شبنم طلوعی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، به بررسی روانشناختی آرایش نوجوانان پرداخت و اظهار کرد: آرایش دختر و پسر در قالب آرایش چهره، مو، نحوه پوشش لباس و حتی خودنمایی تعریف می‌شود و چه بسا پسران نوجوان در این آرایش پیشرو تر از دختران نوجوان باشند اما نباید فراموش کرد که میز آرایش نوجوان نباید از میز تحریر او بزرگتر باشد.
وی با بیان اینکه علت آرایش در نوجوانان و شدت و غلظت آن به درک و تصوری که نوجوان نسبت به خود دارد باز می‌گردد، تصریح کرد: درواقع آرایش کردن یک رفتار بیرونی است. در برخی موارد وقتی نوجوان احساس خوبی نسبت به خود ندارد و می‌خواهد جلب توجه کند، رفتاری نظیر آرایش غلیظ و یا پوشیدن لباس نا مناسب از خود نشان می‌دهد.
این روانشناس، نبود "اعتماد به نفس واقعی" را منشاء نداشتن تصویر و احساس خوب نسبت به خود در دوران نوجوانی دانست و توضیح داد: اعتماد به نفس غیر واقعی یعنی اعتماد به نفس سطحی، بدون عمق و ظاهری که منجر به داشتن خودپنداره کاذب در نوجوان می‌شود. متاسفانه بعضا والدین نوجوانان را به سمت این اعتماد به نفس غیر واقعی سوق می‌دهند و نهایتا یا نوجوان دچار "خودپنداره کاذب مثبت" و یا "خود پنداره کاذب منفی" می‌شود.
به گفته طلوعی، در "خودپنداره کاذب مثبت"، از آنجا که فرد بیش از حد مورد توجه و تشویق دیگران قرار گرفته، دچار "خودشیفتگی" و در "خودپنداره کاذب منفی" به دلیل مورد تحقیر واقع شدن، فرد دچار حس حقارت و گناه می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه نوجوان تنها قربانی اعتماد به نفس کاذب منفی و حتی مثبت است، افزود: بعضا نوجوانانی که اعتماد به نفس پایینی دارند سعی دارند با بروز رفتارهای خارج از عرف به والدین و دیگران ثابت کنند که "می‌توانند".
این روانشناس در عین حال بیان کرد که گرایش به زیبایی در تمام انسان ها وجود دارد و تنها زمانی که این گرایش از الگوی متعارف خانواده، جامعه و مدرسه خارج شود، آسیب زا خواهد بود.
طلوعی معتقد است: آرایش نوجوان به طوری که خارج از الگوی جامعه باشد، نگران کننده است. از سوی دیگر آنچه اهمیت دارد نحوه مواجهه والدین با این رفتار نوجوان است. والدینی ناآگاه نسبت به شیوه رفتار با نوجوان، نباید مستقیم وارد عمل و رفتار با نوجوان شوند چراکه با روشی غلط می‌توانند روند اصلاح رفتار فرزند خود را کند تر کنند.
این روانشناس با بیان اینکه افراد در دوران نوجوانی به دنبال هویت یابی و پیرو گروه همسالان هستند، خاظر نشان کرد: بعضا نوجوانان دوستان خود را به آرایش کردن سوق می‌دهند و آرایش کردن یک نوجوان الگویی برای دیگری می‌شود. در این میان آنچه مهم است توانایی والدین در "فرزندپروری" است. والدین باید نسبت به اهمیت فنون فرزندپروری آگاه شوند و بدانند دستورالعمل رفتار درست با فرزند آموختنی است.
به گفته وی، گرچه تمایل به خودنمایی در نوجوانی طبیعی است اما این خودنمایی می‌تواند با هرچیزی غیر از آرایش کردن بروز کند و وظیفه والدین در این بین، هدایت درست نوجوان است.
طلوعی در پایان سخنان خود با تاکید بر اینکه والدین باید مفهوم "آرایش" را از "جسم" به "روان" نوجوان سوق دهند، اظهار کرد: والدین باید نوجوان را تشویق کنند تا بار مثبت روان خود را از طریق شرکت در کلاس‌های آموزشی و مهارتی و غیره زیاد کند. اینگونه نوجوان در مسیر ارتقای روان، مهارت و دانش خود، احساس ارزشمندی کرده و قطعا این حس ارزشمندی و زیباییِ درونی نهایتا از روان به جسم او نیز منتقل می‌شود.
