به گزارش ایران اکونومیست، صمد نیکخواه‌بهرامی پس از باخت تیم ملی بسکتبال جوانان ایران مقابل کره‌جنوبی، در جمع خبرنگاران گفت: متأسفانه باختیم اما من مطمئنم که قطعا سه نفر از بازیکنان این تیم جزو بهترین بسکتبالیست‌های ایران در آینده خواهند شد. حتی اگر امسال در لیگ بازی می‌کردند این موضوع را ثابت می‌کردند.
او ادامه داد: ما همیشه در تیم‌های پایه دو سه بازیکن نخبه داریم اما مشکل بسکتبال ما فاصله میان رده‌های نوجوانان و جوانان با بزرگسالان است که نمی‌توانیم این بازیکنان را به تیم ملی الف برسانیم. فکر می‌کنم اگر الان بسکتبال ما خالی از بازیکن نخبه شده دلیل آن همین موضوع است. متاسفانه دلیل این اتفاق هم نبود برنامه برای بازیکنان جوانان و نوجوانان است. گاها هم انتخاب‌های خوذ بازیکنان تاثیرگذار است.
کاپیتان سابق تیم ملی بسکتبال با اشاره به ضعف رشد دادن بازیکنان نخبه رده‌های پایه، توضیح داد: گاها برخی از این بازیکنان وارد تیم‌هایی می‌شوند که سرمربی آن تیم نمی‌تواند به دلیل ترافیک بازیکن از آن‌ها استفاده کند که اتفاق خوبی نیست. فدراسیون باید در این موضوع ورود کند چون این بازیکنان نخبه به بازی و تجربه نیاز دارند تا شاهد درخشش آن‌ها در رده بزرگسالان باشیم.
او درباره ضعف تیم ملی جوانان ایران در نیمه‌های اول بازی با ژاپن و کره‌جنوبی نیز گفت: دقیقا این مشکل کار را سخت کرد. این ۲۰ - ۳۰ امتیاز عقب بیافتید و در نیمه دوم چنین فاصله‌ای را جبران کنید اتفاق خوبی نیست که همیشه رخ دهد. تکرار شدن این موضوع انرژی زیادی از یک تیم می‌گیرد. البته برای من همین خیلی مهم است که جوانان ما انرژی کامل خود را گذاشته و نتیجه را برگرداندند که نشان می‌دهد چیزی را در زمین کم نمی‌گذارد. البته نباید در این رده‌ها خیلی نتیجه گرا باشیم و شخصا خودم با این موضوع مخالف هستم.
نیکخواه‌بهرامی ادامه داد: همین که بتوانیم این بازیکنان را رشد داده و با کیفیت خوب به رده‌های بالاتر برسانیم اتفاق خوبی خواهد بود، اما متاسفانه در هر دو بازی ما نیمه اول خوب نبودیم. کادرفنی باید در این مورد اظهار نظر کند اما در نیمه‌های دوم کادرفنی با تغییر تاکتیک دفاعی تیم عملکرد بازیکنان را بهبود می‌بخشید که ای کاش از ابتدا با دقت بهتر و بیشتری تصمیم می‌گرفتند تا تیم نتیجه بهتری بگیرد.
او درباره احتمال بازگشتش به تیم ملی نیز گفت: گفت و گوی من با آقای ارمغانی کاملا دوستانه بود چون ایشان اولین مربی بودند که در ۱۷ سالگی به بنده اعتماد کرده و من را وارد تیم ملی کرد. متاسفانه نتوانستند آن راه را ادامه دهند اما من همیشه به ایشان ارادت خاصی دارم چون درس‌های زیادی از ایشان گرفته‌ام که باعث شد در بسکتبال رشد کنم. هیچ بحثی درباره بازگشتم به تیم ملی نیست و یک سال هم هست که اصلا در بسکتبال نبوده‌ام.
