به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روزنامه چینی مردم، وانگ چانگ قائم مقام نماینده چین در نزد سازمان‌های بین‌المللی در وین، در جلسه شورای حکام درباره مسئله هسته‌ای ایران، گفت که موفقیت مذاکرات وین به پیدا شدن راهکاری مورد قبول تمامی طرفین برای حل‌وفثل مسائل پادمانی باقی‌مانده بستگی دارد.
این دیپلمات چینی گفت: مهم است به در نظر داشته باشیم که مسائل پادمانی باقی‌مانده ایران به فعالیت‌های هسته‌ای احتمالی‌ای بستگی دارد که دهه‌ها پیش انجام شده‌اند، البته اگر اصلا انجام شده باشند. نه فوریتی و نه خطراتی در زمینه اشاعه تسلیحات اتمی وجود دارد. از این گذشته، مسئله جنبه‌های نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران پیش از این در سال ۲۰۱۵ حل‌وفصل شد.
او از تمامی طرفین مذاکرات خواست در دشواری مسائل پادمانی باقی‌مانده مبالغه نکرده و یا این مسائل را به موانعی بزرگ بر سر راه اجرای دوباره توافق هسته‌ای تبدیل نکنند.
چانگ با اشاره به این که مذاکرات هسته‌ای ایران به «مرحله مهم نهایی» رسیده است، گفت که آمریکا به عنوان بانی اصلی بحران هسته‌ای ایران، باید تصمیمات سیاسی را اتخاذ کرده و به خواسته‌های معقول ایران جهت انجام شدن توافق در اسرع وقت عمل کند.
او در واکنش به بیانیه مشترک صادر شده از سوی آمریکا و کشورهای دیگر درباره مسئله پادمانی ایران، گفت که اعمال فشار بر ایران کمکی به حل و فصل مسائل باقی‌مانده یا تنش‌زدایی از بحران فعلی نخواهد کرد.
او از طرفین مربوطه خواست شرایط لازم را برای فضایی فراهم کنند که در آن بشود در اسرع وقت، به توافقی در مذاکرات وین دست یافت.
به گزارش ایران اکونومیست، اظهارات این دیپلمات چینی در پی این مطرح می‌شود که در چند ماه اخیر، تلاش‌های دیپلماتیک در مذاکرات وین برای نهایی کردن توافقی جهت احیای توافق هسته‌ای، هنوز به سرانجام نرسیده است.
ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران اخیرا در جریان بازدید از خبرگزاری ایران اکونومیست، در پاسخ به سوال خبرنگار این خبرگزاری مبنی بر این که آیا تنها مانع حصول توافق در وین، مسائل پادمانی است، بیان کرد: چنانچه اراده سیاسی لازم برای توافق وجود داشته باشد، مانعی به عنوان مسائل پادمانی در روند توافق برجام وجود ندارد. از نظر ما پرونده های سه گانه ای که آژانس مطرح می کند، مباحثی است که ابعاد غیر فنی دارد و ناشی از پرونده سازی سیاسی است. جمهوری اسلامی آمادگی دارد در خصوص موضوعاتی که الآن مطرح است، در یک همکاری سازنده با آژانس این موضوعات را بررسی کند تا پرونده بسته شود و ضمانتی ایجاد شود که این موضوعات مجدداً در روند اجرایی توافق به عنوان یک عامل بازدارنده عمل نکند. موضوعات کنونی ناشی از اهداف و منویات سیاسی کشورهایی است که می خواهند پرونده ها همچنان به عنوان یک ابزار فشار باز باشد.
