به گزارش ایرنا، انحصار طولانی مدت در تولید خودروهای بی
کیفیت داخلی که بسیاری از آنها تنها در ایران تولید شده و با قیمت های گزاف به فروش
می رسند رفاه مصرف کننده را به سود عده ای اندک نابود کرده است.
بهانه
اشتغال زایی 500 هزار نفری شاغلان بخش خودرو که آمارها نشان می دهد کمتر از 40 هزار
نفر در بخش تولید خودرو فعالیت می کنند باعث شده است تا عده ای در مقام توجیه تولید
خودرو با وضعیت کنونی بر بیایند.
نیازی به توضیح نیست که آمار 500 هزار
نفری به خدمات خودرو مانند تعویض روغن، پنچرگیری، تعمیرات و ... مربوط می شود که چه
خودروی داخلی در بازار باشد و چه خودروی وارداتی باکیفی تغییر نمی کند.
سید سعید امامی دبیر انجمن مدیریت کیفیت ایران گفت، خودروسازان داخلی در
برابر انحصاری که دارند خدمات ارائه نکرده و عملا جاده بین مصرف کننده و تولیدکننده
در صنعت خودرو جاده ای یک طرفه است.
آنها در حالی از خدمات پس از فروش می
گویند که اگر خودروی تحویلی به خریدار نقصی داشته باشد، به جای تحویل خودروی جدید
که در قانون بدان تصریح شده و یا حداقل رفع عیب سریع و بدون هزینه، با صرف زمان
زیاد و بهانه های مختلف در مقابل اخذ هزینه از مشتری رفع عیب می کنند که به ندرت
رضایت مشتری را به دنبال دارد.
امامی افزود: هزینه تمام شده خودرو در
ایران به دلیل سوءمدیریت و انحصاری عمل کردن به شدت بالا بوده و هر بار به بهانه
حمایت از صنعت هزینه های زیادی را بر مشتریان تحمیل می کنند بدون آنکه از خود
بپرسند پس چه کسی از مصرف کننده حمایت می کند. ظاهرا وظیفه وزارت صنعت تنها حمایت
از تولیدکننده های خودرو است.
امامی تاکید کرد: برآوردهای دقیق کارشناسی
نشان می دهد که در صورت مدیریت صحیح و ابتدایی که نیاز به برنامه ریزی حتی میان مدت
نیز ندارد در خط تولید؛ 3 میلیون در هزینه تمام شده خودروی پراید صرفه جویی فوری
اتفاق می افتاد که اگر هزینه های ناشی از ریخت و پاش و یا عوارض بی ربط از آن کسر
شود هزینه تمام شده پراید نه حدود 20 میلیون تومان که تنها 3 میلیون و 700 هزار
تومان خواهد بود.
متاسفانه بسياري از ما ايرانيان در بيان هر موردي دچار افراط و تفريط مي شويم.نظيرش همين مورد كه اين آقاي محترم در جهت مطرح شدن خود ، سراغ موضوعي مي رود كه مورد انتقاد بسياري از هموطنان بوده و با هدف همراه ساختن عده اي با خود حرفهايي خلاف واقع رابيان مي نمايد كه با هيچ منطق و آماري سازگار نيست. در رد صحبتهاي ايشان همين بس كه توجه داشته باشيم دو قطب صنعت خودرو سازي كشور داراي شركتهاي متعدد زيرگروه با نيروي بيش از يكصد هزار نفر بوده و البته به اين رقم بايد نيروي كار هزاران قطعه ساز و زير مجموعه و تامين كنندگان مواد اوليه را نيز اضافه نمود كه با رقم اعلامي ايشان تفاوت فاحشي دارد.اينگونه كوبيدن يك صنعت نه دردي از آن دوا مي كند و نه راه حل درستي درجهت درمان آن به ما نشان خواهد داد.