به گزارش ایران اکونومیست، این نوشته به رشته‌هایی می‌پردازد که برای اعزام با مشکلات مختلفی دست به گریبان بوده و همچنان نیز این مساله یکی از دغدغه‌های مدیران و مسئولان آنها به شمار می‌رود. فدراسیون‌هایی که به عنوان نماینده ایران در رقابت‌های مهم برون‌مرزی به میدان می‌روند اما بحث آماده‌سازی، برپایی اردوها و البته اعزام، یک سد بزرگ قبل از رویارویی با حریفان آنها به شمار می‌رود و وقت آن رسیده تا دست‌اندرکاران امر در این خصوص چاره‌اندیشی کنند.
جدا از فوتبال که همواره تافته جدا بافته بوده و خواهد بود و البته کشتی به دلایلی که برای همه مشخص و مبرهن است، سایر رشته‌ها در اعزام‌های خود دچار مشکلاتی هستند که با یک برنامه‌ریزی صحیح و دقیق قابل حل است تا نمایندگان ورزش کشورمان با آرامش و آسایش و البته در جدالی برابر و در فضایی متعادل به مصاف حریفان قدرتمند خود بروند.
برگزاری رقابت‌های سوپرلیگ بسکتبال غرب آسیا یکبار دیگر اهمیت این موضوع را نشان داد. اولین گام برای این حضور برنامه‌ریزی داخلی است، وقتی تیمی قرار است در مسابقات مهمی از جمله رقابت‌های سوپرلیگ غرب آسیا به میدان برود طبیعی است باید تمامی تمهیدات برای این حضور مهیا شود که از آن جمله می‌توان به برنامه مسابقات داخلی و لیگ کشوری اشاره کرد.
تیمی که قرار است در شکل و ماهیت یک باشگاه اما به عنوان نماینده کشوری بزرگ به نام ایران در رویدادهای برون‌مرزی به میدان برود باید در رقابت‌های لیگ فرصت استراحت و بازسازی خود را قبل از اعزام داشته باشد تا از یک سو، دست کادر فنی باز باشد و از سویی دیگر احتمال مصدومیت بازیکنان نیز کاهش یابد. مدت زمان اعزام، شرایط پرواز، استقرار و ریکاوری تیم و البته روند ذهنی بازیکنان از دیگر عوامل تاثیرگذاری است که باید به آن توجه کرد اما متاسفانه به دلیل مسائل و مشکلات مالی و عدم برنامه‌ریزی صحیح، تیم‌های ایرانی قبل از اعزام با یک مشکل بزرگ مواجه می‌شوند و پیش از آنکه به مصاف رقبای خود بروند باید از سد این معضل بگذرند و به اصطلاح خود ورزشی‌ها قبل از شروع مسابقه یک بر صفر از حریف خود عقب هستند.
این در شرایطی است که تیم‌هایی که به مصاف نمایندگان ایران می‌آیند معمولا تا دندان مسلح بوده و ضمن بهره‌مندی از بسترهای مناسب از بازیکنان مطرح خارجی هم بهره می‌برند. اتفاقی که در همین چند روز اخیر افتاد نشان داد تیم‌هایی مانند شهرداری گرگان و ذوب‌آهن اصفهان در سوپرلیگ بسکتبال غرب آسیا عملا پیش از مصاف با رقبای خود، نتیجه را واگذار کرده بودند و اگر قرار است از آنها به عنوان نماینده ورزش و جامعه ایران نام برده شود، شایسته است نگاهی متفاوت به آنها و سایر نمایندگان ایران در چنین رویدادهایی داشته باشیم.
متاسفانه به دلیل مسائل و مشکلات اقتصادی معمولا تیم‌های ایرانی برای حضور در رویدادهای برون مرزی با شرایطی خاص راهی مسابقات می‌شوند که یکی از مهم‌ترین آنها به شرایط پروازی با تاکید و دقت بر صرفه اقتصادی باز می‌گردد.
اینکه تیم با چه پروازی و در چه بازه زمانی اعزام شود تا کمترین میزان هزینه پرداخت شود از جمله مشکلاتی است که ورزشکاران را در خطر آسیب و خستگی قرار می‌دهد و با توجه به شرایط فعلی به نظر می‌رسد این مشکلات در آینده‌ای نه چندان دور بیشتر هم به چشم خواهد آمد که این مساله تدبیر و تدبر مسئولان امر را می‌طلبد و قهرمانان ورزشی کشورمان بارها این مطالبه را در مصاحبه‌های خود مطرح کرده و خواستار حل آن شده‌اند.
به روند اعزام دو تیم شهرداری گرگان و ذوب‌آهن اصفهان در چارچوب سوپرلیگ بسکتبال غرب آسیا باز می‌گردیم تا مثال عینی و ملموس از آنچه گفته شد داشته باشیم. از سوی اسپانسر و حامی مالی این مسابقات شرایط و زمان حضور تیم‌ها اعلام شده و بر همین اساس مدت زمان کوتاهی برای پرواز، حضور و آماده‌سازی تیم‌ها وجود دارد و اگر تیمی بخواهد در شرایط بهتری راهی این میدان شود باید هزینه‌های بیشتر را خود پرداخت کند.
اتفاقی که برای نمایندگان ایران هم رخ داد، از یک سو این دو تیم در لیگ برتر بسکتبال برابر حریفان خود به میدان رفتند و در فاصله زمانی کوتاهی راهی سوپر لیگ غرب آسیا شدند تا در بیروت برابر تیم‌های الریاضی و بیروت به میدان بروند. تیم‌هایی که از بازیکنان خارجی با کیفیت بهره برده و در شرایط بهتری و البته با بهره‌گیری از فرصت میزبانی برابر نمایندگان ایران به میدان آمدند که در نهایت هم برنده این جدال بودند.
این مساله زمانی بیشتر به چشم می‌آید که گفته می‌شود حریفان ایران به اسپانسر مالی مسابقات اعلام کرده‌اند برای حضور در تهران و حضور در دیدارهای برگشت، زودتر به ایران سفر خواهند کرد و هزینه این اعزام زودهنگام از سوی باشگاه‌های این تیم‌ها پرداخت می‌شود. این تفاوت‌ها هر چند برای غیرورزشی‌ها مساله چندان مهمی نیست اما آنهایی که از علم ورزش اندکی بهره برده باشند خوب می‌دانند همین اتفاقات به ظاهر ساده تا چه میزان در نتیجه و اثربخشی تیم‌ها موثر است و اگر می‌خواهیم از شان و جایگاه ورزش ایران به خوبی دفاع کنیم باید با تمهیدات لازم و استفاده از نیروهای زبده، در این خصوص چاره‌اندیشی شود تا یک بار برای همیشه پرونده این معضل بزرگ ورزش حل و فصل شود.
