به گزارش ایران اکونومیست، روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی درباره تحولات ونزوئلا از جمله تحولات مربوط به مخالفان خارج نشین این کشور می نویسد:
«خوان گوایدو زمانی خود را در مقابل استقبال آمریکا، اروپا و چند کشور آمریکای لاتین رئیس جمهور بر حق ونزوئلا اعلام کرد. چهار سال بعد، پایان او بی سر و صدا، پشت درهای بسته و به دست مخالفانی که در طرف خود او هستند، رقم خورد. اعضای اپوزیسیون ونزوئلا در ۳۰ دسامبر در رای‌گیری در یک نشست اینترنتی با ۷۲ رای موافق در مقابل ۲۹ رای مخالف تصمیم گرفتند که "دولت موقت" گوایدو را کنار بگذارند و خیلی دیر ناکامی آن را در برکناری نیکولاس مادورو، رئیس جمهور سوسیالیست این کشور تصدیق کردند. در چهارم ژانویه آنها یک گروه سه نفره از رهبران جدیدشان را متشکل از قانونگذاران مخالف خارج نشین منصوب کردند.
نمایش سیاسی گوایدو که از سوی دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا از جمله با اعمال تحریم های فلج کننده اقتصادی علیه دولت مادورو و صنعت نفت ونزوئلا حمایت شد، در عوض به شکستی برای سیاست خارجی واشنگتن تبدیل شد. نتیجه این سیاست، موجی از پناهندگان و ویرانی اقتصاد این کشور حوزه آمریکای جنوبی بود. فرانسیسکو رودریگز، استاد حوزه امور همگانی در دانشگاه دنور گفت: این پایان راهبرد آمریکا برای وارد کردن فشار حداکثری بر ونزوئلا است. اکثریت اپوزیسیون درک کردند که این به جایی نمی‌رسد. دولت موقت آنها به وضوح در حال تضعیف بوده و کشورهای کمتر و کمتری از آن حمایت کردند.
مادورو اکنون با نزدیک شدن به یک دهه شدن قدرتش در ضمن برخورداری از حمایت مستمر روسیه، چین، کوبا و ایران و با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری بعدی ونزوئلا که برای سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده، قوی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد... مادورو در یک مصاحبه تلویزیونی در ابتدای سال جاری میلادی اعلام کرد: اکنون زمان یک ژئوپلیتیک جدید برای توزیع مجدد قدرت در جهان است. جنگ در اوکراین بخشی از دردهای تولد یک جهان [جدید] است که در حال ظهور است. شک نکنید که ما در آن پیشتاز خواهیم بود.
در همین حال، مخالفان ونزوئلایی مورد حمایت آمریکا در آشفتگی به سر می برند. کارلوس وکیو، که با سقوط دولت موقت گوایدو، نقشش به عنوان سفیر این دولت در واشنگتن پایان یافته و باید اقامتگاه سفارت ونزوئلا در واشنگتن را تخلیه کند، گفت: آن نمایندگان با سرنگونی ریاست جمهوری موقت گوایدو، مرتکب یک اشتباه تاریخی ضد قانون اساسی که فقط به نفع دیکتاتوری است شده‌اند.
اکثر رهبران اپوزیسیون ونزوئلا که از شکست دولت موقت آسیب دیده اند، در نظرسنجی ها آرایی کمتر از مادورو که محبوبیتش تا حدودی به دلیل خارج شدن اقتصاد ونزوئلا از رکود بهبود یافته، به دست می‌آورند. صندوق بین المللی پول تخمین می زند که تولید ناخالص داخلی ونزوئلا در سال گذشته شش درصد افزایش یافته و رشد مشابهی را در سال ۲۰۲۳ پیش بینی می کند، اگرچه تورم دوباره در حال افزایش است.
واشنگتن اکنون در تلاش است تا مادورو را برای از سرگیری مذاکرات با مخالفانش که چندی پیش با حمایت بین المللی در مکزیک با هدف تضمین برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه در سال ۲۰۲۴ برگزار شد با کاهش تحریم ها تحت فشار قرار دهد. دولت مادورو در اکتبر ۲۰۲۱ مذاکرات را ترک کرد و با وجود توافقی در اواخر سال گذشته بر سر ازسرگیری رسمی مذاکرات هنوز این کار را نکرده است.
برخی کارشناسان معتقدند که مذاکرات مکزیک می تواند تغییرات قابل توجهی را به ویژه اگر آمریکا، اتحادیه اروپا و آمریکای لاتین فشار بر مادورو را حفظ کنند رقم بزند. کریستوفر ساباتینی، کارشناس ارشد حوزه آمریکای لاتین در اندیشکده چتم هاوس گفت: "از آنجایی که در نهایت پتانسیل پیشرفت در ونزوئلا و تمرکز بیشتر بر مذاکرات و انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ وجود دارد، اکنون زمان آن است که مذاکرات را در میان ذی نفعان در داخل ونزوئلا و خارج از آن گسترش دهیم".
ساباتینی گفت که بخش خصوصی می تواند کمک کند. او گفت: آنها یکی از معدود بخش‌های باقی‌مانده (به استثنای کوبا، چین، روسیه و ایران) هستند که بر دولت مادورو نفوذ دارند. ترفند این است که اکنون با آنها تعامل کنید تا از آنها برای نتایج مثبت استفاده کنید.
