به گزارش ایران اکونومیست، جمعیت ساکنان دائم پکن از ۲۱.۸۸ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱، به ۲۱.۸۴ میلیون نفر در سال ۲۰۲۲ کاهش یافت. تعداد مهاجران در پکن نیز از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ کاهش یافته است. بسیاری از آنها خانه‌های روستایی خود را به امید کار در این شهر ترک می‌کنند.
بر اساس گزارش سی‌ان‌ان، آخرین باری که نرخ مرگ‌ومیر در پکن نسبت به تولدها بیشتر بوده است، سال ۲۰۰۳ بود که سندرم تنفسی کشنده سارس در جنوب چین شیوع یافت و درنهایت بیش از ۸۰۰۰ نفر را در سراسر جهان آلوده کرد.
سال گذشته کاهش جمعیت پکن نسبتا شدید نبود اما نشان‌دهنده یک مشکل بزرگ‌تر است که در سراسر کشور دیده می‌شود. جمعیت چین سال گذشته برای اولین بار پس از قحطی بزرگ سال ۱۹۶۱ کاهش یافت.
ترکیبی از عوامل در این کاهش جمعیت موثر بوده است. پیامدهای پیش‌بینی نشده سیاست تک‌فرزندی چین که در دهه ۱۹۸۰ اعلام شد، ازجمله این دلایل است.
پکن تنها شهر چین نیست که کاهش جمعیت را تجربه می‌کند. به گفته مقام‌های استان "لیائونینگ" در شمال شرقی چین، نرخ مرگ‌ومیر این استان در سال گذشته بیش از دو برابر افزایش پیدا کرده است. مقام‌های استانی همچنین می‌گویند جمعیت ۳۲۴ هزار نفر کاهش یافته است.
