به گزارش روز شنبه ایران اکونومیست، به نقل از رسانه های محلی «کوبانیسبیک کولف» در یک مصاحبه مطبوعاتی تصریح کرد: «واقعیت این است که به دلیل تغییرات اقلیمی، در دهه ۵۰ و طی ۲۵ تا ۳۰ سال آینده آسیای مرکزی به وضعیت بسیار دشواری خواهد رسید به طوری که منابع آبی به ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش می یابد.
کولف خشکسالی در سال ۲۰۲۱ و کاهش محصولات در این منطقه را یادآور شد و افزود: گفت: در آسیای مرکزی، از جمله در قرقیزستان، حجم رودخانه ها تا سال ۲۰۲۸ کاهش خواهد یافت و این برای کشور، می تواند به یک فاجعه تبدیل شود.
وی تصریح کرد: بر اساس نتایج مطالعات اخیر موسسه تحقیقات قرقیزستان، جریان رودخانه ها به شدت کاهش خواهد یافت و کمبود آب منجر به وقفه در آبیاری و تلفات محصول، و کمبود شدید مواد غذایی می شود.»
این مدیر افزود: بر همین اساس نیاز مبرمی به توزیع منطقی آب در کشاورزی، استفاده از فن‌آوری‌های مدرن آبیاری صرفه‌جویی آب، حفظ بهره‌وری طبیعی اراضی آبی با توسعه مجموعه‌ای از روش‌های احیای کشاورزی برای کشت محصولات زراعی وجود خواهد داشت.
به گفته کارشناسان افزایش دمای زمین و کاهش منابع آبی، بزرگترین خطری است که امروزه بشر را تهدید می‌کند و آسیای مرکزی یکی از آسیب پذیرترین مناطق در برابر این تغییرات در میان کشورهای آسیایی و اروپایی است که این آسیب به دلیل وابستگی گسترده اقتصاد آسیای میانه به منابع طبیعی می تواند اقتصاد این منطقه را با مشکلات جدی مواجه سازد.
کارشناسان آسیای مرکزی همچنین بارها هشدار داده اند که احتمال بروز ابعاد جنگ بر سرمسئله آب، این منطقه را که به دریا راه ندارد تهدید جدی می کند زیرا آب این «مایه حیات» به مهمترین مسئله لاینحل بین کشورهای پایاناب و بالاآب در این منطقه تبدیل شده است.
به گزارش ایران اکونومیست، تاجیکستان و قرقیزستان که رودخانه های بزرگ آسیای مرکزی ابتدا از آنها می گذرد به استفاده از منابع آب برای احداث نیروگاههای برقابی تاکید دارند این درحالیست که کشورهای پایاناب ازبکستان، قزاقستان و ترکمنستان چنین اقدامی را موجب از بین رفتن منابع آبی و اختلال در کشاورزی خود می دانند.
کشورهای پایاناب همچنین می گویند استفاده نامناسب کشورهای بالاآب باعث خشک شدن دریاچه آرال وآسیب رسیدن به محیط زیست شده است.
