سرتیپ ترکی الحسن امروز (سه شنبه) در گفت وگو ایران اکونومیست در دمشق با اشاره به این که ترکیه شش ماه قبل از آغاز جنگ تحمیلی به سوریه اقدام به برپایی چند اردوگاه در استان اسکندرون (که ترکیه پس از اشغال آن را هاتای نامیده) کرده بود، بیان داشت: در آن زمان حتی یک تظاهرکننده سوری نیز به خیابان ها نیامده بود؛ وقتی از ترک ها سوال می شد که هدف از برپایی این اردوگاه ها چیست؟، می گفتند، قرار است یک رویداد بزرگ در سوریه رخ دهد و این اردوگاه ها برای پذیرش افرادی است که از سوریه رهسپار ترکیه خواهند شد.
ترکی ادامه داد: با آغاز جنگ در سوریه (در اسفندماه سال ۱۳۸۹) رسانه های گروهی غربی – عربی نقش بسزایی در کوچ دادن مردم سوریه به ترکیه داشتند و آنکارا در آن زمان از این موضوع بهره برداری سیاسی کرده و ادعا می کرد که نظام سوریه در حال کشتار و یا آواره کردن مردمان خویش است و مانع از باقی ماندن آنها در خانه و کاشانه شان می شد.
وی افزود: ترکیه از پناهندگان و آوارگان سوری به عنوان برگ برنده سیاسی بهره می برد و رسانه های گروهی در کشورهای مختلف جهان و سازمان ملل و نهادهای غربی نیز با توجه به موارد یاد شده به موضوع پناهجویان سوری می پرداختند.
این کارشناس سوری با بیان این که سالیان متمادی از موضوع پناهجویان و آوارگان سوری بهره برداری شده و همچنان نیز از آن بهره برداری می شود، تصریح کرد: تمامی کشورهایی که در آنها پناهجویان سوری حضور داشتند، شمار آنها را بیش از آمار واقعی نشان می دادند به حدی که اگر یک شهروند سوری حتی برای یک روز به ترکیه یا اردن و یا لبنان سفر می کرد، نام وی به عنوان پناهنده در سه کشور ثبت می شد.
سرتیپ بازنشسته ارتش سوریه با تشکیک در آمار واقعی پناهجویان و آوارگان سوری در کشورهای همسایه گفت: اگر بخواهیم تعداد پناهجویان سوری در ترکیه، عراق، اردن و لبنان را با هم جمع کنیم در آن صورت شمار آنان ۷۰ درصد مجموع پناهندگان سوری را تشکیل خواهد داد که برخلاف واقعیت است. هم اکنون در این کشورها پناهجویان سوری وجود دارند، اما اجازه بازکشت آنها به کشورشان داده نمی شود، چرا؟ زیرا دولت این کشورها به بهانه پناهجویان سوری کمک های مالی از سازمان ملل دریافت می کنند و در عین حال از آنها بهره برداری های سیاسی می کنند و از موضوع پناهجویان به عنوان برگ برنده سیاسی و اهرم فشار در مقابل محور مقاومت و دولت سوریه سوء استفاده می کنند.
الحسن با اشاره به یک مثال ادامه داد: به عنوان مثال تاکنون بیش از نیم میلیون تبعه سوریه از اردن به خانه و کاشانه خود بازگشته اند، اما اردن به دروغ اعلام می کند که یک میلیون و ۶۰۰ هزار پناهنده سوری در آن کشور ساکن هستند در حالی که واقعیت امر آن است که نیم میلیون تبعه سوری پناهجو هم اکنون در اردن بسر می برند.
وی تصریح کرد: تمامی شهروندان سوری که قبل از جنگ در اردن به طور عادی بسر می بردند، با آغاز جنگ در سوریه و آواره شدن شماری از شهروندان سوری به عنوان پناهجو ثبت نام شدند، که این امر در مورد لبنان نیز صدق می کند، در حالی که شمار سوری های ساکن لبنان به طور معمول بیش از ۷۰۰ هزار نفر است، اما نام شان در فهرست پناهجویان ثبت شده است!. در ترکیه نیز رقم ثابتی در مورد پناهجویان سوری وجود ندارد و دولت آنکارا از این موضوع بهره برداری سیاسی می کند و کشورهای اروپایی را تهدید کرده که در صورت عدم ارائه کمک های مالی به آنکارا، دروازه های مهاجرت به اروپا را بر روی پناهجویان سوری خواهد گشود.
این تحلیل گر سوری با اشاره به تاکید مداوم دولت سوریه برای بازگشت پناهجویان سوری، گفت: دولت سوریه تا کنون پنج بار برای بازگشت پناهجویان کنفرانس برگزار کرده و همه امکانات لازم را برای بازگشت آنان فراهم و حتی اگر خانه های آنها منهدم شده باشد نیز برای آنان امکانات مسکن، مواد غذایی، آموزش و بهداشت را فراهم کرده است و افرادی که تحت پیگرد قرار داشتند نیز هم اکنون این امر در مورد آنان کان لم یکن اعلام شده و دولت سوریه هم اکنون پذیرای تمامی پناهجویان سوری در صورت بازگشت به کشورشان می باشد.
وی افزود: تاکنون تقریبا ۷۰۰ هزار پناهنده سوری از لبنان به خاک کشور خود بازگشته اند و اردوغان رئیس جمهور ترکیه نیز اعلام کرده که تقریبا ۶۰۰ هزار پناهنده سوری از ترکیه به سوریه بازگشته اند.
سرتیپ الحسن در خاتمه تصریح کرد: دمشق هم اکنون به دنبال مختومه اعلام کردن پرونده پناهجویان است، اما خواست سازمان ملل و کشورهای همسایه باید با خواست دمشق همراه و همگام شود. هم اکنون میان سوریه از یک سو و لبنان و اردن از سوی دیگر در این خصوص همکاری وجود دارد، اما تا کنون هیچ گونه همکاری از سوی ترکیه در این خصوص مشاهده نکرده ایم.
وی ادامه داد: هم اکنون میان احزاب ترکیه با دولت اردوغان در خصوص موضوع پناهجویان سوری کشمکش وجود دارد و حتی مخالفان (دولت سوریه) نیز خواستار بازگشت به کشورشان ظرف مدت حداکثر یک سال هستند، اما اردوغان می خواهد با اسکان دادن آنها در (شمال) سوریه از آنها در داخل کشورشان بهره برداری سیاسی نماید و در حال ساخت شهرک هایی برای آنها (در مناطق مرزی شمال سوریه) است تا آنها به مانعی بین مرزهای ترکیه و کردها تبدیل شوند.
بنابر اخبار اعلامی، با آغاز بحران سوریه و تبدیل آن به جنگ بین المللی در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۱)، ۱۲ میلیون نفر از جمعیت ۲۳ میلیون و پانصد هزار نفری آن زمان سوریه آواره شدند که از این میان شش میلیون و پانصد هزار نفر به خارجه این کشور رفتند و پنج میلیون و پانصد هزار نفر در داخل این کشور آواره شدند.
