به گزارش
ايران اکونومیست، طرح راناي دونيرو که در قالب "طرح ملي خودروي دو نیرو" با حمايت سازمان گسترش و معاونت فناوري رياست جمهوري در مركز تحقيقات موتور ايران خودرو اجرا می شود، می تواند راه حل مناسبی برای رفع معضل آلودگی هوا در شهرهاي بزرگ باشد که البته اجرایی شدن آن منوط به اختصاص یارانه خرید خودرو است.
قوای محرکه دونيروي كامل (full Hybrid) شامل دونوع شارژي و غيرشارژي است که تنها سيستم شارژی قابلیت پيمايش خالص برقي به مدت طولانی را دارد كه در این حالت موتور احتراقی خاموش است ؛ زیرا باتری قبلا از طریق اتصال به جایگاه برق شارژ شده است.
آزمون های میدانی این خودرو که براي استفاده درون شهري و رسيدن به آلودگي صفر عرضه مي شود، تابستان سال آينده در داخل تهران انجام مي شود.
راناي دونيرو از نوع "سري قابل شارژ" است و باتري آن با اتصال به پريز برق در ايستگاه هاي مخصوص شارژ كه در دنيا رايج است و در ايران هم بايد ايجاد شود، شارژ مي شود. خودروی دو نیروی سری، پیش تر توسط بعضی خودروسازان بزرگ دنیا از جمله شرکت جی. ام (مدل ولت) به تولید انبوه رسیده است.
اين خودرو يك موتور احتراقي هم دارد، اما عملا موتور برقي به چرخ هاي آن وصل مي شود و كار موتور احتراقي، صرفا شارژ باتري در زمان عدم دسترسي به ايستگاه شارژ است.
موتور احتراقي به كار رفته در این خودرو، يك موتور كوچك است كه در انواع سه سيلندر و چهار سيلندر وجود دارد. از آن جاکه حتي كوچك ترين موتور ايران خودرو يعني تي. يو. 3. براي اين منظور بزرگ بوده به همين دليل موتور ديگري براي راناي دونيرو انتخاب شده كه در ایران تولید می شود.
دراين خودرو موتور احتراقي در درون شهر به ندرت روشن مي شود و راناي دونيرو مي تواند فقط با استفاده از برق، 70 تا 80 كيلومتر پيمايش داشته باشد كه نقش مهمي در كاهش آلودگي هواي شهر دارد.
حداكثر سرعت راناي دونيرو 120 كيلومتر در ساعت است كه با هدف جلوگيري از هدر رفتن برق در سرعت هاي بالا، حداکثر سرعت به اين ميزان محدود شده و این خودرو را به نمونه مطلوبی براي ترافيك شهري تبدیل کرده است. بنابراین تاكسي هاي درون شهري نخستين گزينه براي راناي دونيرو است.
با هر بار شارژ کامل باتری، آلايندگي اين خودرو در یک پيمايش 70 تا 80 كيلومتری، صفر است. بنابراین در صورت جايگزيني ناوگان تاكسي راني با این خودرو، با يك بار شارژ مجدد باتري در میانه روز (به مدت دو تا سه ساعت در ايستگاه شارژ)، هر تاکسی مي تواند 150 تا 160 كيلومتر در روز بدون استفاده از سوخت فسيلي پيمايش داشته باشد.
با این وصف به نظر می رسد بهره گيري از اين نوع فناوري همزمان با از رده خارج کردن خودروهاي فرسوده مهم‌ترين راه‌هاي كاهش آلايندگي هواي شهرهاي بزرگ باشد.
به دليل الزام اين طرح، فرمان رانا نيز كه به صورت هيدروليك بود، برقي شده كه در جاي خود يك حركت جديد است و با استفاده از این فناوری در ساير خودروها نيز می‌توان مصرف سوخت را كاهش داد.
