به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست به نقل از پایگاه خبری آکی پرس قرقیزستان، کارشناسان در حال حاضر نسبت به افزایش افزایش دمای هوا در منطقه آسیای میانه هشدار داده اند.
میانگین دمای سالانه طی سه دهه گذشته در آسیای مرکزی با افزایش ۰.۵ درجه سانتیگرادی روبرو شده است و پیش بینی می شود تا سال ۲۰۸۵ این منطقه با افزایش ۲.۰ تا ۵.۷ درجه سانتیگرادی روبرو شود.
کارشناسان بر این باورند میانگین دمای هوا هر سال در این منطقه با افزایش روبرو خواهد شد و موج های گرمای شدید، مکرر، شدیدتر و طولانی تر خواهد بود.
بر اساس این گزارش افزایش دمای هوا می تواند سبب بروز مشکلاتی از جمله سرعت وقوع بلایای طبیعی شود و بر زیرساخت ها، وضعیت سلامت و تحصیلی مردم در این منطقه تاثیرات منفی داشته باشد.
به استناد گزارش های خبری، افزایش بلایای طبیعی مرتبط با آب بر ارتباط ناگسستنی بین منابع آن و تغییرات آب و هوایی تاکید دارد و نمونه بارز این پدیده را می‌توان در ذوب سریع یخچال‌های طبیعی در سطح جهانی از جمله یخچال‌های تاجیکستان دانست که حدود ۶۰ درصد از منابع آبی آسیای مرکزی را تشکیل می‌دهند.
گرمای غیرعادی تابستان امسال در تاجیکستان تقریباً در ۸۰ سال گذشته بی سابقه بود.
قزاقستان نیز در تابستان سال جاری گرمای غیرعادی را تجربه کرد که در ۳۰ سال گذشته بی سابقا بود.
افزایش دمای هوا در قزاقستان بر محیط زیست این کشور نیز تاثیرات مخربی داشته است. به عنوان مثال به دلیل دمای بالا، درخت های صنوبر در برخی شهرهای این کشور آتش می گیرد. بر اساس گزارش آتش نشانان جنگل ها و مزارع قزاقستان به سبب شدت گرما با آتش سوزی های پی در پی روبرو می شوند.
سال گذشته نیز دمای غیرعادی بالا در کشورهای آسیای مرکزی ثبت شد. کارشناسان هشدار دادند که میانگین دمای هوا در این منطقه هر سال افزایش خواهد یافت.
هشدار بانک جهانی
بر اساس اطلاعات بانک جهانی، آسیای مرکزی یکی از آسیب پذیرترین مناطق در برابر تغییرات آب و هوا در میان کشورهای آسیایی و اروپایی است. امروزه شاهد افزایش دمای هوا، ذوب شدن یخچال های طبیعی، کاهش منابع آبی و افزایش بلایای طبیعی همچون خشکسالی و سیل هستیم. تمام این موارد کنار یکدیگر باعث خسارات اقتصادی شدیدی به کشورهای آسیای میانه خواهد شد.
بر اساس ارزیابی بانک جهانی، آسیبی که به دلیل بلایای طبیعی به اقتصاد تاجیکستان، ترکمنستان و قرقیزستان وارد می‌شود بر حدود ۰.۴ تا ۱.۳ درصدی از میزان تولیدات داخلی آنها تاثیر می‌گذارد.
دلیل اصلی آسیب پذیری این منطقه از تغییرات آب و هوایی، وابستگی گسترده اقتصاد آسیای میانه به منابع طبیعی است. برای مثال درآمد حدود ۳۰ تا ۶۰ درصد از جمعیت این منطقه از کشاورزی تامین می‌شود. اما در بخش های از تاجیکستان تولیدات محصولات کشاورزی تا ۳۰ درصد کاهش یافته است؛ در قزاقستان نیز ۶۶ درصد از زمین‌ها در معرض خشکسالی قرار دارند.
گزارش‌ها حاکی از این است که نیمی از قلمرو قرقیزستان ممکن است در معرض بیابان زایی باشد و سرزمین‌های وسیع ترکمنستان و ازبکستان ممکن است به مناطق خشک تبدیل شود.
یکی از چالش‌های پیش روی این منطقه، کاهش منابع آبی است که تولید ۹۰ درصد از انرژی‌های آبی منطقه بر عهده تاجیکستان و قرقیزستان است. تا سال ۲۰۵۰ ممکن است میزان آب رودخانه "سردریا" از ۲ تا ۵ درصد کاهش یابد. فقدان اطمینان از در دسترس بودن منابع آب، مسئله عرضه انرژی منطقه و بهره وری نیروگاه‌های برق آبی را مطرح می‌سازد.
