به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون ایران اکونومیست، دهه شصت دوران بی تکراری است. پای جعبه جادو تازه به خانه ها باز شده بود و پخش برنامه های کودک برای کودکان جایگاه ویژه ای داشت. هرچند که تلویزیون ها اغلب سیاه و سفید بودند و زمان برنامه های کودک کم. اما هنوز طعم و مزه لذت بخش این کارتون ها زیر دندان کودکان دهه شصتی هست.
از جمله این کارتون ها که هنوز هم گاهی اوقات از تلویزیون پخش می شود، «بامزی» (به سوئدی به معنی «بامسه – قوی ترین خرس جهان») یک کارتون سوئدی است که ابتدا به عنوان مجموعه ای از فیلم های کوتاه تلویزیونی و همچنین یک نوار هفتگی نیم صفحه در سال ۱۹۶۶ ظاهر شد.
قبل از اینکه این مجموعه از سال ۱۹۷۳ به صورت دوره ای در مجله طنز منتشر شود، فیلم ها و کتاب هایی نیز در موردش وجود داشت. قهرمان داستان یک خرس قهوه ای به نام بامسه است که البته ما او را به نام بامزی می شناختیم. وقتی او نوعی عسل به نام عسل خروشان را که مادربزرگش برای او درست می کرد، می خورد، قوی ترین خرس جهان می شد و می توانست همه مشکلات را حل کند.
آندرسون قبل از اختراع بامزی، تجربه زیادی در نوشتن کمیک خرس داشت. به خصوص یک کمیک، تدی، که به عنوان یک شخصیت بسیار شبیه بامزی بود. تدی همچنین قوی‌ترین خرس جهان بود، اما برای قوی بودن نیازی به عسل خاصی نداشت، بنابراین آندریسون برای ماجراجویی‌های هیجان‌انگیز کار سختی داشت. برای هیجان انگیزتر کردن کمیک، او سپس بامسه را طراحی کرد.
اولین حضور بامسه در یک سریال تلویزیونی سیاه و سفید بود که در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۶ به نمایش درآمد. یک هفته بعد، اولین کمیک آن در مجله آلرز منتشر شد. بامسه تا سال ۱۹۷۰ هر هفته در این مجله منتشر می شد.
در سال ۱۹۷۲ بامسه به تلویزیون بازگشت. یک مجموعه تلویزیونی هفت قسمتی جدید این بار رنگی ضبط شد که در زمستان ۱۹۷۲-۱۹۷۳ پخش شد. از ژانویه ۱۹۷۳، بامسه نیز انتشارات خود را داشت و از آن زمان تاکنون بیش از ۵۳۰ بار منتشر شده است.
بامسه که ما او را با نام بامزی می شناسیم، شخصیت اصلی کارتون و یک خرس قهوه‌ای است که با خوردن نوعی عسل که مخصوصاً توسط مادربزرگش برای او تهیه شده بود، تبدیل به قوی‌ترین خرس جهان می‌شود و هر کس دیگری که آن را بخورد، به غیر از زنبور خانگی بامزی و دخترش بروما، در نهایت با سه روز معده درد مواجه می شود. او همچنین مهربان ترین خرس جهان است (طبق کمیک) و اغلب در حال کمک به نیازمندان دیده می شود.
در داستان های بامزی که ما هیچ وقت ندیدیم!، بروملیسا دختر یک جنگلبان است که همیشه می توانست به کمک های بامزی تکیه کند. به زودی آنها عاشق هم شدند و پس از ازدواج پدر و مادر سه قلو شدند: بروم، تدی و ماجا. بروم استعداد هنری دارد، اما تا حدودی خجالتی است. تدی زمان زیادی را به تنهایی می گذراند و عاشق خواندن و یادگیری است و ماجا برونگراترین بچه است و عاشق ورزش و فعالیت است. پس از مدتی آنها صاحب چهارمین فرزند خود نیز شدند که از بیماری رنج می برد.
قسمت هایی از این کارتون در ایران نیز به صورت دوبله سال‌ها از تلویزیون پخش شد.البته این قسمت ها بسیار محدود بود و همان ها به صورت مرتب برای کودکان تکرار می شد. اما از جمله دیگر شخصیت های معروف کارتون شلمان است. او یک لاک پشت است که در هیچ شرایطی از اصول اولیه زندگی خود تخطی نمی کند و از ویژگی های مهمی که داشت می توان به ساعت خوردن و خوابیدنش اشاره کرد. این قانون مندی شلمان تا جایی بود که در بسیاری مواقع و سر بزنگاه، درست جایی که بامزی به او نیاز داشت، بروز و ظهور می کرد و حسابی حرص مخاطبانش را درمی آورد.
مدیر دوبلاژ این اثر ژاله علو و راوی آن شمسی فضل الهی بود. گویندگی نقش بامزی را ناهید امیریان شمس آبادی برعهده داشت و به جای جامپی کوچولو که یک خرگوش سفید بود، نوشابه امیری حرف می زد. همچنین گوینده شلمان اصغر افضلی بود و نقش آقا گرگه را کنعان کیانی می گفت. مادربزرگ بامزی، جانسون، آقا موشه و گویندگان نقشهای فرعی (خانواده آقا روباهه، ماهی، عنکبوت، فیل، صاحب الاغ، داور مسابقه و…) نیز علاوه بر افراد نامبرده، کنعان کیانی، مهدی آرین‌نژاد، شهروز ملک‌آرایی و ... بودند.
