ میلادی همچنان مشغول به کار بودند.
